inne…

Rozważania na temat korelacji sztucznej inteligencji i pojmowanej szeroko komunikacji społecznej rozpalają wyobraźnie użytkowników mediów, a także badaczy komunikacji społecznej. Sztuczna inteligencja bywa używana jako precyzyjne pojęcie naukowo-techniczne, a także jako hasło kojarzone popularnie z całością nie do końca rozumianego i niekontrolowanego przez użytkownika funkcjonowania aplikacji i urządzeń. Te nowe zjawiska prowokują także do poszerzonych refleksji na temat zjawiska bardziej generalnego, jakim jest komunikacja społeczna w sprzężeniu z intensywnym rozwojem różnych technologii komunikacyjnych, nie tylko tych bezpośrednio związanych ze sztuczną inteligencją. Można zaryzykować stwierdzenie, że intensyfikacja rozwoju sztucznej inteligencji, a jednocześnie intensyfikacja zainteresowania sztuczną inteligencją sprawia, że w większą determinacją przyglądamy się wszystkim aspektom zależności między komunikacją międzyludzką, w jej różnych przejawach, a wytworami komunikacyjnej rewolucji technologicznej. Efektem takiej właśnie perspektywy badawczej, a także troski o człowieka w założonej rzeczywistości medialnej, jest niniejszy tom

Katarzyna Drąg

Wprawdzie już wcześniej sztuczna inteligencja wkroczyła do wielu obszarów naszego życia (klasyfikując dla nas informacje w wyszukiwarkach internetowych, wyznaczając najkrótszą, najszybszą, najbardziej ekonomiczną trasę w systemach nawigacji samochodowej, szyfrują dane na kartach kredytowych itp.), ale żadne z tych działań nie budziły takiej świadomości używania jej przez nasi zainteresowania nią, jak pojawienie się modelu językowego GPT. Dzięki temu zauważyliśmy, że od pewnego czasu algorytmy AI stały się przewodnikami naszego życia. [...] Nierzadko ufamy im bardziej niż nawet najlepiej znanym nam osobą (nie wspominając już o nas samych) chociażby przy takich czynnościach, jak wspomniane wyszukiwanie wiedzy w Internecie czy wyznaczanie najlepszej trasy do zamierzonego celu. Wszechobecność algorytmów obliczeniowych, na których działanie coraz częściej się zdajemy, stała się faktem. Ich znaczenie ciągle więc wzrasta. Wszystko to sprawia, że uzasadnione wydaje się określenie współczesnej kultury mianem "algorytmicznej". [...} Jeśli rzeczywiście przyjmiemy, że algorytmy współkształtują naszą kulturę, to wówczas kluczowe staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie, z jakim rodzajem agencyjności obcujemy i z jakim rodzajem sprawczości mamy do czynienia.

Sławomir Soczyński

Kapitalnie wścibska Joanna Siedlecka wpuściła swoim "Panem od poezji" tyle życia do herbertologii - pisał krytyk Andrzej Horubała. Jej książka o Herbercie jest bowiem barwną opowieścią o życiu Pana Cogito od kolebki po grób, dokumentującą jego kolejne etapy: Lwów, Sopot, Warszawę, Paryż, złożoną z relacji imponującej liczby świadków z najróżniejszych środowisk: szkolnych kolegów, przyjaciół, pierwszej wielkiej miłości i wielu ważnych nazwisk naszej literatury, m. in. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Jerzego Giedroycia. Jest też w "Panu od poezji" to, czego przede wszystkim szukamy w biografiach - Herbert prywatny, osobisty, intymny. Dręczony chorobą i cierpieniem, alkoholem, "wiecznie w podróży". Pozorny kobieciarz, w istocie bał się kobiet, unikał trwałych z nimi związków. Autorka odkrywa również mroczne, skrywane przez Poetę, bolesne rany - poczucie winy za brak udziału w konspiracji z powodu kalectwa i "sromotnej" ucieczki ze Lwowa w marcu 1944, gdy jego rówieśnicy szykowali się do walki. Pierwsze wydanie książki było nominowane w 2003 r. do dwóch najważniejszych literackich laurów: Nagrody Nike i Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Drugie wydanie poszerzone zostało o sześć nowych, równie odkrywczych rozdziałów: - "Czarne słońce" i "Przepraszam za męża" o Katarzynie Herbertowej w roli żony i wdowy po Herbercie; - "Sopot, Bieruta 8" o wielkiej pomocy udzielanej mu przez ukochaną kobietę i rodziców - o czym milczał , "podkręcając" swój mit samotnie zmagającego się z potworem komunizmu; - "Odwoływać nie będziemy" - o skutkach "Hańby domowej", głośnego wywiadu Herberta z Jackiem Trznadlem o udziale polskich pisarzy w komuniźmie; - "Dosięgnie mnie ręka tych panów" o Panu Cogito w trybach bezpieki; - "Przystań"- portret wymarzonego mieszkania Poety na ulicy Promenada, które okazało się nafaszerowaną podsłuchami pułapką, z sąsiadem - tajnym współpracownikiem. O pierwszym wydaniu książki pisał sam Czesław Miłosz: "Czytam Siedlecką z wielkim zainteresowaniem, bo ona tam, w "Panu od poezji", opisuje środowisko polonistyki warszawskiej w latach pięćdziesiątych, [].To jest ważne świadectwo, bo nie mamy za wiele wspomnień o tamtych czasach. I jeszcze ta książka mówi o tym, co ja uważam za bardzo ważne, to znaczy, o terrorze środowiska. Na przykład kiedy się było poetą, miało się status poety i pryszczaci mówili: "Chodź na wódkę", to jeśli się nie poszło z nimi, to właściwie opowiadało się po przeciwnej stronie. (Agnieszka Kosińska, Miłosz w Krakowie, Znak, Kraków 2015) Joanna Siedlecka - członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, "pani od biografii" zasłynęła głośnymi, wznawianymi reporterskimi książkami o pisarzach: "Jaśnie paniczem" o Witoldzie Gombrowiczu, "Mahatmą Witkacym" o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu, "Czarnym ptasiorem" o Jerzym Kosińskim, dwoma tomami "Wypominków" o pisarzach przemilczanych. Jest też autorką trzech książek o ciemnym rewersie oficjalnego życia literackiego w PRL-u: "Obławy. Losy pisarzy represjonowanych", "Kryptonimu Liryka" i "Biografii odtajnionych". Laureatka wielu nagród, m. in. Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007) oraz Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2016).

Romantyczna seria notesów z okładką zdobioną ilustracją kwiatową oraz subtelnie tłoczoną złotą folią.

Okładka notesu z pastelową ilustracją kwiatową oraz subtelnie tłoczone złotą folią elementy grafiki i napisy, tworzą piękną kompozycję graficzną. Lniana tekstura okładki oraz kolor nici, pierwszej i ostatniej strony notesu uzupełniają stylowy wygląd notesu. Strony notesu w kropki ułatwiają pisanie i planowanie zadań do wykonania. Notatnik sprawdzi się jako pamiętnik, szkicownik i miejsce na wszelkie codzienne notatki. Notes w kompaktowym formacie zmieści się do torebki czy plecaka. Możesz zabrać go ze sobą wszędzie i zawsze mieć przy sobie potrzebne szkice, plany i zapiski.

Jacek Bartosiak - czołowy polski ekspert od geopolityki - powraca! W zbiorze felietonów oraz pogłębionych rozmowach z wybitnymi polskimi oraz zagranicznymi analitykami kreśli mapę naszych problemów, wyzwań. A robi to w swoim stylu - odważnie i bezkompromisowo.

"Sięgając po tę książkę, mogą Państwo sprawdzić, czy się myliłem" - mówi autor.

Zebrane teksty - wcześniej w latach 2020-2024 publikowane na stronach think tanku Strategy&Future - dotyczą kluczowych problemów współczesności: chaosu i deglobalizacji, ukrytych i jawnych konfliktów w Ukrainie, na Bliskim Wschodzie czy w Afryce. Dotykają naszych najgłębszych obaw o to, co będzie ze światem, jaki znamy. Dla Bartosiaka najważniejsze jednak zawsze pozostają pytania o Polskę. Jaką kulturę strategiczną prezentuje polska klasa polityczna? Co w geopolitycznym myśleniu poprzednich pokoleń warto pielęgnować, a o czym powinniśmy jak najszybciej zapomnieć? Autor przedstawia też alternatywny bieg historii - co by się stało, gdyby Rosjanie w 2022 roku zajęli Kijów? Co zrobią Polacy, jeśli wybuchnie wojna na Pacyfiku?

Druga część książki to wybór najlepszych wywiadów Jacka Bartosiaka ze znawcami geopolityki, politologii, historii, strategii i wojskowości, między innymi: rozmowa z Elbridge'em Colbym o fiasku prymatu Stanów Zjednoczonych, wojnie światowej i broni jądrowej, a z byłym szefem wywiadu Floty Pacyfiku Jamesem "Kimo" Fanellem - o możliwym konflikcie z Chinami.

Ta książka powstała z myślą o przyszłości, jednak punktem wyjścia do analiz często są dawne wydarzenia, zestawiane z tym, co dzieje się tu i teraz. Niebanalne wycieczki w przeszłość, w dzieje Polski i świata, pokazują, że historia naprawdę lubi się powtarzać. A my powinniśmy wyciągać z niej wnioski już dzisiaj.

Współcześnie adaptacje są kulturowo wszechobecne. Książka podejmuje temat szeroko pojętych adaptacji w odniesieniu do postaci Josepha Conrada. Podstawą większości definicji adaptacji jest to, że to utwór literacki stanowi zalążek adaptacji, natomiast Autorka udowadnia, że również biografie pisarzy stały się pełnoprawnym tekstem kultury i, podobnie do tekstów literackich, mogą być poddawane adaptacjom. Życiorys Josepha Conrada-Korzeniowskiego stanowi bogaty materiał adaptacyjny, w którym wątki sensacyjne nakładają się na awanturniczo-przygodowe, a dramatyczne (także miłosne) przeplatają z komediowymi. Nie dziwi więc, że wielu artystów sięgało do tego arsenału motywów, wybierając ulubione epizody i fabularyzując je, przetwarzało w swoich dziełach. Publikacja stanowi analizę transformacji sylwetki Conrada (i jego dzieł) przez współczesnych artystów w obrębie 5 kategorii: powieści graficznych (Jądro ciemności. Powieść graficzna C. Anyango i D.Z. Mairowitza, Kongo T. Tirabosco i Ch. Perrissina, Joseph Conrad's Heart of Darkness P. Kupera oraz Au coeur des tnbres S. Miquela i L. Godarta), komiksu (Niesamowite opowieści J. Conrada, Ł. Godlewskiego i M. Jasińskiego), literackich zawłaszczeń (Serce ciemności J. Dukaja, Dżozef J. Małeckiego, Warunek E. Rylskiego), sztuk teatralnych (Conrad I. Villqista, Wyspiański/Conrad T. Mana), scenariuszy filmowych i słuchowisk radiowych (Zwycięstwo H. Pintera). Na zakończenie przedstawiono obecność figury Conrada w kontekście współczesnego brandingu i prześledzono, jakie czynniki sprzyjają budowaniu silnej marki "Conrad" w polskiej kulturze współczesnej. Przeprowadzone analizy udowadniają, że nie tylko dzieła pisarza, ale również jego biografia jako tekst kultury są obecne w kulturze współczesnej, stanowiąc atrakcyjne i obfite źródło adaptacji.

Publikacja umożliwia opanowanie tabliczki mnożenia dzięki metodzie paluszkowej. Książka skierowana jest do osób mających trudności w uczeniu się matematyki, a szczególnie w zapamiętaniu tabliczki mnożenia, do uczniów ze zdiagnozowaną dyskalkulią lub będących w grupie ryzyka dyskalkulii oraz do wszystkich tych, którzy mają problemy z opanowaniem tabliczki mnożenia z różnych innych nieokreślonych przyczyn.

Czasami do nauki nie wystarcza tylko dobra pamięć. Trzeba zobaczyć, dotknąć, narysować, aby zapamiętać. Przedstawione w książce sposoby nauki tabliczki mnożenia nie tylko uatrakcyjnią tradycyjny sposób jej nauczania, ale przede wszystkim znacznie ułatwią jej zapamiętanie osobom, które do tej pory miały z tym poważne problemy.

Las świątynia życia to album dla wszystkich kochających leśną przyrodę. Opowiada o życiu lasu zdjęciami wykonanymi przez leśników. W swej pracy wykorzystują oni znajomość zasad, które rządzą życiem lasu. Codziennie patrzą, jak las zmienia się wraz z porami roku i upływem lat. Na fotografiach utrwalają sytuacje i widoki wyjątkowe, zazwyczaj dostępne tylko nielicznym. Możemy więc podziwiać tajemnicze i ukryte sceny z życia lasu, jak na przykład kąpiel stada łań w śródleśnym jeziorku czy walka żurawia z bielikiem. Możemy zobaczyć grozę leśnego pożaru czy magiczny moment wylęgania się ważki.

Plakat w szczegółowy sposób przedstawia rodowód Jezusa Chrystusa, począwszy od pierwszych ludzi, Adama i Ewy. Od podstawy pnia bezpośrednia linia prowadzi do patriarchów, Abrahama, Izaaka i Jakuba, następnie rozgałęzia się w dwanaście plemion. Dodatkowo, po lewej stronie drzewa genealogicznego, rozpostarta jest chronologia historyczna. Linia pozioma prowadzona od każdego punktu drzewa wskazuje odpowiadający temu punktowi moment historyczny na chronologii. Chronologia podaje także imiona ważnych w historii osób, które nie są wymieniane w źródłach, jako przynależące do któregoś z dwunastu plemion

Zapiski Anety Kani to dynamiczna autoopowieść o życiu nawiedzonym przez „trzęsienie ziemi”, które w jeden dzień zmieniło krajobraz wiosny w krajobraz jesieni, i to wcale nie złotej. Paradoksalnie owo nagłe „trzęsienie ziemi” spowodowane chorobą, niweczące pisarskie marzenia młodej dziennikarki, stało się zwiastunem nowego początku. Ta niewiarygodna, pulsująca życiem historia, udokumentowana osobistymi zapiskami Anety, nie jest fabularnym blefem. Nie jest też owocem kobiecej dzielności, dziełem własnych rąk. Wprost przeciwnie, zrodziła się w bezsilności, z niezwykłej relacji z Bogiem, którego autorka spotkała w otchłani własnej udręki. W jej zapiskach nie ma lukru, słodkości, patosu, wyznań na górnym „c”, ­ekstaz podsycanych emocjami, nie ma taniego blichtru. Jest natomiast żar i pasja spotkań z Bogiem, a także z ludźmi i ze sobą samą.

Krzysztof Wons SDS

Wspaniały przegląd przeszłości, teraźniejszości i przyszłości wiedzy naukowej. Autor, stawiając prowokacyjne pytania, łączy naukę i filozofię w jednorodny i przekonujący model rozumienia świata.

Kosmos jest opowieścią o długiej odkrywczej podróży ludzkości oraz o tych, którzy wywarli znaczący wpływ na postać współczesnej nauki. Carl Sagan z kosmicznej perspektywy spogląda na naszą planetę przypominającą błękitny klejnot, zamieszkaną przez istoty, które właśnie zaczynają poznawać sens jedności z otaczającym światem i wyprawiać się na rozległy ocean kosmosu. Dzięki jego zdumiewającej umiejętności przedstawiania zagadnień naukowych w sposób zarówno zrozumiały, jak i ekscytujący powstała przejrzysta opowieść o nauce, o tym, jak równocześnie rozwijały się i nauka, i cywilizacja. Autor omawia m.in. działalność starożytnej Biblioteki Aleksandryjskiej, pochodzenie życia oraz materii, gwiazd i planet, podstawy teorii ewolucji, misje sond kosmicznych. Rozważa również najnowsze odkrycia dotyczące życia poza Ziemią i sposoby ewentualnego porozumiewania się z istotami zamieszkującymi inne planety.

Rozmowa to pierwszy krok do poznania Jedni widzą w niej szansę na poprawę komfortu życia i pracy oraz niewyobrażalny rozwój cywilizacyjny. Inni obawiają się, że może stanowić zagrożenie dla ludzkości, zwłaszcza w kontekście zdominowania świata przez myślące maszyny. Gdzie leży prawda? Rozmowy, które ze sztuczną inteligencją przeprowadził Tomasz Lendzian, pozwalają lepiej ją poznać. Autor cierpliwie i dogłębnie sonduje możliwości SI, zadając różne, nawet te najbardziej nietypowe pytania. Czy teoria Wielkiego Wybuchu jest prawdziwa? Jakie są najlepsze sposoby na umówienie się z dziewczyną według sztucznej inteligencji? I co sądzi o zatrzymaniu przez policję działaczki pro-life? Autor nieustannie zastawia na nią zasadzki i stawia wyzwania w postaci zagadek słowno-logicznych, historycznych, a nawet zadań fizycznych. Dzięki temu może dokonać oceny, czy sztuczna inteligencja posiada świadomość, czy też jest po prostu zwykłym zbiorem algorytmów.

Atlas sztucznej inteligencji stanowi swoistą mapę teraźniejszości: miejsc, ludzi i relacji. Pomaga zrozumieć rolę AI we współczesnym świecie. Jest cenną przeciwwagą dla bezkrytycznych zachwytów nad sztuczną inteligencją oraz zaproszeniem do świadomego i odpowiedzialnego korzystania z technologii informacyjnej.

Przywilej miało zawsze najmłodsze dziecko, gdyż to jemu przede wszystkim należało się miejsce na rękach taty, a czasem i dwoje się tam zmieściło. Jakże miło wyglądała ta sielanka, piękna, czysta, rodzinna sielanka…

Wszystko ma swój czas i na wszystko pod słońcem jest wyznaczona godzina… A ten koniec zbliżał się milowymi krokami. Nie tylko dlatego, że trwała wojna, lecz bardziej to okoliczność samarytańskiej przysługi każdego dnia narażała rodzinę na zapowiedziane obwieszczeniem kary. Józef z żoną długie nocne godziny spędzali na rozmowie o przyszłości, ale za każdym razem swoje lęki i obawy zawierzali Bogu w modlitwie różańcowej. Jak refren piosenki powracała ku nim i przesuwała się przed oczami serca jedna, ewangeliczna przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie. Był to dla nich koronny argument, że słuszność jest po ich stronie, po stronie miłości Boga i bliźniego… Tak wiele razy czytali wspólnie ten fragment Ewangelii, że znali na pamięć podkreśloną na czerwono perykopę, z dopiskiem nowego, swojego FIAT, które dla nich jest bezwarunkowym TAK… bowiem w tej konkretnej sytuacji każda noc – mogła być ostatnia, każdy dzień – bez zachodu słońca, a godziny – wszystkie policzone… Pan Jezus powiedział: nie znacie dnia ani godziny…

/Z książki Markowskie bociany/

Dzisiejszy świat ulega gwałtownym przemianom. Społeczeństwo się laicyzuje. Coraz więcej osób odwraca się od Kościoła i odcina od swoich duchowych korzeni, szukając źródła szczęścia w przyziemnych rzeczach. Jak radzić sobie z tymi zmianami? Jak odnaleźć pokój i radość wśród lęku i niepokoju, które coraz bardziej dotykają naszą codzienność?
Adam Człowiek, współczesny polski mistyk, w 1990 roku otrzymał od Boga szczególne zadanie – dzielenie się proroctwami dotyczącymi sytuacji Kościoła, Polski i świata. W pełnym oddaniu nauczaniu Kościoła rzymskokatolickiego, pozostał do końca życia w ukryciu, zawsze posłuszny Bogu i duchowemu przewodnictwu kapłanów.
Zebrane w tej książce orędzia z lat 2011-2012 ukazują aktualne zagrożenia, z którymi musimy się mierzyć. Są rodzajem napomnień, przestróg, pouczeń i wskazówek, które dają możliwość zrozumienia obecnej sytuacji Kościoła i świata. Przynoszą także pokrzepienie i nadzieję, że ostateczne zwycięstwo nad złem należy do Boga i dokona się przez Niepokalaną.
Autor przypomina, że od objawienia Bożego nie można się odwracać, a każdy z nas ma ważną misję do spełnienia. Ta książka jest drogowskazem dla pragnących odnaleźć sens swojej duchowej drogi.

"Guerriero niezbicie dowodzi, że dziennikarstwo może być również jedną ze sztuk pięknych i tworzyć dzieła o wysokiej wartości, nie rezygnując przy tym z podstawowego obowiązku, jakim jest informowanie" - napisał Mario Vargas Llosa. Twórczość Leili Guerriero - najlepszej reporterki w Ameryce Łacińskiej - charakteryzuje się gracją stylu, dziennikarskim profesjonalizmem i pokorą. Nitrogliceryna niepokoju to wybór jej tekstów przygotowany specjalnie dla polskiego czytelnika. Są tu portrety oddanych żon Borgesa i Onettiego, które po ich śmierci zarządzają narracją o słynnych pisarzach, a także najsłynniejszej tancerki tanga ("Tango jest jak akt miłości. Podchodzisz, muskasz nogi mężczyzny, a potem agresywnie zahaczasz i blokujesz. I to jest orgazm"). Reportaże o przyjaźni niemożliwej, o antropologach identyfikujących szczątki ofiar dyktatury argentyńskiej, o cmentarzu na Malwinach (Falklandach), o którym przez lata Argentyńczycy nic nie wiedzieli. Eseje i felietony o perwersyjnym sposobie poznawania świata na city tours, o zawodowych pokusach dziennikarzy czy wreszcie o biznesie strachu, który polega na kontrolowaniu nitrogliceryny niepokoju tak, żeby nie wysadziła piszącego w powietrze. Jak zauważa dziennikarka w jednym z esejów, warto dostrzec różnicę między pisaniem "poprawnym" a "obrzydliwie dobrym" - i urzeczywistniać to drugie. Leila Guerriero pisze obrzydliwie dobrze.

Niebanalna i zaskakująca książka o samotności, która nie oznacza życiowej porażki ani duchowej pustki czy poddania się mentalności singla. Rzecz o samotności osobiście doświadczonej przez Autorkę i przeżywanej w jedności z Bogiem. Wszystko to, co dotyczy życia niezamężnej kobiety, samotnej nie z wyboru, wierzącej i praktykującej, pragnę nazywać w tej książce po imieniu. (...) Pragnę tu dotrzeć do istoty problemu, który jest dużo poważniejszy niż brak męża czy gromadki dzieci u boku kobiety. Przykłady, które przytaczam, są prawdziwe. To nie wymysł mojej wybujałej wyobraźni ani też staropanieńskiej fantazji, ale życiowe doświadczenie moje i wielu kobiet (...). /fragment wstępu/

Trwają ostatnie przygotowania do wydania komiksu o morderstwie księdza Jerzego Popiełuszki. Krzysztof Wyrzykowski narysował wszystkie plansze komiksu, a obecnie pracuje nad okładką. Scenariusz napisał Maciej Jasiński.

Komiks stanowi rozszerzoną wersję noweli opublikowanej w zbiorze Solidarność – 25 lat: Nadzieja zwykłych ludzi, który ukazał się niedawno z okazji 25 rocznicy Sierpnia 1980 r. i zdobył sobie błyskawicznie wielką popularność na rynku.

Cena wolności, bo taki będzie tytuł tej nowej publikacji, uzupełnionej o teksty i archiwalne fotografie, ma 36 stron i jest komiksem czarno-białym z kolorową okładką. Komiks wyda Zin Zin Press w listopadzie br.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko został porwany przez funkcjonariuszy SB 19 października 1984 r. Nie wiadomo dokładnie, którego dnia został zamordowany. Jego skatowane ciało wyłowiono z zalewu na Wiśle koło Włocławka 30 października (podaje się też datę 26 października), a 3 listopada 1984 r. odbył się pogrzeb z udziałem tłumu wiernych, który przerodził się w patriotyczną manifestację.

Mimo procesu i skazania bezpośrednich winowajców zbrodni (dziś są oni już na wolności), nie wyjaśniono wszystkich okoliczności morderstwa. Sprawę bada ponownie IPN.

W 1997 roku kościół katolicki rozpoczął proces beatyfikacyjny księdza Jerzego Popiełuszki.

Popularny autor i publicysta Janusz Szewczak znany jest od dawna z nieustępliwej walki z wypaczeniami zachodniej cywilizacji, do której przecież i my, Polacy, należymy od tysiąca lat. Ta książka jest tego najlepszym dowodem. Niektórzy twierdzą, że cywilizacja nasza jest w stanie upadku. Autor jest również tego zdania, ale w przeciwieństwie do wielu pesymistów uważa, że z tego upadku można się jeszcze wydźwignąć. Aby jednak to nastąpiło, konieczna jest dogłębna analiza kryzysu, ustalenie jego przyczyn. Jednym z najbardziej rzucających się w oczy skutków załamania cywilizacyjnego jest triumf brzydoty - tak w sztuce, jak i w naszym życiu codziennym. Wielkim problemem jest nie tylko dewastacja piękna, lecz swoisty kult brzydoty widoczny w publikatorach specjalistycznych oraz w mass mediach, a także w światowych i krajowych galeriach, gdzie bohomazy lub ordynarne prowokacje plastyczne osiągają niebotyczne ceny. Szpetota opanowała teatry, wulgarność przelewa się przez karty nowoczesnych powieści, ekrany epatują przemocą i wyuzdanym seksem, życie publiczne pełne jest wyjątkowej ordynarności. Deptanie piękna odbywa się w rytm ideologii gender i innych lewackich koncepcji życia. Nie może nam być zatem obojętne, że brzydota, a nawet ohyda, doświadcza swoistego kultu - jest to bowiem wyraz stanu duszy i umysłu wielu ludzi. Ludzi zagubionych, oderwanych od Boga, od tradycji, od sprawdzonych, odwiecznych wartości. Ludzi, których liczba gwałtownie rośnie. Co gorsza, w wielu krajach świat polityki sprzyja temu barbarzyńskiemu, neopogańskiemu kultowi - to już jest bardzo niebezpieczne, to zagraża nie tylko pojedynczym jednostkom, ale całym społeczeństwom i narodom. Książka Janusza Szewczaka uświadamia to zagrożenie, jego skalę i zarazem ostrzega, nawołuje do opamiętania, którego najlepszym przejawem będzie powrót do adoracji piękna i szlachetności. 80 specjalnie dobranych, sugestywnych ilustracji wzmacnia siłę przekazu tej publikacji. Spis treści: Rozdział I Nie dajcie się zwieść Rozdział II Kanony piękna i brzydoty Rozdział III Historia Rozdział IV Kryteria postrzegania Rozdział V Słowo i obraz Rozdział VI Ludzkie ciała Rozdział VII Architektura i ogrody Rozdział VIII Moda dawniej i współcześnie Rozdział IX Naśladowcy i prześladowcy Rozdział X Teatr Rozdział XI Dźwięki Rozdział XII Co zanika, co triumfuje Bibliografia