Teologia

Późno Cię umiłowałem

Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna, a tak nowa, późno Cię umiłowałem.

W głębi duszy byłaś, a ja się po świecie błąkałem i tam szukałem Ciebie, bezładnie chwytając rzeczy piękne, które stworzyłaś. Ze mną byłaś, a ja nie byłem z Tobą.

One mnie więziły z dala od Ciebie – rzeczy, które by nie istniały, gdyby w Tobie nie były.

Zawołałaś, krzyknęłaś, rozdarłaś głuchotę moją. Zabłysnęłaś, zajaśniałaś jak błyskawica, rozświetliłaś ślepotę moją.

Rozlałaś woń, odetchnąłem nią – i oto dyszę pragnieniem Ciebie. Skosztowałem – i oto głodny jestem, i łaknę. Dotknęłaś mnie – i zapłonąłem tęsknotą za pokojem Twoim.

Święty Augustyn, Wyznania
(przeł. Z. Kubiak, Warszawa 1982)

Miłość sama przez się wystarcza; w sobie samej i ze względu na siebie znajduje upodobanie. Ona stanowi zasługę, ona też jest nagrodą dla siebie. Poza sobą nie szuka dla siebie uzasadnienia ani korzyści. Jej korzyścią jest miłowanie. Miłuję dlatego, bo miłuję, miłuję po to, by miłować. Jakże wielką rzeczą jest miłość, jeśli tylko zwraca się ku swej przyczynie, jeśli kieruje się ku swym początkom, jeśli wracając do swego źródła, czerpie zeń nieustannie, aby na nowo wypłynąć. Spośród wszystkich poruszeń duszy, spośród wszystkich uczuć i przeżyć, jedynie miłość pozwala stworzeniu odpowiedzieć swemu Stwórcy wzajemnością, wprawdzie nie równą, ale podobną. Albowiem gdy Bóg miłuje, niczego innego nie pragnie, jak tego, by być miłowanym. Miłuje nie dla czego innego, jak tylko po to, by Go miłowano, wiedząc, że ci, którzy miłują, mocą tej miłości dostępują szczęścia.

Kazanie św. Bernarda, opata

(Kazanie 83, 4-6: Opera omnia, Edit. Cisterc. 2 [1958] 300-302)

Pierwszy polski przekład Etymologii Izydora z Sewilli (ok. 560-636), nauczyciela średniowiecza. Obok Kasjodora i Boecjusza połączył dziedzictwo antyku z dorobkiem intelektualnym chrześcijaństwa. Opisując świat czyni narzędziem poznania etymologię, która wyjaśnia źródłosłowy, nazywa rzeczy, posługuje się słowem i zawiera odpowiedź na pytanie o istotę wszechrzeczy. Ogromne dzieło, będące summą ówczesnej wiedzy teologicznej i świeckiej. Przez stulecia były tekstem po Biblii najczęściej przepisywanym i czytanym, a także naśladowanym, tłumaczonym i komentowanym. Pełniły rolę w średniowiecznych szkołach encyklopedii wiedzy o świecie i podręcznika do nauki łaciny i greki, inspirowały uczonych i poetów, kształtowały umysły pisarzy oraz czytelników, po czasy nowożytne. W roku 1999 Papieska Rada do Spraw Środków Społecznego Przekazu ogłosiła Izydora patronem Internetu, uzasadniając decyzję właśnie tym, że opracowując Etymologie stał się on twórcą najstarszej w historii ludzkości bazy danych.

Przez ponad pięćset lat każdy wykształcony Europejczyk iryjski mnich, poszukujący wiedzy encyklopedysta, student uniwersytetu czy kanonik krakowskiej kapituły katedralnej patrzył na rzeczywistość oczyma autora Etymologii, zdobywając dzięki temu wiedzę, jak też zauważmy ucząc się samego patrzenia spojrzeniem zdumiewająco szerokim, pełnym optymizmu oraz podziwu zarówno dla Bożego dzieła, jak też dla geniuszu Człowieka, który oddaje hołd Stwórcy i naśladuje Go, tworząc kulturę: wymyślając alfabet, ustanawiając prawa, zakładając państwa, pisząc książki, składając ofiary, szyjąc stroje, przemierzając morza, warząc piwo, stając się mówcą, lekarzem, kapłanem, rolnikiem, budowniczym; poznaje też stworzony świat oraz panuje nad nim, przede wszystkim poprzez nadawanie każdej rzeczy jej imienia.

w sprzedaży 28 stycznia

Ludwik Pasteur powiedział kiedyś "Trochę wiedzy oddala od Boga, dużo wiedzy sprowadza do Niego z powrotem". Warto wiedzę o Bogu czerpać z jak największej ilości dostępnych źródeł, nie tylko z Biblii i z nauk Kościoła. Gdy w dowodach naukowych nieoczekiwanie odnajdujemy Boży podpis, przybliżamy się do Prawdy. Najważniejszy negatyw świata. Nowe dowody potwierdzające autentyczność Całunu Turyńskiego. Chusta z Manopello. Polaroid wydrukowany nieznana techniką na materiale, na którym nie da się malować. Wielowątkowy cud Guadalupe. Najnowsze odkrycia dotyczące cudownego płaszcza Maryi. Mapa nieba, mapa wulkanów, kodeks do odczytania przez Azteków i Hiszpanów i wreszcie zapis nutowy muzyki niebieskiej. Serce umęczonego człowieka w agonii. Cuda Eucharystyczne, te wielkie i mniej znane, światowe i polskie. Lanciano, Bolsena i Orvieto, Siena, Macerata, Buenos Aires, Poznań, Sokółka i Legnica. Zapomniane cuda zniszczone i zaginione w czasie rewolucji i wojen. Wielka czerwona zorza polarna zapowiedziana w Fatimie zwiastująca II wojnę światową. Cud słońca w Fatimie i jego kolejne wersje. Tęcza nad cała Polską w czasie "Różańca do Granic", pasja utrwalona na zdjęciu wybuchu nuklearnego z Atolu Mururoa. Fides et ratio, wiara i rozum: dwa skrzydła unoszące nas do Boga. Książka, w której nauka potwierdza prawdy wiary.

w sprzedaży 22 stycznia

Nasze życie duchowe składa się z kilku etapów. Wraz z wewnętrznym rozwojem uświadamiamy sobie różne potrzeby, na przykład dostrzegamy konieczność zmiany formy modlitwy czy sposobu działania. Widzimy, że przeobrażeniom ulegają też nasze relacje z ludźmi i z samymi sobą.

Franz Jalics potwierdza, że dla osób pragnących pogłębić swoją duchowość przestrzeganie przykazań to dopiero początek. W swoich rozważaniach szczególnie eksponuje te momenty Pisma Świętego, w których sam Jezus wprowadzał słuchaczy na nowy etap drogi. Pójście za Jego wskazówkami pozwala osiągnąć to, co naprawdę jest celem naszego życia.

Zbiór myśli na każdy dzień jest zaproszeniem do wsłuchania się w słowa św. Franciszka Salezego, biskupa Genewy. Zaprezentowana antologia cytatów z jego pism ma na celu ukazać bogate przesłanie duchowe, a także stanowi cenną pomoc w rozmyślaniu i modlitwie.

Praca stanowi kompendium wiedzy o jezuickich tłumaczeniach Biblii, jest to opracowanie jak dotąd najobszerniejsze i najbardziej wszechstronne, kreślące szeroki kontekst tego dzieła na tle epoki, zawierające oryginalne wyniki badań i nowe rozwiązania postawionych problemów. Wszystko to zostało ubrane w dobrą polszczyznę i precyzyjnie opisane we współczesnych kategoriach literaturoznawczych i językoznawczych. Z całą pewnością praca ta wejdzie na stałe do klasyki naukowej literatury na temat tzw. Biblii Wujka i przez wiele lat będzie stanowiła punkt odniesienia dla innych badaczy.

Z recenzji ks. dr. hab. Rajmunda Pietkiewicza

Rozum i komizm to zwięzła historia myśli, unikatowy dziennik ludzkości zawierający ważne i błyskotliwe, poważne i dowcipne refleksje z ostatnich kilkudziesięciu lat. Książka jest antologią urywków, aforyzmów, myśli, paradoksów, cytatów, fragmentów, cząsteczek sensu, kawałków śmiechu, ziarenek wzruszeń – to istny groch z kapustą autorstwa ponad ośmiuset osób, które wiedzę zdobywały w najróżniejszych obszarach aktywności. Wypowiadają się tu bystrzy, wnikliwi obserwatorzy świata: uczeni, filozofowie, pisarze, dziennikarze, satyrycy, reporterzy, politycy, duchowni, aforyści, poeci, aktorzy, lokalni działacze, prowincjonalni animatorzy kultury, zasuszeni bibliofile, zdziwaczali kolekcjonerzy, zabawni ekscentrycy i inni wariaci (w pozytywnym sensie tego słowa). Antologia – mapa myśli – proponuje czytelnikowi sieć alternatywnych dróg do celu. A celem jest wartościowe i szczęśliwe życie. Co może spotkać wędrowca w tej podróży? Właściwie wszystko. Może podróżować sam, krocząc metodą prób i błędów – ale zawsze bezpieczniej i ciekawiej mieć przewodnika, mentora. W tej książce każdy może znaleźć tego najwłaściwszego dla siebie.

By obcować z Boską rzeczywistością, należałoby porzucić język, zamieszkać w głębokim Milczeniu. To milczenie jest święte i jest czekaniem na Słowo. Ono w sposób doniosły rodzi się w milczeniu, ciszy umysłu, serca, uciszeniu rozkrzyczanych pragnień, uciszeniu całego człowieczeństwa. Największą siłę spośród Boskich słów posiada Jego „Jestem”. Nie jest to metafora, ale oczywistość, która metaforę rozbija. Rozumienie pojawia się od strony uczestniczenia, które się odsłania. Staje się widzeniem rozumiejącym. Dlatego liryka kontemplacyjna wynika z towarzyszenia Bogu i odwagi udzielenia słowa intymnego, rodzącego się w zażyłości. Słowo rodzące się w zaciszu serca, w zdziwieniu, w zakłopotaniu. Jest to słowo rodzące się nie tyle z wiary, lecz bardziej z niedowierzania, że miłość Boga idzie tak daleko, daleko poza nasze wyobrażenie. Stąd przed tym słowem kroczy odwaga wyobraźni. Jak w szaleństwie zakochania miłujący się ciągle budzą wyobraźnię możliwych miłosnych spotkań, rozpalając jeszcze bardziej serce, tak w bliskości Boga rodzi się ufność bycia. Opiera się ona na oczywistości Jego obecności. Jest jak proste wyznanie wiary: Jesteś!

Niniejsza książka stanowi odpowiedź na wciąż pojawiające się kwestie dotyczące potrzeby teologicznej refleksji, uzasadnienia i apologii wiary chrześcijańskiej. Jej siłą jest różnorodność. Autorami zebranych tekstów są zarówno doświadczeni naukowcy, jak i młodzi teolodzy stawiający swoje pierwsze kroki w świecie nauki. Wszystkich łączy wezwanie z Pierwszego Listu św. Piotra Apostoła: „Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony (pros apologian) wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia, tej nadziei, która w was jest” (1 P 3, 15), stanowiące zachętę do obrony wiary. Do dzisiaj uchodzi ono za klasyczny tekst zawierający dwa istotne wymiary współczesnej teologii fundamentalnej: obronę i uzasadnienie, o czym doskonale pamiętają autorzy publikacji.

Sześć wizerunków Jezusa cechuje różnorodność spojrzeń i bogactwo interpretacji. Autorzy wizerunków to średniowieczni mistrzowie, ortodoksyjni teolodzy, zdystansowani od wiary intelektualiści i niewierzący. Niezależnie od swojej konfesji lub jej braku, w sposób wyjątkowo twórczy podchodzą do Nazarejczyka, wydobywając z Jego historii kluczowe dla siebie wątki. Czytając ich teksty, postanowiłem najpierw je poznać, dokonując hermeneutyki źródeł. Następnie wszedłem z nimi w dialog, sięgając do bogatej literatury przedmiotu i zestawiając analizowane pisma z najnowszymi pracami z egzegezy i teologii. Na koniec, wobec wizerunków redukcyjnych i w sposób nieuprawniony krytycznych, zastosowałem apologię.

Książka Krakowski klasztor dominikanów w czasie II Wojny Światowej to pierwsze źródłowe opracowanie dziejów krakowskich dominikanów w latach okupacji niemieckiej ziem polskich (1939–1945). Przedstawiona problematyka dotycząca funkcjonowania i życia braci ma charakter wieloaspektowy oraz obejmuje szeroki wachlarz zagadnień. Czytelnik znajdzie w niej szereg nieznanych dotąd informacji o codziennym życiu zakonników w klasztorze Świętej Trójcy, ich kaznodziejstwie i w ogóle pracy duszpasterskiej.

Czy katolik może medytować? Bp Andrzej Siemieniewski odpowiada twierdząco; konfrontuje czytelnika ze współczesnymi tendencjami i udowadnia, że nie należy utożsamiać medytacji znanej z religii Wschodu z medytacją chrześcijańską. Stawia pytania o sens takiej modlitwy i pokazuje, że pozwala ona wejść na wyższy poziom relacji z Najwyższym. Medytacja chrześcijańska nie jest tylko wprowadzeniem się w stan wysokiej uwagi skierowanej na siebie samego. Jej celem jest dialog z żywym Bogiem; zanurzenie się w Jego słowie i otwarcie na osobową relację z Nim.

Czasom wielkich przełomów i niepokojów zawsze towarzyszyły gorące spory religijne. Obracały się one zazwyczaj wokół Prawd Wiary i ich rozumienia. Jest pewnym ewenementem, że dziś najgorętsze polemiki skupione są wokół zewnętrznych form wyznawania wiary, a zwłaszcza form przyjmowania Komunii Świętej. Jestem daleki od lekceważenia form liturgicznych, jednak w dyskusji na ten temat pojawia się wiele argumentów (zwłaszcza historycznych), które nie do końca opierają się na prawdzie. Prostowanie tego rodzaju przeinaczeń jest głównym celem książki, którą , Drogi Czytelniku, trzymasz w ręku. Niezależnie od tego, po której stronie sporu się opowiadasz, warto, by Twoja argumentacja odwoływała się do zweryfikowanych faktów. Nie ukrywam też, że obecne spory traktuję trochę jako pretekst do wycieczki po historii Kościoła, a zwłaszcza historii szafowania Najświętszego Sakramentu Ołtarza. Autorzy wczesnochrześcijańscy roztaczają przed nami wspaniały obraz odwiecznych praktyk liturgicznych Kościoła i warto, aby się w ich tekstach rozczytać i rozmiłować.

Poczuj Bożą miłość bardziej osobiście. Czy zdajesz sobie sprawę, że Bóg mówi do ciebie twoim językiem miłości, a ty miłość do Boga wyrażasz swoim językiem miłości?

Dowiedz się, jak możesz okazywać Bogu miłość i ją od Niego otrzymywać poprzez pięć języków miłości:

afirmujące słowa,
wartościowo spędzony czas,
podarunki,
służenie pomocą,
oraz dotyk.

Kto ma nadzieję, żyje inaczej, zostało mu dane nowe życie. Benedykt XVI

Nasze życie wypełnione jest lękiem. Każdy z nas go doświadcza. Uciekamy przed cierpieniem, pustką, strachem o siebie i bliskich, przed osamotnieniem. Nie ma na świecie człowieka, który nie szukałby ucieczki od uczuć, emocji, momentów, które go zwyczajnie przerastają. Często zapominamy jednak, że Bóg w swojej wielkiej miłości do każdego z nas zostawił nam coś, co ma moc podnieść nas nawet z najgłębszej ciemności. To Jego Słowo niosące niezawodną nadzieję!

Ta książka przypomina o tym, że Bóg zawsze czuwa, jest bliski i że w odpowiedniej chwili przybędzie nam z pomocą. Niech każda strona tej publikacji będzie drogowskazem, światłem nadziei na każdy nowy dzień!

Gorąco polecam książkę Basi i ojca Bogdana. Napisali ją z serca i długoletniego doświadczenia medytacji. Jestem przekonany, że zarówno niniejsza pozycja, jak i Duchowe Schronisko nieopodal rychwałdzkiego sanktuarium będą nieocenioną pomocą dla wszystkich poszukujących prawdy o Bogu, człowieku i świecie. Przeczytajcie książkę i odwiedźcie Rychwałd! Ksiądz Mirosław Tosza

Polecam wszystkim tę książkę, a szczególnie tym, którzy chcą zagłębić się w dobrodziejstwo medytacji. Oprócz konkretnych wskazówek podaje też różnice między medytacją, kontemplacją a ćwiczeniami relaksacyjnymi. Często słyszymy, że ludzie zachwycają się medytacjami Wschodu, tak naprawdę nie znając chrześcijańskiej. Mamy ogromne bogactwo mistrzów życia kontemplacyjnego, z doświadczeń których można korzystać. Zagonieni przez codzienne sprawy odczuwamy pustkę i zmęczenie, a jednocześnie pragnienie tego, co nieprzemijające. Warto odpocząć, czyli począć się na nowo poprzez kontemplacje w obecności Boga. Polecam tę lekturę! Siostra Anna Bałchan SMI

Opowieść o Jezusie z Nazaretu, o postaciach bliskich Jego sercu i o zdrajcach czyhających na Niego, a także o wydarzeniach towarzyszących pojawieniu się naszego Zbawiciela na świecie. Historia odkupienia opowiedziana z perspektywy badacza procesów i zjawisk kulturowych. Nade wszystko jednak medytacja nad tajemnicą życia i śmierci każdego z nas, prowadzona w perspektywie wiary.

W niniejszej publikacji ks. prof. Witold Kawecki odsłania treść zapowiedzi mesjańskich, opisuje kontekst narodzin Jezusa, działalność, okoliczności Jego śmierci i zmartwychwstania. Swoją narrację autor ilustruje arcydziełami malarstwa europejskiego, opatrując je komentarzami, w które możemy się niejako wsłuchać jak w głos przewodnika oprowadzającego nas po galerii sztuki.

Nadszedł ten czas! Chcesz się rozwijać duchowo! Ale od czego zacząć? Co jest źródłem wzrostu duchowego? Odpowiedź może być tylko jedna: ŁASKA UŚWIĘCAJĄCA! Na pewno znasz to pojęcie. Czy jednak naprawdę wiesz, czym jest ta tajemnicza łaska? Co ona sprawia? Jak w niej wzrastać?

W książce, którą bierzesz do ręki, znajdziesz odpowiedzi na te i wiele innych pytań. OBDAROWANI to lektura przeznaczona do rozmyślania nad słowem zrodzonym z poznania rzeczywistości, aby właściwie odczytane przeniknęło życie. Tradycyjna nauka Kościoła została tu przekazana w nietradycyjny sposób.