Drogi Pana i Jego ludu. Część 2 rekolekcje weekendowe z tyniecką ikebaną

Opis

Wracamy na Drogę Pana, gdy Jezus osiągnął wiek dojrzały (około trzydziestego roku życia) i może być traktowany jako wiarygodny, publiczny świadek. Zacznie się okres Jego oficjalnej działalności – najwyżej trzy lata.

Jezus opuści zacisze domu w Nazarecie, da się poznać jako Nauczyciel. Nie otworzy szkoły z własnym gmachem i szyldem. Jego salą wykładową będzie cała Palestyna, którą obejdzie ze swoimi Dwunastoma – wybranymi osobiście uczniami – wzdłuż i wszerz.

Przypominam, że tu nie idzie o pełny obraz całej działalności Jezusa. Szukamy inspiracji do wejścia w żywy dialog z Bogiem, prowadzony z Jego inicjatywy w liturgii, najpełniej jak to możliwe przez cały rok.

Będziemy się trzymać tematów, które zawierają niedziele Wielkiego Postu i liturgia Wielkiego Tygodnia.

U kresu swojej działalności Jezus najwięcej zdziała w trzy dni, tak ściśle ze sobą złączone, że staną się jak jeden dzień. On sam określi je jeszcze mocniej: godziną, na którą przyszedł (zob. J 12,27b).

„Radykalna Miłość Boga, Objawiona w Chrystusie, jest jedynym źródłem radykalnego posłannictwa, a ono skutkuje radykalnym ogołoceniem, dlatego celem i kresem Wcielenia jest Pascha” (J. Szymik).

Od czasów Abrahama idzie przez dzieje Izraela pytanie postawione przez Izaaka: «Gdzież jest jagnię na całopalenie?» (por. Rdz 22,7). Odpowiedzi udzieli Jan, wkrótce po Chrzcie Jezusa w Jordanie.

Podobnie jak poprzednio, pomagać nam będzie tyniecka ikebana liturgiczna, przekład orędzia wpisanego w Liturgię słowa na obraz (kompozycje kwiatowe).

Nasze shippo (na okładce i na drugiej stronie) ma wszystkie pola otwarte i jest obrócone o 45°, dzięki temu jest dobrze widoczny krzyż w centrum.