Drogi Pana i Jego ludu. Część 1b. Rekolekcje weekendowe z tyniecką ikebaną

Opis

Mamy za sobą materiały pomocnicze do głównych części rekolekcji obejmujących cały rok liturgiczny. Chcę jednak uzupełnić część pierwszą, stąd numeracja (1 b), która podpowiada miejsce tomiku w całości.

Uzupełnienie obejmie jedną uroczystość i kilka świąt (styczeń–luty); po nich nastąpią niedziele zwykłe od drugiej do ósmej, zatem część okresu zwykłego po Chrzcie Pańskim do rozpoczęcia Wielkiego Postu.

Nasze shippo (na okładce i na drugiej stronie) ma zachowaną taką samą pozycję, jak w części pierwszej, natomiast oczyszczone zostały przegrody na obwodzie i pozostał pusty trzymacz. Obraz pusty? Może pełne otwarcie?

Gdy szklanka jest napełniona, jej zawartość można wypić, trochę upić i resztę rozcieńczyć wodą, można wszystko wylać, wypłukać, może nawet szklankę wyparzyć, jeśli ma być do niej wlane coś zupełnie innego. Jakkolwiek lubimy naczynia napełnione, potrafi my także docenić puste i czyste, gotowe do przyjęcia tego, czym chcemy je wypełnić.

W tej części okresu zwykłego dzieje się dużo nowego. Do drugiego lutego śpiewa się kolędy, ale w liturgii i jej czytaniach Jezus jest już dorosłym mężczyzną; po chrzcie i kuszeniu na pustyni rozpoczyna działalność publiczną i będzie spotykał się z ludźmi, którzy mają już po swojemu ustawione życie (część przegród czy naczyń wypełnionych), a On będzie im proponował dość gruntowną korektę dalszej życiowej drogi.

Być może znajdziemy tu obraz doświadczanych przez nas samych sytuacji, dlatego uważam, że zatrzymanie się przy tym krótkim okresie może nam rzucić potrzebne światło. Zatem w drogę. Jeszcze tylko plan pierwszego etapu.