Słowa t. 6. O modlitwie

Opis

Pouczenia o. Paisjusza – i to wymaga szczególnego podkreślenia – są przepełnione miłością i troską o bliźniego. Za swoje zadanie uważał on bowiem nie piętnowanie zła wstydem, lecz leczenie zła. Czytając wskazówki starca każdy czytelnik bezsprzecznie napotka wiele myśli, które będą dla niego nowe, pouczające i sprzyjające jego rozwojowi duchowemu. Jakkolwiek ze słów wypowiedzianych przez starca i zaczerpniętych z niego cytatów, powinniśmy korzystać z duża rozwagą. Może się bowiem zdarzyć tak, że wyrwane z kontekstu, w ramach którego odnosiły się do konkretnych ludzi i konkretnych sytuacji, mogą prowadzić do błędnych konkluzji. Mimo to, bez obawy o rezultat lektury, zachęcam wszystkich, bez względu na wiek i stopień zaawansowania w życiu duchowym, do sięgnięcia po prezentowaną książkę. Będzie to bowiem uczynione samemu sobie ku pożytkowi, a Bogu na chwałę.

Radość poznawania przebogatej spuścizny duchowej starca Paisjusza zawdzięczamy przede wszystkim siostrom z monasteru św. apostoła Jana Teologa w Tesalonikach, którego założycielem był starzec i którego troskliwymi zbieraczkami spuścizny do dziś jest ta wspólnota monastyczna. Jakkolwiek polski czytelnik swoje podziękowania kieruje przede wszystkim do hajnowskiego „Bratczyka”. Wydawnictwo to bowiem podjęło się przed laty bardzo ambitnego trudu przybliżania polskiemu czytelnikowi dzieł starca Paisjusza. Wydany właśnie trzeci z kolei, a czwarty wg numeracji tom, to niemal półmetek pracy ze spuścizną tego hagioryty. Docelowo na komplet „Słów” ma się bowiem złożyć siedem tomów. Życzymy Bożej pomocy w doprowadzeniu zamierzenia do pomyślnego zakończenia.