Homilie do Dziejów Apostolskich

Opis

Homilie do Dziejów Apostolskich powstały w latach 400–401. W dużej mierze teksty zebrane w zbiorze poświęcone są egzegezie biblijnej. Jednak dla Chryzostoma większe znaczenie zdaje się mieć duszpasterskie pouczenie homilii, wynikające z przeprowadzonej egzegezy. Tematyka poruszana przez Chryzostoma jest niezwykle bogata. W swoich kazaniach nawiązuje do różnych praktycznych zagadnień życia chrześcijańskiego: wyjaśnia sens małżeństwa, krytykuje udział wiernych w widowiskach teatralnych i wyścigach konnych, piętnuje wystawny tryb życia zamożnych. Szczególny nacisk kładzie na pracę chrześcijanina nad cnotami i eliminowaniem wad.
To nie tylko jeden z najciekawszych komentarzy egzegetycznych do Dziejów Apostolskich, ale także źródło wiedzy historycznej na temat zwyczajów i poglądów chrześcijan żyjących w ówczesnym Konstantynopolu. Homilie Chryzostoma są tym cenniejsze, że to jedyny pochodzący z pierwszego tysiąclecia chrześcijaństwa zachowany w całości komentarz do tej księgi Nowego Testamentu.
Święty Jan Chryzostom (ok. 349–407), patriarcha Konstantynopola i jeden z czterech wielkich doktorów Kościoła wschodniego, był wybitnym kaznodzieją. Pozostawił po sobie wielką spuściznę literacką, której część – do tej pory nieprzetłumaczone na język polski Homilie do Dziejów Apostolskich – publikujemy w kolejnym tomie „Źródeł Myśli Teologicznej”.