Bądź im pasterzem

Opis

Pismo święte sprawujących władzę, królów nazywa pasterzami. Król Dawid wie, że jest pasterzem - królem nad całym Izraelem. Przypominają mu o tym przedstawiciele pokoleń w Hebronie, poddając się jego władzy: Jahwe rzekł do ciebie: «Ty będziesz pasł mój lud - Izraela, i ty będziesz wodzem dla lzraela»” (2 Sm 5, 2). Zarazem ma on świadomość, że władza pasterska pochodzi od Boga. Więcej, ma on przekonanie, że Bóg jest jedynym Panem i Pasterzem, on zaś jedynie narzędziem w Jego ręku. Bóg jest jego pasterzem i zarazem jest pasterzem powierzonego mu ludu. I on, i lud są w rękach Boga. [...]
Bóg troszczy się o każdego człowieka, otacza łaską, szuka zabłąkanych, odnalezionych niesie na swoich ramionach. Człowiek może Mu zaufać. Człowiekowi niczego nie zabraknie, bo Boża dobroć i łaska idą w ślad za nim,- jeśli tylko zechce, zamieszka w domu Pana (Ps 23). Bóg jednak zwykł troszczyć się o człowieka przez człowieka. W tym duchu mówi do ludzi: „I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie .i roztropnie” (Jr 3, 15). Czyni ich zastępcami swoimi i do nich oraz do tych, nad którymi ich ustanowił, zwraca się: „Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi” (Łk 10, 16). Nie ulega wątpliwości, że słowa: „Bądź im pasterzem”, skierowane do Boga, odnoszą się także do pasterzy - przełożonych ustanowionych przez Niego według Jego serca. Im Bóg, Najwyższy Pasterz, zleca swoją pasterską troskę o każdego człowieka oraz o każdą ludzką wspólnotę. Jeśli Bóg zlecił ci tę posługę - „Bądź im pasterzem, [na rękach] ich nieś”.