Salezjanin na modlitwie

Opis

W świecie salezjańskim modlitwa zajmuje kluczowe miejsce – jak zresztą wszędzie tam, gdzie w grę wchodzi los człowieka, wierność powołaniu i troska o owocność charyzmatu. Jednakże w przypadku salezjanina modlitwa zdaje się dodatkowo ważna, jak to ukazał w Liście okólnym z 1991 roku ks. Idzi (Egidio) Viganò, którego Francis Desramaut nazwał „heroldem salezjańskiej akcji duszpasterskiej”. Siódmy następca założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego, po analizie modlitwy i apelu do jej odnowy, z troską i niepokojem wskazuje na obszary życia indywidualnego i wspólnotowego, gdyż – jak sądzi – znalazły się poza zasięgiem modlitwy. To białe plamy życia duchowego, nieobce niestety dzisiaj wielu instytutom życia konsekrowanego.

Jak będzie wyglądało iter naszej trzyczęściowej prezentacji? Najpierw przyjrzymy się modlitwie w tradycji salezjańskiej, w przekazie Magisterium Kościoła i na jeszcze szerszym tle – modlitwie jako wyrazowi religijnej natury człowieka. W drugiej części sięgniemy do źródła modlitwy, z którego czerpie także tradycja salezjańska, a więc do Pisma Świętego. W trzeciej będziemy starali się zobaczyć z bliska – już od strony praktycznej – jak Jezus, mąż i nauczyciel modlitwy, wprowadzał w jej arkana pierwsze pokolenie swoich uczniów i wyznawców, następnie zaś spojrzymy na niedościgły przykład Maryi, która „słuchała i zachowywała w swoim sercu” otrzymane Słowo (Łk 2,19.51), przedtem adorując Je przez dziewięć miesięcy w żywym tabernakulum swego ciała.

(ze Wstępu)