Książki

We wrześniowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;

- wprowadzenia liturgiczne, których autorem jest Mariusz Kozioł OFMConv, minister prowincjalny Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów) w Polsce, rekolekcjonista, psycholog;

- rozważania napisane przez Monikę M. Zając, dr nauk społecznych w dyscyplinie prawo kanoniczne, dziennikarkę, od lat zaangażowaną w obronę życia i rodziny;

- modlitwy wiernych, które przygotowała Anna M. Faszczowa, teolog-dogmatyk, redaktor, animatorka chóru Angelus w Horyńcu-Zdroju, autorka tekstów poświęconych formacji i wychowaniu;

- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Mariusz Szymański, proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Polkowicach, rozpoczynając cykl tekstów na temat Mszy świętych z udziałem dzieci, odpowiada na pytanie: „Czy wydane ponad 50 lat temu «Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci» pozostaje dziś aktualne?”;

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC pisze o Eucharystii w tradycji koptyjskiej (I część). Przybliża jej strukturę: rozbudowany obrzęd przygotowania darów i liturgię słowa.

Modlitwy, którymi możemy modlić się podczas adoracji Najświętszego Sakramentu.

Studiowanie życiorysu Dostojewskiego dlatego tak jest pasjonujące, że w tym życiorysie wciąż spotykamy ludzi z klimatu i atmosfery "dostojewszczyzny". Wciąż spotykamy ludzi stojących jedną nogą w domu wariatów, fantastów, dziwaków, awanturników. Taki już jest powieści Dostojewskiego geniusz miejsca i geniusz czasów, owej Rosji z czasów niewoli chłopów i uwalniania tych chłopów, z czasów autokraty Mikołaja I i cesarza-rewolucjonisty Aleksandra II. Stanisław Cat-Mackiewicz Dostojewski Mackiewicza pokazuje i zaświadcza, że pisarstwo Dostojewskiego nie jest żadnym "pakowaniem w symbole", żadnym "szyfrowaniem", za którym kryłoby się jednoznaczne, rozstrzygające i kojące rozwiązanie. Pisarstwo Dostojewskiego jest pisarstwem wprost, jest szczytem realizmu, niepotrzebującym posiłkowania się żadnym dodatkowym komplikowaniem swej treści, gdyż ona sama jest wystarczająco, bo nieskończenie, skomplikowana. Dostojewski dotyka samej rzeczywistości, rzeczywistości osoby, i rzeczywistości tej nie imituje w żadnej symbolice. prof. Janusz Dobieszewski

Każdy kto kocha Pana Boga wie, że im wcześniej zaczyna się uczyć dzieci modlitwy tym lepiej. Dlaczego? Bo dziecko ma naturalny instynkt religijny, a jego modlitwa ma niezwykłą moc otwierania Nieba.
Książeczka, którą przygotowaliśmy zawiera modlitwy najważniejsze i najświętsze. One są fundamentem, na którym można zbudować relację dziecka wobec kochającego go Boga.
W modlitwy wkomponowane są rysunki Artura Nowickiego. To prawdziwy mistrz, który swoimi pomysłami raduje i zaskakuje również rodziców. Oni z pewnością poczują się zaproszeni, do wyjaśniania swoim dzieciom modlitw przełożonych na rysunek.

Leon XIV z bliska – kim jest człowiek, który dziś prowadzi Kościół?
Jaki prywatnie jest nowy papież? Jakie cechy go wyróżniają, co go ukształtowało? Damian Jankowski rozmawia z o. Wiesławem Dawidowskim, augustianinem, od ponad 25 lat zakonnym współbratem Leona XIV. To opowieść o dystansie do samego siebie, o Kościele w świecie kryzysów i o wierze, która nie traci pokory.

Pierwsze polskie wydanie, przygotowane przez zespół Pogłębiarki.

Czy nie dziwi cię, że w Kościele tak mało mówi się o Trójcy Świętej? Jest ona jednym z podstawowych dogmatów naszej wiary, a jednak rzadko poruszanym na kazaniach. Richarda Rohra również to dziwiło i dlatego postanowił przybliżyć nam ten temat w prosty i poruszający sposób.

Autor podkreśla, że chrześcijaństwo przez wieki zredukowało Trójcę do abstrakcyjnej doktryny, zamiast ukazywać ją jako zaproszenie do głębszego, mistycznego doświadczenia Boga. Jego zdaniem Trójca jest modelem życia, w którym miłość, wspólnota i relacja są kluczowe.

Rohr wskazuje na konsekwencje tego spojrzenia – jeśli Bóg jest miłością w relacji, to i my jesteśmy powołani do życia w otwartości, hojności i współpracy z innymi. Książka zachęca do opuszczenia egoistycznych schematów myślenia i przyjęcia postawy pełnej ufności i radości.

Boski Taniec to duchowe zaproszenie do przeżywania wiary w sposób bardziej otwarty i relacyjny. To zaproszenie do zanurzenia się w nurt tańca. Tańca miłości i bliskości.

Książka „Jadwiga. Święta królowa na polskim tronie. Opowieść dziejowa w trzech tomach” autorstwa biskupa Władysława Bandurskiego (1865-1932), po raz pierwszy ukazała się drukiem sto lat temu, w roku 1910. Napisana na początku ubiegłego wieku, w swej fabule sięga daleko wstecz – do schyłku wieku XIV; do czasów, w których żyła jej tytułowa bohaterka, Jadwiga Andegaweńska, córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety, księżniczki Bośni. Jest to – można by rzec – edytorska perełka, przeznaczona dla miłośników literatury, historii, dziejów ojczystych, bibliofilów.

Kalendarz zawiera

Sigla czytań liturgicznych na każdy dzień roku, dzięki którym można włączyć się w rytm życia Kościoła;
Fragmenty z „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” – cytaty z dzieła św. Ludwika pomagają zrozumieć, czym naprawdę jest zawierzenie i jak nim żyć na co dzień; Miejsce na notatki duchowe – tu można zanotować przemyślenia płynące z modlitwy i medytacji słowa Bożego, postanowienia lub pytania do Boga; Pomocne wykresy, na których można zaznaczyć dni Eucharystii, modlitwy różańcowej, lektury duchowej i medytacji.

Ta książka nie jest teologicznym wykładem – to osobiste świadectwo i duchowy przewodnik dla tych, którzy tęsknią za sensem, spokojem i prawdą. Ojciec Pacyfik Iwaszko pisze prosto, jak do przyjaciela, dzieląc się tym, co sam przeżył. Z przekonaniem pokazuje, że miłość Boga nie jest słabością – jest największą siłą człowieka. Jeśli tylko otworzysz serce, doświadczysz, że On naprawdę działa. I kocha cię bardziej, niż jesteś w stanie sobie wyobrazić.

Niniejsza publikacja to studium poświęcone upadkowi sanktuarium Betel, jednemu z najstarszych sanktuariów Izraela. Jego początki łączone były z Abrahamem i z wizją patriarchy Jakuba, który mówił: „Naprawdę Pan jest w tym miejscu. Jakże to miejsce napawa lękiem! Prawdziwie jest to dom Boga i brama nieba” (Rdz 28, 16-17).
Sanktuarium Betel było przez wieki miejscem pielgrzymek i modlitw Izraela, ale ostatecznie zostało odrzucone i zapomniane. Zniszczone przez Asyryjczyków (721 r. przed Chr.), a następnie sprofanowane przez pobożnego króla Jozjasza (622 r. przed Chr.), nie pojawia się już więcej ani w Starym, ani w Nowym Testamencie. Jego los, podobnie jak sanktuariów w Szilo (por. Ps 78, 60; Jr 7, 12) i w Jerozolimie (por. Mt 24, 2), pokazuje przemijanie nawet najświętszych miejsc i rytuałów.
W myśl słów apostoła Pawła: „To wszystko, co ich spotkało, było zapowiedzią i zostało spisane ku naszej przestrodze, dla nas, którzy żyjemy u kresu czasów” (1 Kor 10, 11) lektura książki ks. Brzegowego na temat upadku sanktuarium Betel może być pomocą w zrozumieniu roli i zagrożeń związanych również z dzisiejszymi sanktuariami i miejscami pielgrzymek.

Ksiądz KRZYSZTOF MICHAŁ ŚWIĄTECKI żyjący w latach 16661727 nie jest postacią całkowicie zapoznaną w polskiej fachowej literaturze historycznej. Wiele aspektów jego życia pozostawało jednak nieznanych. Przechrzta, neofita, ambitny i dobrze wykształcony duchowny, lubił pisać. Powiedzieć można, że pisanie było jego drugą naturą. Najprostszym faktom związanym z pełnioną przez niego funkcją proboszcza podkrakowskich parafii w Tenczynku i w Więcławicach poświęcał niekiedy całe strony dywagacji. Jego opis wydarzeń w plebanii tenczyńskiej w czasie epidemii dżumy z 1710 roku może stanowić scenariusz niezłego filmu historycznego. Przez zapiski w prowadzonych przez niego księgach parafialnych i korespondencji przewija się obraz jego samego, ale przede wszystkim społeczności lokalnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów czasów III wojny północnej. Społeczności będącej swoistym mikroświatem, jednym z tysięcy, jakie składały się na ówczesne państwo polsko-litewskie. To, co pozostawił po sobie, kusi historyka do przeprowadzenia studium mikrohistorycznego. Autor tej książki postanowił skorzystać z okazji. Książka aż się prosi, by ukazała się jako kolejny tom serii HISTORIA ŻYCIA wydawnictwa Universitas. Krzysztof Zamorski

Kim jest papież, który od pierwszych słów poruszył miliony? Co kryje się za jego przesłaniem pokoju, które rozbrzmiało na całym świecie? Sięgnij po unikatową publikację, która pozwala zajrzeć za kulisy konklawe i odkryć osobę i historię życia papieża Leona XIV – głęboko zakorzenionego w duchowości św. Augustyna. Książka została opatrzona wstępem kard. Parolina – sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej, który przewodniczył obradom konklawe.

Pierwsze słowa Leona XIV – „Pokój z wami wszystkimi” – rozbrzmiały jak echo wołania o świat bez przemocy, pełen nadziei, solidarności, wspólnoty i dialogu, a przede wszystkim – dały nadzieję. Autor książki, Antonio Preziosi – włoski dziennikarz, eseista i pisarz – dokonuje ich dogłębnej analizy oraz interpretacji.

Codziennie trzeba wstać, podjąć wyzwania, zrealizować zadania. Codzienność bywa jednak naznaczona rutyną, zwyczajna, jednostajna, czasem banalna, nudna i powszednia – jak powszedni jest chleb. A jednak bez niego nie ma odświętnych i wykwintnych uczt, jak bez codzienności nie ma odświętnych dni, bo ona do nich prowadzi. Ta książka zachęca, by właśnie tą codziennością się zachwycić.
„Przypowieści na każdy dzień” są zbiorem różnych tekstów – od babcinych opowieści, legend i gawęd, poprzez alegoryczne i symboliczne wydarzenia z życia znanych twórców, aż po historie pozornie banalne, przytrafiające się wielu z nas. Każdą przypowieść poprzedza fragment tekstu biblijnego, który jest pokarmem trzymającym nas przy życiu.
W przypowieściach znajdziesz odpowiedzi na pytania najważniejsze, przykłady prawd uniwersalnych, zachwyty światem i słowa, które codzienność pozwolą celebrować jak święto. Podawane jak chleb powszedni – codziennie jedna kromka. To doskonały towarzysz na każdy dzień dla każdego z nas!

Jestem wdzięczny Normanowi Tobiasowi za tę niezwykłą biografię francuskiego historyka Julesa Isaaca, żydowskiego badacza, który zapoczątkował teologiczny ruch w Kościele katolickim i wpłynął na nauczanie Soboru Watykańskiego II (19621965). Ta cenna książka to więcej niż biografia, jako że jest to przede wszystkim szczegółowa analiza debat teologicznych i egzegetycznych wśród katolików, które wywołały wywrotowe postulaty Julesa Isaaca. Ten niezwykły człowiek, prawie nieznany w Ameryce Północnej, był dobrze znany we Francji jako autor szkolnych podręczników w latach międzywojennych. Jego reputacja sprawiła, że kiedy w 1948 roku opublikowano jego książkę Jsus et Isral [Jezus a Izrael], która ukazywała dyskurs antyżydowski chrześcijańskiego nauczania prawie od samego początku istnienia chrześcijaństwa, to jego głos został usłyszany. Był tym bardziej wiarygodny, że na jego własną rodzinę spadła tragedia. Jego żona Laure, jego młodszy syn, córka oraz zięć zostali aresztowani w 1943 i zesłani do obozów zagłady. Przeżył tylko jego starszy syn. Jako że w tym czasie Jules przebywał poza miejscem schronienia, nie został złapany. Przeżył dzięki temu, że ukrywali go przyjaciele. Jako osoba ocalała, miał prawo mówić o żydowskim cierpieniu.

Lukrecja – hrabianka rozpieszczona w dzieciństwie przez nianię do granic możliwości – wiodła ciekawe życie, którego mogłaby jej pozazdrościć niejedna rówieśniczka. Nie cieszyło jej jednak bogactwo ani prestiż. Zapragnęła bowiem miłości najpiękniejszej z możliwych. Zrobiła zatem wszystko, żeby dostąpić szczególnego przywileju „podróży oblubienicy”. Niczym panna młoda z towarzyszeniem orszaku kawalerów i dam została odwieziona do... klasztoru. Tam bowiem czekał na nią wyjątkowy Oblubieniec, którego miała przedstawić jej mistyczka Weronika Giuliani.

Medytacje zawarte w książce uczą, jak pochylić się nad słowem Bożym, nauką Kościoła i wypowiedziami Świętego Ojca Pio, odnosząc je do codziennego życia i duchowej rzeczywistości czytelnika.

Objawienia ks. Jerzego stanowią fenomen w skali świata. Zostały tu ujawnione po raz pierwszy. Od kilkunastu lat wizji tych doświadcza Francesca Sgobbi. Ta pozornie zwykła kobieta z małej włoskiej miejscowości Fiumicello zapisuje wszystko, co dyktuje jej bł. Popiełuszko. Doktor Milena Kindziuk oraz ks. prof. Józef Naumowicz odwiedzili Franceskę w jej domu. W swej książce w pasjonujący sposób opisują życie wizjonerki oraz to, co tam faktycznie się wydarzyło. Co ciekawe, ks. Popiełuszko mówił w widzeniu także o okolicznościach swej męczeńskiej śmierci.

Zebrane w tym tomie teksty Leona XIII - encyklika Rerum Novarum, encyklika o masonerii oraz dwa listy pasterskie z czasów, gdy kardynał Pecci był biskupem Perugii - to nie tylko dokumenty epoki. To przemyślana, głęboka i duchowo ożywiająca prezentacja cywilizacyjnego dorobku Kościoła, który przez wieki kształtował społeczeństwa w duchu prawdy, dobra i piękna.

Papież Leon XIII ukazuje Kościół jako strażnika moralnego ładu i źródło autentycznego postępu - nie technicznego czy politycznego, lecz duchowego, jednocześnie przenikliwie ostrzega przed ideologiami, które ten ład podważają, oferując pozór wolności i postępu, a w rzeczywistości prowadząc do rozkładu moralnego i duchowego.

Formuła extra Ecclesiam nulla salus w interpretacji Josepha Ratzingera
Od początku chrześcijaństwa zadawano sobie pytanie, czym w istocie jest zbawienie, które wysłużył Jezus Chrystus? Nie mniej ważnym było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, kto może być zbawiony i jaką rolę w dziele zbawienia człowieka pełni ustanowiony przez Chrystusa Kościół. Zdawano sobie sprawę, że nie wszyscy ludzie byli chrześcijanami chociażby z tej racji, że nigdy nie mieli możliwości usłyszenia Ewangelii. Sytuacja ta stała się punktem wyjścia dla kolejnych dociekań.
„Poza Kościołem nie ma zbawienia” – to niezwykle radyklane sformułowanie, na stałe wpisało się w historię Kościoła. Do tej pory było analizowane przez wielu teologów, począwszy od pisarzy wczesnochrześcijańskich aż do autorów współczesnych. Magisterium Kościoła wielokrotnie zabierało głos w tej kwestii, wyrażając tym samym oficjalne stanowisko. Należy przy tym zauważyć, że rozumienie zagadnienia extra Ecclesiam nulla salus przechodziło stopniową ewolucję, począwszy od stanowiska ekskluzywistycznego, charakteryzującego się zdecydowaną radykalizacją 1Por. M. Paluch, Traktat o zbawieniu, [w:] Dogmatyka, t. 3, Warszawa 2006, s. 251. 2Por. Tamże, s. 251. 3Tamże, s. 250. 4Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 2002, s. 131. 5 poglądu odnośnie do możliwości zbawienia poza Kościołem, przez stanowisko inkluzywistyczne aż po współczesne koncepcje pluralistyczne. Można zatem mówić o swoistym procesie, podczas którego starano się pogłębiać i lepiej rozumieć interesujące nas zagadnienie. Nie obyło się jednak w historii bez błędnych interpretacji, które były korygowane przez Magisterium Ecclesiae.

„Dzieci silne duchowo” autorstwa Becky Fischer to książka, która stanowi kompendium wiedzy dla rodziców pragnących wychować swoje dzieci w głębokiej, autentycznej wierze. Autorka, założycielka Kids in Ministry International (KIMI), dzieli się swoim ponad 30-letnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, młodzieżą i rodzinami, oferując praktyczne wskazówki oraz duchowe narzędzia umożliwiające rozwój dzieci w Bożej obecności.