Teologia

Św. Jan Maria Vianney - urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r. Funkcjonalne kieszonkowe wydanie publikacji pozwala na wygodny transport i poręczne używanie jej w kościele czy w środkach komunikacji.

Św. Jan Maria Vianney - urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r. Funkcjonalne kieszonkowe wydanie publikacji pozwala na wygodny transport i poręczne używanie jej w kościele czy w środkach komunikacji.

Św. Jan Maria Vianney - urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r. Funkcjonalne kieszonkowe wydanie publikacji pozwala na wygodny transport i poręczne używanie jej w kościele czy w środkach komunikacji.

Św. Jan Maria Vianney - urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r. Funkcjonalne kieszonkowe wydanie publikacji pozwala na wygodny transport i poręczne używanie jej w kościele czy w środkach komunikacji.

Tradycja odmawiania siedmiu psalmów pokutnych sięga początków chrześcijaństwa. Przez wieki zaczerpnięte z Pisma Świętego modlitwy uświadamiały wiernym nędzę, jaka kryje się w sercu każdego człowieka. Dostrzeżenie w sobie głębi zepsucia i grzechu nie powinno być jednak bezowocnym, ale prowadzić do zwrócenia się jak psalmista ku Bogu, który jako jedyny może podźwignąć upadłego człowieka do życia w łasce. Funkcjonalne kieszonkowe wydanie publikacji pozwala na wygodny transport i poręczne używanie jej w kościele czy w środkach komunikacji.

W najnowszym tomie Kręgu Biblijnego rozpoczyna się cykl omówień czwartej ewangelii, którą otwiera hymn głoszący tajemnicę Boga-Słowa. W ewangelii św. Jana boskość Syna Bożego ukazuje się bez zasłon. Nie ma w niej przypowieści, a zastąpiły je wielkie, wyjątkowo obrazowe, mowy Jezusa. Ten, kto uważnie wsłuchuje się w ich treść przyjmuje i rozważa je w swoim sercu, doświadcza łaski, o której Jezus mówił w trakcie spotkania z Samarytanką: "Kto będzie pił wodę którą, Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem tryskającym ku życiu wiecznemu" (J 4,44) . Gorąco życzę Czytelnikom Kręgu Biblijnego, aby źródło słowa Bożego gasiło odczuwane przez nich pragnienie ujrzenia oblicza Boga. Dobrze jest trzymać Pismo Święte w zasięgu ręki i regularnie sięgać po nie, aby coraz pełniej poznawać Boże oblicze. Dobrze jest także sięgać po fachową pomoc w rozumieniu tekstów biblijnych. Kolejne tomy Kręgu Biblijnego - ukazujące się regularnie już od lat - w bardzo znaczący sposób przyczyniają się do upowszechniania znajomości Pisma Świętego - i to wieloaspektowej - co zostało dostrzeżone i docenione przez Kapitułę Nagrody Stowarzyszenia Wydawców Katolickich, która właśnie tej serii wydawniczej, jej redaktorowi i wydawnictwu, przyznała "Feniksa 2024"

ze słowa Biskupa Tarnowskiego

Narracja rozpoczyna się w lecie 1919 roku, gdy główny bohater spotyka starszą panią Legge w uzdrowisku Haréville. Pani Legge opowiada mu historię swojej przyjaciółki, pani Harmer, która mieszka w Dulwich. Oliver Mostyn, jedna z centralnych postaci, to człowiek o niezwykłej życiorysie – pół-Irlandczyk, podróżnik i poszukiwacz przygód, który mimo wielu prób i przedsięwzięć nigdy do końca nie osiągnął sukcesu. Jego życie pełne jest bliskich zwycięstw i bolesnych porażek, które kontrastują z jego jedynym udanym przedsięwzięciem – małżeństwem z Dolores Foyle, piękną i inteligentną Amerykanką.

Dolores, niegdyś olśniewająca blondynka, poświęciła życie na zmagania, by związać koniec z końcem, wychowując trzy córki i dbając o dom w Londynie. Jej córki, każda z innymi aspiracjami i losami, dodają głębi fabule: Teresa, arystokratka, której życie po małżeństwie zbankrutowało; Agnes, żona dyplomaty, oraz Zita, najmłodsza i najbardziej tajemnicza, która wychodzi za bogatego bankiera Roberta Harmera.

Baring kreśli swoje postacie z wielką precyzją, tworząc skomplikowane relacje międzyludzkie i sytuacje pełne emocji. Małżeństwo Zity z Harmerem, które miało być ucieczką od biedy, staje się źródłem niespodziewanych wyzwań i rozczarowań. Żyjąc w wiejskim domu, Zita odkrywa, że jej mąż prowadzi życie pełne sekretów, a brak wymiany myśli i zainteresowań między nimi staje się coraz bardziej widoczny.

Nadzieją Wydawcy jest, by niniejsza książka choć trochę ochronić mogła polskiego czytelnika, a przede wszystkim katolika, przed protestancką egzegezą i mnożącymi się w mediach sensacyjnymi spekulacjami żurnalistów dotyczącymi Antychrysta. Wydaje się, że spośród katastroficznych wydarzeń ostatnich kilku dekad, charakter przełomowy przypisywany jest unicestwieniu nowojorskich wież w 2001 roku, konklawe roku 2013 i ogłoszeniu w 2020 roku pandemii, której celem nie było zwalczenie choroby, lecz raczej masowe szczepienia, przy czym nie starano się nawet ukryć faktu, że cała akcja została zaplanowana i jest początkiem tzw. Wielkiego Resetu, którego cel streszcza slogan „Nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy” Jedynym bowiem bezspornym skutkiem tych szczepień okazał się lawinowy wzrost liczby innych chorób i zgonów, zaś z dotychczasowych badań wynika, że „szczepionki” zawierające syntetyczne mRNA mogą nieodwracalnie zmienić ludzki genom. Zarówno sprawcze, jak i celowe przyczyny tych wydarzeń zasługują na poważną dyskusję wspartą niepodważalnymi dowodami. Mamy tu bowiem do czynienia z supremacją Zła w świecie w wymiarze do tej pory nieznanym. Dlatego te i wiele innych zdarzeń, włączając katastrofy przyrodnicze, czy choćby wzbudzające sensację przygotowania Żydów do odbudowy Świątyni Jerozolimskiej, w których tle trwa rzeź Palestyńczyków w Gazie, skłaniają wielu do przypuszczeń lub twierdzenia wprost, iż weszliśmy w czas wydarzeń opisanych przez św. Jana Apostoła zarówno w Apokalipsie, jak i jego Listach, ostrzegających przed Antychrystem. Zaangażowanie zaś Franciszka w „walkę” o pokój, braterstwo, ochronę klimatu oraz stanowisko, jakie zajmuje wobec osób trwających w grzechach sodomskich i cudzołóstwie – dopełniają miary tych projekcji.

O ile na początku XXI wieku w każdej diecezji był zazwyczaj jeden egzorcysta (łącznie 41), tak w 2024 roku liczba ta wyniosła 120, ale i tak okazuje się niewystarczająca. Pokazuje to, że problem zniewoleń duchowych narasta. Dzięki tej książce czytelnik poznaje zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania od czasów Starego Testamentu aż do chwili obecnej. Odkrywa zagadnienia doktrynalne i duszpasterskie związane z obrzędem egzorcyzmu. Egzorcyzmy ks. Rosika to niewielka lektura wielkiej wagi.

w sprzedaży 3 września

Nie boję się tego świata – mówi bp Mikołaj Łuczok w rozmowie z Pawłem Kozackim OP. Przygoda mojego życia, niezwykła podróż przez Słowację, Polskę, Rosję i Ukrainę, jest świadectwem tej odwagi. Odwagi do bycia sobą i odkrywania na swoich drogach Bożego działania. Biskup Mikołaj Łuczok opowiada o własnym życiu, o odnalezieniu swojego miejsca w Kościele, ale też o prywatnych dramatach i kryzysach wiary, których doświadczał. To opowieść autentycznego we wszystkim, co robi, prawdziwego i pokornego sługi Chrystusa.

w sprzedaży 6 września

Marie Françoise Thérèse Martin, czyli Święta Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, francuska karmelitanka bosa, towarzyszy Krzysztofowi Popławskiemu OP od ponad czterdziestu lat. Najpierw poznał jej życiorys, potem zetknął się z pismami karmelitanki, jeszcze później napisał na jej temat pracę magisterską. Zaufać Miłości to duchowa biografia niezwykłej osobowości, wskazuje motywacje i refleksje autorki Dziejów duszy, ale też pokazuje, czym dla Teresy było całkowite zawierzenie się Panu Bogu – w krótkim życiu, a także w cierpieniu i w obliczu śmierci.

Pomysłodawcą zaproponowania polskiemu czytelnikowi wydanego 85 lat temu teologicznego tekstu autorstwa nieznanego w naszym kraju autora jest ojciec opat Szymon Hiżycki OSB, który w ramach prowadzonej promocji duchowości monastycznej wskazuje na potrzebę tej publikacji oraz jej spodziewane owoce.

Książek o mistyce mamy dzisiaj co niemiara – i nic w tym dziwnego, bo jest to obecnie temat szczególnie aktualny i wzbudzający zainteresowanie, może nawet bardziej niż teologia, wiara czy religia.
Właśnie z powodu tej nieomal powszechności, ale równie dużej niejednoznaczności pojęcia mistyki niniejsza książka wydaje się szczególnie aktualna. Proponuje ona jasne chrześcijańskie ujęcie tematu, osadzając mistykę zarówno w klasycznej teologii scholastycznej, jak i w Tradycji ojców Kościoła. Nie brak w niej też odniesień do tekstów mistyków oraz do zjawisk psychologii czy kultury starożytnej. Rozumowanie autora jest bardzo precyzyjne i jasne, wiele zjawisk, które również dzisiaj budzi wielkie zainteresowanie, zostaje jednoznacznie ocenione – oczywiście w kontekście chrześcijaństwa. Taka postawa może dzisiaj budzić w nas, przyzwyczajonych do tolerancji i dialogu, opór czy sprzeciw. Zarysowuje ona jednak wyrazisty teologiczny kontekst mistyki, jakby przywracając ją na nowo teologii, wierze i religii…

O kościelnych pokusach, politycznych zagrywkach i wierności wartościom

Czy relacja między polityką a religią to małżeństwo z rozsądku? A może raczej namiętny romans brzemienny w skutki?
Czy Kościół świętych Benedykta i Franciszka to również Kościół papieży Benedykta XVI i Franciszka?
Co się stało z sumieniem katolików?
Gdzie się podział polski Kościół otwarty na ludzi?

Klasyka duchowości chrześcijańskiej. Pisma stanowią niezbędne źródło poznania prawdziwego oblicza i ducha św. Franciszka i Klary.
Duchowość oparta na wiernym naśladowaniu Chrystusa w Jego posłuszeństwie, ubóstwie i czystości.
Teksty, przesiąknięte Słowem Bożym, najlepiej odzwierciedlają franciszkański ideał życia ewangelicznego.
Opracowanie i Wstęp autorstwa o. Thaddée Matury OFM.
Obszerne indeksy rzeczowe.

Gdyby Teresa nie była głęboko przekonana o tym, że modlitwa myślna ma moc przemiany jej życia, nie byłaby w stanie poświęcać się jej systematycznie i długofalowo. Uznałaby ją bezwzględnie za stratę czasu! Właśnie dlatego, że wielokrotnie doświadczyła jak modlitwa myślna prawdziwie przemienia życie, oddała się jej całkowicie i zachęcała do tego innych. Człowiek często wraca do tych samych obrazów, myśli i słów, powtarzając je ciągle w swoim wnętrzu. Choć pozornie nic się nie zmienia, to obraz, myśl, słowo zakorzenia się w sercu medytującego na tyle, że jest on w stanie przywołać je niemal z zamkniętymi oczami. Wydaje mi się, że Teresa opisałaby podobnie swoje rozmyślania. Świadczy o tym zwłaszcza scena spotkania Jezusa z Samarytanką przy studni w Sychar (por. J 4,1-42), którą tak chętnie i często rozważała, a poprzez którą dała nam konkretne wskazówki, jak medytować Pismo Święte. Św. Teresa zapewnia nas, że od najmłodszych lat uwielbiała oglądać wspomniany obraz Jezusa z Samarytanką. Zaznacza jednak, że nie chodziło o zwykłe podziwianie estetyki malarskiej. Jej spojrzenie przerodziło się w spontaniczną modlitwę, tym bardziej, że pod obrazem znajdował się łaciński cytat z błagania Samarytanki: "O, jakże często wspominam wodę żywą, o której mówił Pan Samarytance! Tak bardzo lubię ten fragment Ewangelii. I mimo, że nie rozumiałam tego dobra tak jak teraz, kochałam je od najwcześniejszego dzieciństwa. Często błagałam Pana, by dał mi tę wodę, bo miałam namalowaną tę scenę zawsze tam, gdzie byłam. Pod nią znajdował się napis ze sceny, gdy Pan przyszedł do studni: Domine, da mihi aquam" (Ż 30,19). Mówi się, że czego się za młodu nauczysz, na starość jakbyś znalazł. Będąc dzieckiem, Teresa przyswoiła sobie nie tylko zdolność do podziwiania obrazu, ale także modlitwę Samarytanki: Panie, "daj mi tej wody" (J 4,15a).

Na ciągłym doskonaleniu nikt nie traci. Wszyscy wygrywają – i zarządzający, i pracownicy. Połączenie celów biznesowych z uszanowaniem wartości ogólnoludzkich nie tylko jest możliwe – ono jest opłacalne!

Czy to nie brzmi pięknie?

Jeśli chcesz ruszyć do przodu, jeśli chcesz się rozwijać, jeśli szukasz sposobu, by coś zmieniło się na lepsze w Twojej organizacji, otwórz oczy i naucz się widzieć. Cała przygoda z ciągłym doskonaleniem zaczyna się od otwarcia oczu. Kiedy człowiek zobaczy, że jest wartościowy i że może coś zmienić, rusza lawina zmian.

Książka stanowi wizję Męki Chrystusa podanych przez trzy wielkie mistyczki: Marię z Agredy (XVII w.), bł. Katarzynę Emmerich (XVIII/XIX w.) oraz Marię Valtortę (XX w.) z opisami dotyczącymi stanu fizycznego Człowieka z Całunu Turyńskiego.

Wizje trzech mistyczek przemawiają za teorią, że Człowiek z Całunu Turyńskiego to właśnie Jezus. Tych, którzy nie wierzyli bądź wątpili w to, niniejsze „zestawienie” być może przekona. Tym zaś, którzy wierzyli, może pomóc w rozważaniu Męki Chrystusa.

Książeczkę kończy Biblijna Droga Krzyżowa, do której teksty zostały wyjęte z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. Niech te słowa dopomogą nam, aby Męka Chrystusa odcisnęła się w naszych sercach i przemieniła je, ożywiając i uzdalniając tym samym do miłości prawdziwej.

Asceticon to zbiór logoi, norm skierowanych do każdego, kto chce żyć pełnią chrześcijańskiego przesłania.
Choć powstał piętnaście wieków temu na gorących piaskach Egiptu i Palestyny, wciąż zachowuje nadzwyczajną aktualność i świeżość.

Autor, Izajasz z Gazy, którego niemal z pewnością możemy utożsamić z Izajaszem ze Scete, urodził się w pierwszej połowie V wieku, a zmarł w 488 roku w Gazie. Miłował skromność i życie ascetyczne. Prowadził je najpierw w Eleuteropolis, a następnie w pobliżu Gazy, gdzie założył monastyr. Po przekazaniu jego zarządu uczniowi Piotrowi, żył w całkowitym odosobnieniu.

Asceticon to dzieło napisane z prostotą, ale i wielką głębią. Służy pomocą każdemu, kto chce umierać dla siebie, by rodzić się do życia w Chrystusie. Wzywa do nawrócenia i udziela wskazówek, jak na tej drodze stawiać kolejne kroki.

„Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją”…

To początek Fundamentu otwierającego Ćwiczenia duchowe, w którym św. Ignacy Loyola zawarł cel życia człowieka – i innych stworzeń – ukazując nie tylko, co nim jest, ale także, jak go osiągnąć. Analizie kolejnych słów i zdań tego pierwszego ćwiczenia ignacjańskich rekolekcji poświęcone są zawarte w książce artykuły będące owocem XLII Kursu Duchowości Ignacjańskiej. Ich autorzy w pogłębionej refleksji nad znanym 23. numerem Ćwiczeń piszą między innymi, co to znaczy, że człowiek ma chwalić, czcić i służyć Bogu, czym jest zbawienie duszy i co na tej drodze bardziej nam pomaga. Ukazują też niezwykłą głębię i ponadczasowość Zasady i Fundamentu, który mimo że został zredagowany w XVI wieku, pozostaje ciągle aktualny i pomocny w życiu duchowym i ludzkim. Książka może stać się podpowiedzią, jak umacniać się w realizacji głównego powołania, którym jest budowanie relacji z miłującym nas Bogiem: jak przyjmować Jego Miłość i odpowiadać na nią swoją miłością, jak właściwie korzystać z rzeczy tego świata i uczyć się odrywać od swojego ego, by kierować się ku Innemu i ku innym.

Przytrzymaj w swoich dłoniach Okruszki.

Odruchowo możesz strzepnąć je i pójść dalej. Jeśli jednak poświęcisz im chwilę uwagi, być może dostrzeżesz, że połyskują nieznanym, ciepłym, przyciągającym blaskiem. Gdy ich skosztujesz, z zadziwieniem odkryjesz, że mogą zaspokoić Twoje pragnienie nadziei, ciepła i dodać Ci sił na drogę w dalsze życie, żałobę, w głąb siebie. Jeśli tam, w głębi, odkryjesz ciemne zaułki, być może podążając po nich jak po śladach, wyjdziesz znów do jasności.

Zapraszamy Cię do spotkania w 26 szczerych historiach spisanych przez rodziców, którzy stracili swoje maleńkie dzieci. Spotkania, którego celem jest wspólne poszukiwanie prawdy o sensie i wartości życia, rodzicielstwie, żałobie, śmierci i miłości, która tę śmierć przekracza. Jeśli strata dziecka jest również częścią Twojej historii, patrzymy na Ciebie z czułością, mając nadzieję, że w książce tej znajdziesz ukojenie.