Duchowy wzrost

w sprzedaży 26 listopada

Uspokój swoje wnętrze i wsłuchaj się w głos serca

Słowa mają niezwykłą moc i potrafią zakorzenić się w naszym sercu na całe życie. Dziś, kiedy jesteśmy zasypywani ich nadmiarem, zwłaszcza tych oceniających i raniących, warto sięgnąć po takie, które niosą ze sobą dobro: akceptację, miłość, wewnętrzne ukojenie; które są głosem kochającego nas Boga.

Powrót do wnętrza to zachęta do osobistej podróży ze św. Ignacym Loyolą, której celem jest odzyskanie prawdziwej więzi i przyjaźni z Bogiem.

Chrześcijańska radość ma swoje źródło w Bogu, w świadomości bycia Jego dzieckiem i uczestniczenia w życiu wiecznym. To radość, która nie zależy od zewnętrznych okoliczności, lecz od wewnętrznego przekonania o Bożej miłości.

Gdy odchodzi ktoś nam bliski, obok bólu rodzi się w nas też niepokój o to, co się z nim dzieje po tej drugiej stronie. Czy zaznał już spokoju? Czy spoczął w ramionach kochającego Ojca? Czy też może śmierć zastała nie do końca przygotowanym na to spotkanie? Doświadczenia mistyków i niezwykłe zdarzenia, które miały miejsce na przestrzeni wieków pokazują, że ci, którzy odeszli, potrzebują naszego wsparcia. Czasem upominają się o nie bardzo dobitnie. Książka przedstawia materialne ślady, które towarzyszyły odwiedzinom dusz czyśćcowych. Eksponaty z rzymskiego Muzeum Dusz Czyśćcowych, ale także tajemnicze przykłady z Polski, uświadamiają, że potrzeba modlitwy za zmarłych jest ogromna.

Jak doświadczyć życiowej harmonii, mimo przeciwności?
W jaki sposób przekształcać trudności w szanse na rozwój?
Jak być mądrze przy sobie samym i czerpać z życia radość?
Czy można podejść twórczo do straty?

Bezradność, zniechęcenie czy ogarniającą nas pustkę traktujemy zwykle jak zło konieczne. Zaciskamy zęby, próbując przeczekać emocjonalną nawałnicę, którą od czasu do czasu nam one fundują. Jeśli jednak odważymy się zajrzeć za kulisy trudności, przekonamy się, że nawet bezsilność i strata mogą okazać się tym, co pozwoli nam żyć lepiej i świadomiej.

Lektura tej książki jest jak wstąpienie do szkoły modlitwy. Autor, zainspirowany własnym doświadczeniem duszpasterskim, podąża śladami postaci biblijnych i mistrzów duchowości karmelitańskiej. Pokazuje, że w modlitwie nie chodzi o obowiązek, lecz o spotkanie, relację z Bogiem, życie z Nim i dla Niego – o miłosny dialog. Daje także wiele praktycznych wskazówek dotyczących modlitwy i przestrzega, czego należy unikać, jeśli chce się w pełni wykorzystać więź miłości między Bogiem a człowiekiem, odnowić swoje życie duchowe i powrócić na właściwą ścieżkę życiową. Matthieu Aine podkreśla, że człowieczeństwo Chrystusa jest przykładem dla nas, jak możemy kierować się ku Ojcu, aby poznać Jego prawdziwe oblicze i zbudować z Nim trwałą relację. Boga w Trójcy poznajemy bowiem przez Jezusa Chrystusa, nie inaczej. To przez Niego kierujemy się ku Ojcu. Dlatego w modlitwie i medytacji powinniśmy stale szukać i słuchać Syna Bożego – tego też uczą święci.

Czego szukam?
Komu daję się w życiu prowadzić?
Kogo przypominam?
Jakim jestem chrześcijaninem?
Kim jestem?
Ksiądz Jan Twardowski jest mistrzem w zadawaniu pytań tak prostych, że aż skomplikowanych. W swojej książce stawia nas wobec kwestii wymagających zatrzymania się i stanięcia w prawdzie przed sobą samym, „z łapą na sercu”. W charakterystycznym dla siebie stylu – z prostotą, humorem i rozbrajającą szczerością – przypomina nam, „ile ważnego w tym co nieważne” i „ile potrzebnego w tym co niepotrzebne”.

Uciesz się na nowo pięknem zwyczajności; wymieć z serca kurz bylejakości, rutyny i grzechu.

Ta niewielka rzecz może być wielce przydatna zwłaszcza tym, którzy już wyrośli nie tylko z pierwszokomunijnych garniturków i ślubnych minisukienek, ale i mechanicznego klepania formułek zwanych pacierzami (...), którzy zaczynają odczuwać, a może już pragnąć, czegoś więcej. Tym poszukiwaczom zawarte w tej książce wypowiedzi Jana Twardowskiego, osoby duchownej, poety i kaznodziei, mogą dodać odwagi do wstania z kolan, podniesienia głowy i popatrzenia prosto w oczy światu takiemu, jaki jest, a nie takiemu, jakim byśmy chcieli, żeby był…

Ze wstępu Wacława Oszajcy SJ

Genialni katolicy
Myślisz, że wiara i nauka nie idą w parze? Pomyśl jeszcze raz! Katolicy od wieków stoją za przełomowymi odkryciami w nauce i matematyce. Dzięki tej książce masz szansę dowiedzieć się o nich więcej.

28 naukowców
Wyrusz w podróż przez historię i poznaj pełnych wiary odkrywców - pionierów i prekursorów w dziedzinach od anatomii po astrofizykę. Podążaj śladami tych superinteligentnych katolików, którzy zmienili świat, i dowiedz się, jak genialny możesz być, gdy połączysz naukę i wiarę.

Piękna i poręczna
Dodatkowe atuty książki to ciekawa oprawa graficzna, poręczny format oraz twarda, odporna na uszkodzenia oprawa. To połączenie sprawia, że „Genialni” idealnie sprawdzą się jako prezent - dla Ciebie lub kogoś bliskiego.

Czy współczucie to temat na książkę? Jedni mówią: "Tak, tego nam dziś potrzeba! Nie przymusu poprawnej politycznie empatii, lecz konsekwentnej nieobojętności wobec cierpienia". Drudzy odpowiadają: "Ile można!? Współczucie nie jest sexy, zróbcie coś o przemocy czy relacjach damsko-męskich, to się sprzeda!".

Małgorzata Bilska i jej rozmówcy pokazują, że współczucia nie da się zamknąć w ścisłych ramach. Każdy musi tu iść swoją drogą. Nauczyć się dostrzegać konkretnego człowieka, zrozumieć, że ważna jest osoba, a nie wyobrażenia o niej, stereotypy czy instytucje. Kogo stać na taką postawę? Kogoś, kto szuka w sobie "talentu współczucia", zamiast kierować się litością, której nikt nie chce.

„Pokój w czasach niepokoju” to przewodnik duchowy, który pozwala odnaleźć drogę w czasach, gdy tak wiele osób odczuwa zagubienie i obawy o przyszłość. Autor wskazuje źródła niepokoju w naszym życiu i w otaczającym świecie. Nie pozostawia czytelnika samego z tą obserwacją, ale krok po kroku – podążając śladami ks. Dolindo – prowadzi go do zrozumienia, na czym polega prawdziwy pokój i jak go odnaleźć w świecie pełnym chaosu i niepewności.

To lektura, której wszyscy potrzebujemy, bo tchnie nadzieją, daje ukojenie, wyciszenie i pokój serca. Wszyscy bowiem jesteśmy w ręku Boga, który kocha nas nieskończenie.

Święta Teresa z Ávili (1515–1582) jest nazywana przez cały Karmel na świecie po prostu Matką. Chodzi tu oczywiście o macierzyństwo duchowe. W przypadku św. Teresy mamy bowiem do czynienia wprost z fenomenem kobiety. Jej przesłanie duchowe dobrze streszcza napis wyryty na statui w watykańskiej bazylice: „Mater spiritualium” („Matka osób prowadzących życie duchowe”). Kościół zawdzięcza Teresie od Jezusa tak wiele, że przełamał wielowiekowe opory i po ponownym zbadaniu sprawy nadał jej – jako pierwszej kobiecie w historii chrześcijaństwa – tytuł doktora Kościoła powszechnego. Fundament jej dzieła pisarskiego, na które składają się cztery księgi oraz listy, stanowi osobiste doświadczenie Boga. Ono jest zarazem źródłem jej kolejnego wielkiego dzieła, jakim są fundacje klasztorów karmelitanek bosych. To głównie do karmelitanek kierowała swoje pisma. Jednak doktryna w nich zawarta jest tak uniwersalna, że współczesny czytelnik nawet nie zauważa, że pierwszymi adresatkami były zakonnice. Prezentowana książka składa się z powstałych w ciągu wielu lat artykułów, a także specjalnie dopisanych obecnie wprowadzeń i wyjaśnień. Wszystkie dawne teksty zostały przeze mnie przejrzane i niekiedy gruntownie przepracowane z nadzieją, że staną się dobrym wprowadzeniem do pism Wielkiej Mistyczki Karmelu.

Jerzy W. Gogola OCD

Co mają ze sobą wspólnego przesłanie Chrystusa i Program Dwunastu Kroków?
Czy grzech jest rodzajem uzależnienia?
Co to znaczy„oddychać pod wodą”?

Po raz kolejny Richard Rohr towarzyszy nam w fascynującej podróży w głąb siebie samych. By ją odbyć, trzeba zrobić tylko i aż tytułowych „dwanaście kroków”, które prowadzą do duchowego przebudzenia. Podążając drogą paradoksów, na której poddajemy się, aby zwyciężyć, umieramy, aby żyć, i oddajemy, aby zatrzymać, stopniowo zbliżamy się do wolności i szczęścia.

Rohr zachęca nas, żebyśmy zweryfikowali swoje dotychczasowe życiowe pewniki i przyjrzeli się motywacjom, które nami kierują. Chce, byśmy z odwagą spojrzeli na siebie w świetle prawdy. Przypomina, że Chrystus kocha nas nie dlatego, że się zmieniamy – kocha nas, byśmy mogli się zmienić; chce nas uzdrowić i tchnąć w nas oddech nowego życia.