Religie

„Jak skutecznie przestać się spieszyć, to książka, która rzuca wyzwanie obecnej kulturze, w której oznaką sukcesu jest bycie w ciągłym pośpiechu i zabieganiu. Bez względu na to, czy jesteś przywódcą duchowym, biznesmenem, czy po prostu człowiekiem, który żyje w XXI wieku, ta pozycja może uchronić cię od wypalenia i pomóc odnaleźć równowagę i harmonię w życiu”.

Dialog międzyreligijny stanowi przedmiot szczególnej troski wszystkich ludzi. Nie tylko tych deklarujących swoją religijność, ale także tych religijnie indyferentnych. Pomimo postępującej sekularyzacji społeczeństw Zachodu, antagonizmy zakorzenione jeszcze w starożytności i średniowieczu nie znikają, ale stanowią istotny element międzykulturowej codzienności. Nieznajomość podstaw religijnego dialogu stanowi źródło napięć społecznych i etnicznych, implikuje negatywne stereotypy, uprzedzenia i konflikty. Jednym z problemów jest potrzeba zrozumienia zagadki współistnienia judaizmu i chrześcijaństwa. Chociaż religie te mają tak wiele wspólnych cech, to jeszcze więcej jest różnic decydujących o utrzymującym się między nimi dystansie. Nasuwa się zatem pytanie: Jak doszło do rozdziału Kościoła i Synagogi? Pasjonatem tego zagadnienia jest Daniel Gruber, a odpowiedzią niniejsza publikacja.

Każdy, kto próbował porzucić złe nawyki i niezdrowe wzorce myślenia, wie, jak trudno jest ujarzmić umysł i właściwie kierować swoją życiową ścieżką. Craig Groeschel, pastor i autor bestsellerów, z własnego doświadczenia zna codzienne bitwy przeciw zwątpieniu i negatywnemu myśleniu. Książkę Wygraj wojnę o umysł wypełniają praktyczne rady i biblijne wskazówki, które poprowadzą cię ku pogodniejszej, zdrowszej przyszłości.

Czy czujesz, że twoje chrześcijańskie życie jest pełne wzlotów i upadków? Być może uczęszczasz na specjalne nabożeństwa, które przyciągają cię bliżej Boga, może nawet doświadczasz uzdrowienia. W tych chwilach twoje serce jest wypełnione Bożą obecnością, ale w ciągu kilku dni lub tygodni znowu czujesz się pusty i chory. Nie jesteś w tym sam. Chociaż doświadcza tego wielu wierzących, Bóg tego nie zamierzył.

Klucze do trwania w pełni Boga nie są tajemnicą, są proste. I to właśnie dlatego niewielu ludzi je rozpoznaje, a jeszcze mniej je praktykuje! W tym niesamowicie praktycznym przesłaniu Andrew Wommack pokazuje podstawy silnej i bliskiej relacji z Bogiem. Dowiedz się czym one są i naucz się je stosować. Dzięki nim twoje serce będzie stale wrażliwe na Boga, a twoja relacja z Nim będzie się rozwijać jak nigdy dotąd!

Wprowadzenie

Świętość to wynik osobistego doświadczenia duchowego wybranych ludzi, które rozwinęło się w formie zależnej od okoliczności, w jakich przyszło im żyć. Wielkie zgromadzenie prawosławnych świętych zajmuje wyjątkowe miejsce w historii Kościoła, jak również stanowi perłę w skarbnicy duchowości. Zwierzchnik Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Metropolita Warszawski i całej Polski Sawa pisze: „Kult świętych jest niewyczerpalnym źródłem nasyconym mocą łaski Bożej, a oddawanie czci świętym jest rzeczywistym środkiem służącym pozytywnym zmianom, przemienianiu się życia ludzkiego, zbliżenia się chrześcijanina do ideału ewangelicznego”.

Pośród prawosławnych świętych szczególne miejsce zajmuje św. Mikołaj Cudotwórca - wielki hierarcha z przełomu III і IV wieku. Jego kult był na tyle duży, że na Wschodzie postanowiono, by poza dniami pamięci biskupa w ciągu roku, poświęcić mu jeden z dni tygodnia - czwartek. Stało się to dopiero na początku drugiego tysiąclecia, ale fakt ten stanowi odzwierciedlenie czci, jaką prawosławni chrześcijanie darzyli św. Mikołaja od początku jego kultu w IV wieku. W VI wieku cesarz Justynian wybudował w Konstantynopolu imponującą bazylikę poświęconą cudotwórcy z Miry, w IX wieku Bazyli Macedończyk ufundował w swoim pałacu wspaniałą kaplicę pod jego wezwaniem. Świętemu Mikołajowi poświęcono liczne ołtarze świątyń, na świecie można się doliczyć ponad dwóch tysięcy dedykowanych mu obiektów sakralnych. Także w Polsce wiele świątyń i kapliczek nosi imię św. Mikołaja. W Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym jest ich trzydzieści, a spora część z nich znajduje się w miastach wojewódzkich: Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Kielcach, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Toruniu, Zielonej Górze. Również Kościół rzymskokatolicki w Polsce darzy Cudotwórcę z Miry wielkim szacunkiem - dedykowano mu ponad trzysta ołtarzy. W wielu miastach spotykamy dzielnice, ulice, place i instytucje jego imienia.

Współczesna kultura masowa zapomina, kim był święty Mikołaj. I chociaż jego imię jest dość popularne w okresie świąt Bożego Narodzenia, to jednak media dostarczają wypaczony obraz świętego cudotwórcy. Miejsce hierarchy i tytana życia duchowego zajmuje w powszechnym wyobrażeniu obraz korpulentnego staruszka w czerwonym kostiumie podróżującego na saniach ciągnionych przez renifery albo wizerunek obecnego we wschodniej świeckiej tradycji Dziada Mroza. Tym ważniejsze jest w naszym skomercjonalizowanym świecie wierne prezentowanie tej postaci, przypominanie o jej świętości i godności.

Książka ta, otwierająca nową serię wydawniczą Akademii Supraskiej ma charakter popularno-naukowy. Przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców zainteresowanych postacią wielkiego hierarchy, niezależnie od wyznania. Poza treścią wzbogacającą wiedzę czytelnik odnajdzie w publikacji również teksty modlitewne do św. Mikołaja w przekładzie na język polski, które poza swoim znaczeniem literackim, mają niezmiernie ważny wymiar duchowy - pozwolą w mistyczny sposób zbliżyć się do niezwykłego wybrańca Bożego, by ujrzeć w nim wzór do naśladowania i doznać wstawienniczej łaskawości3. Cześć przekładów była już publikowana w trudno dostępnych wydawnictwach, inne są drukowane po raz pierwszy.

Wydawcy

W ślad za wydanym od koniec 2022 r. Pismem Świętym Nowego Testamentu w języku polskim, na początku bieżącego roku ukazała się drukiem księga liturgiczna po polsku zwana „Apostołem”. Wcześniej, jeszcze w 2015 r., ukazała się analogiczna „Święta Ewangelia” w przekładzie na język polski, również z przeznaczeniem do użytku liturgicznego. Ponieważ chętnie zaopatrywali się w nią również wierni, nakład ten szybko się wyczerpał i była ona już dwukrotnie wznawiana.

„Apostoł” zawiera część Nowego Testamentu, a mianowicie księgę Dziejów Apostolskich i Listy Apostolskie, które zaopatrzone są w stosowne wskazówki dotyczące czytania odpowiednich fragmentów podczas nabożeństw. Po tekstach nowotestamentowych znajduje się rozbudowana instrukcja zawierająca m.in. wykazy prokimenów i alleluja, które lektor (bądź diakon) czyta przed danym czytaniem i po nim.

„Apostoł” wykorzystywany jest podczas wielu nabożeństw, a przede wszystkim przed czytaniem św. Ewangelii w czasie św. Liturgii św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego (może też być czytany podczas Liturgii Uprzednio Uświęconych Darów). Stosowne fragmenty z „Apostoła” odczytywane są też podczas tzw. wielkich godzin kanonicznych (cs. Wielikije czasy), niektórych sakramentów (chrzest, małżeństwo, namaszczenie świętym olejem), molebniów i obrzędów (np. pogrzebu). Ponadto, chociaż bardzo rzadko, czytane są też podczas jutrzni (Wielka Sobota) i wieczerni (Wielki Piątek).

Instrukcja, o której była wyżej mowa, składa się z kilku części, z których każda zawiera stosowne teksty liturgiczne. To: prokimeny i czytania apostolskie od Świętej Paschy do Niedzieli Wszystkich Świętych i we wszystkie dni roku aż do Niedzieli Seropustnej; prokimeny i czytania apostolskie w soboty i niedziele Wielkiego Postu, czyli Świętej Czterdziesiątnicy i Świętego Wielkiego Tygodnia Męki Pańskiej; prokimeny i alleluja ośmiu tonów; prokimeny i alleluja dni powszednich; prokimeny i alleluja wspólne dla świętych, gdy sprawujemy nabożeństwo ku ich czci; prokimeny i alleluja czytane na wszelką potrzebę, różnorodne; prokimeny i alleluja wielkich świąt oraz wersety wejścia Dwunastu Wielkich Świąt.

Jarosław Charkiewicz

Jako wierzący ludzie żyjemy na froncie wojny duchowej. Życie stawia nam wiele trudnych pytań. Możemy oczywiście udawać, że one nas nie dotyczą, i bujać w obłokach albo się z nimi zmierzyć, aby mocno stać nogami na ziemi. Pastor Chuck Swindoll jak zawsze interesująco i inteligentnie dotyka trudnych tematów, niezmiennie odwołując się do ostatecznego, dla nas wierzących, autorytetu - Biblii. Wystarczy zajrzeć do spisu treści, żeby się przekonać, że tę książkę trzeba przeczytać. Można się z niej wiele nauczyć! Polecam. dr Zygmunt P. Karel, pastor

29 maja 1453 r., kiedy Turcy zdobyli Konstantynopol, zniknęło z kart historii wschodniorzymskie prawosławne imperium. Tureccy zdobywcy byli ludźmi twardego usposobienia, bezdusznymi żołnierzami czy też zarządcami prowincji, ale nie kupcami, filozofami ani też prawnikami. Stopień rozwoju społecznego i kulturalnego Turków był niski. Stworzyli oni system wojskowy o cechach niewolnictwa i teokracji, który w ostatecznej fazie utrwalił się jako feudalizm. Nowy władca okazał się na tyle przywidujący, że nie dążył do nawrócenia chrześcijan na islam, zdawał bowiem doskonale sprawę, że greccy poddani mogą oddać jego nowemu cesarstwu ogromne usługi. Bezzwłocznie potrzebował sprawnej administracji państwowej, którą miał przecież pod ręką. Obiecał Grekom swobodę w praktykowaniu ich religii, prawo do zachowania ich mienia, pod warunkiem, ze nie będą parli do zajmowania wysokich stanowisk w urzędach administracji publicznej, w armii i nie będą wstępowali w związki małżeńskie z muzułmankami. Grecy mogli z całą swobodą przebywać w Konstantynopolu - siedzibie patriarchatu i ośrodku kulturalnym i handlowym greckich fanariotów. Sułtana najbardziej interesowały podatki ściągane od chrześcijańskich poddanych, którzy stali się jakby cudzoziemcami we własnym kraju. Idąc za literą nauczania islamu, władca głęboko wierzył, że jakkolwiek religia chrześcijańska w niektórych kwestiach dogmatycznych jest nieprawidłowa, tym niemniej, chrześcijanie będąc ludźmi Księgi - Biblii nie powinni być poddawani szykanom, chyba że przejdą na islam. Grecy rozproszyli się po całym świecie . Jedyną strukturą, która ocalała z historycznej pożogi, była Cerkiew prawosławna, która nie miała jednak prawa do prowadzenia jakiejkolwiek działalności misyjnej. Turecki monarcha podczas uroczystej ceremonii ustanowił greckiego hierarchę patriarchą, wręczając mu pastorał, tak jak wcześniej czynili to cesarze bizantyńscy. Było to kardynalnie symboliczne działanie - przejmując bowiem rolę pełnioną niegdyś przez chrześcijańskiego cesarza, Mehmed Zdobywca, orędownik islamu, stał się również nieformalnym opiekunem Prawosławia . Na mocy wydanego przez siebie firmamu Mehmed zobowiązywał patriarchę Konstantynopola do sprawowania opieki nad jego greckimi wiernymi zarówno w zakresie spraw cywilnych, jak i religijnych. W konsekwencji niedawny najwyższy duchowy przywódca w Cesarstwie Bizantyńskim, gdzie władza kościelna oddzielona była od politycznej, został obecnie zobligowany do sprawowania nad swą trzodą zarówno władzy duchowej, jak i politycznej. Jak podaje biskup Kallistos Ware, Cerkiew prawosławna stała się instytucją zarówno religijną, jak i państwową. W wyniku czego strukturę eklezjalną zaczęto traktować jak aparat administracji państwowej. Biskupi stali się urzędnikami państwowymi, patriarcha zaś stał się nie tylko duchowym zwierzchnikiem prawosławnej Cerkwi greckiej, ale tez świeckim zwierzchnikiem narodu greckiego - etnarchą lub millet bas,hi . Umożliwiło mu to wywieranie większego wpływu na rodzi- г. n Cerkiew, centralizację władzy, a także oddziaływanie w większy m stopniu na trzy pozostające już od trzech wieków patriarchaty cksandrii i Antiochii, które de jurę były niezależne, lecz de facto zostały mu podporządkowane i całkowicie przeszły pod bezpośrednią kontrolę Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Greckiemu patriarsze w Konstantynopolu, według cerkiewnych kanonów, nie przysługiwało oficjalne prawo do zwierzchnictwa nad bratnimi patriarchatami. Jednak wobec tego, że jego siedzibą była stolica Imperium Osmańskiego - Istambuł, patriarcha Konstantynopola usiłował zabiegać wobec sułtana jako przedstawiciel tych trzech wschodnich patriarchatów i mógł w dużej mierze sprawować nad nimi nadzór, tym bardziej że ich hierarchia była nieomal całkowicie grecka. Natomiast Cerkwie Bułgarii ii Serbii - również będące w sferze wpływów tureckich - stopniowo traciły swą niezależność, aby w połowie XVIII w. całkowicie przejść pod kontrolę Patriarchatu Konstantynopolitańskiego .

Skrypt

Czy Bóg mówi poprzez sny? Dlaczego miałby używać tak tajemniczej formy komunikacji? Co to dla ciebie znaczy? Ten kurs został opracowany przez Johna Paula Jacksona na podstawie ponad trzydziestoletniego doświadczenia oraz studiów, podczas których wiele osób doświadczyło przemiany swojego życia. Poznaj i odkryj, w jaki sposób Bóg wykorzystuje te wiadomości, aby odpowiedzieć na pytania takie jak:

Co Bóg chce zrobić w mojej sytuacji, w mojej rodzinie, w pracy, w moim kościele lub w moim narodzie?
Co Bóg o mnie myśli?
Czy wszystkie sny pochodzą od Boga?
Czy istnieją nadprzyrodzone spotkania, które wydarzają się̨ w snach?
Proroctwo z Księgi Joela 2 ujawnia, że Bóg będzie przemawiał poprzez sny. Zakładamy, że będzie do nas mówił, ale nie wiemy jak. Ten kurs pozwoli ci nie tylko usłyszeć, jak On mówi poprzez sny, ale także zrozumieć, co mówi. Nauczysz się̨ rozumieć słownictwo snów, których używa Bóg, otrzymywać i zapamiętywać swoje sny. Poznasz różnicę między biblijną inspirowaną przez Boga metodą interpretacyjną a popularnymi świeckimi metodami, które tylko komplikują sen, zamiast go w zrozumiały sposób interpretować.
Ten kurs oferuje fundamentalne narzędzia interpretacyjne, z których możesz korzystać przez wiele lat. Co, jeśli Bóg dałby ci odpowiedź na pytanie, które zadałeś zeszłej nocy? Zdobądź kurs i przekonaj się sam!

KONTYNUACJA BESTSELLEROWEJ SERII GŁOS SERCA Bestsellerowa seria, której pierwszy tom został zekranizowany jako pełnometrażowy film oraz stał się inspiracją popularnego, również w Polsce, serialu GŁOS SERCA. Opis książki ŚLUB Z WYNNEM BYŁ WSZYSTKIM, O CZYM MARZYŁA - A POTEM... Przeżywszy pierwszy rok na dalekim północnym zachodzie kraju, Elizabeth oraz Wynn, jej świeżo poślubiony mąż, funkcjonariusz Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej, doświadczają nowych wyzwań. Gdy już nawiązali trwałe przyjaźnie i założyli szkołę, Wynn dostaje nowy przydział. Wygląda na to, że marzenia Elizabeth o powiększeniu rodziny się nie spełnią. Czy wzajemna miłość, nadzieja na przyszłość oraz wiara w Boga przeprowadzą ich przez druzgocące rozczarowania?

15 opowiadań o Bozym Narodzeniu

Spis treści Wstęp 1. Zygmunt August wobec Cerkwi prawosławnej w świetle aktów prawnych 2. Przywileje Zygmunta Augusta dla Cerkwi prawosławnej: studium źródłoznawcze 3. Kategorie opublikowanych przywilejów, ich lokalizacja, charakterystyka i zasady edycji 4. Wykaz skrótów Przywileje Zygmunta Augusta dla Cerkwi prawosławnej (edycja) 1. Przywileje generalne nadane ludności ruskiej wyznania prawosławnego 2. Przywileje jurysdykcyjne 3. Przywileje personalne: powołania na katedry biskupie, nominacje na przełożonych klasztorów, proboszczów, ktitorów 4. Przywileje majątkowe (nadawane biskupom, monasterom, parafiom, duchownym) 5. „Otkazy” - odpowiedzi króla udzielone na sejmach na petycje

kniaziów, panów i posłów Wielkiego Księstwa Litewskiego

Indeks osób występujących w edytowanych przywilejach

Wykaz hierarchii cerkiewnej na terenie Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1544-1572

Summary

Podstawowe przywileje Zygmunta Augusta, wnoszące istotne zmiany w relacjach prawno-państwowych i wyznaniowych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony, to przywileje generalne nadane ludności prawosławnej. Przywileje generalne regulowały prawa społeczności prawosławnej, doprowadziły do wprowadzenia lub utrzymania wobec niej ograniczeń (1547, 1551), a następnie ich skasowania (1568, 1568). (…) Przywileje jurysdykcyjne to najczęściej ograniczenie sądownictwa hospodarskiego nad duchowieństwem i poddanymi w dobrach cerkiewnych, przekazanie władzy nad majątkiem należącym do monasterów i parafii. Niektóre z postanowień monarszych doprecyzowywały kompetencje sądów duchownych. W przywilejach Zygmunta Augusta znajdujemy również ograniczenia kompetencji świeckich w zarządzeniu Cerkwią na określonym terenie lub rozciągnięcie jurysdykcji biskupa nad duchowieństwem określonej ziemi i wiernymi. (…)

Przywileje personalne stanowiły największą liczbę i dotyczyły obsady funkcji i godności cerkiewnych. Obsada godności i stanowisk cerkiewnych w Kościele prawosławnym była odmienna aniżeli w Kościele łacińskim. Sposób wyznaczenia biskupów i przełożonych monasterów bardziej przypominał przywileje udzielane na stanowiska świeckie niż duchowne. (…) Przywileje majątkowe stanowiły równie wielką liczbę dokonanych nadań lub ich potwierdzeń biskupom, monasterom, cerkwiom i duchownym. Takie uprawnienia wywodziły się z zasady, że ziemie znajdujące się w rękach Kościoła były własnością hospodarską. Hospodar, jako fundator i opiekun Cerkwi w swoich dobrach, miał prawo podejmowania decyzji w sprawach majątkowych. (…) Specyficznego charakteru przywilejów możemy dopatrywać się w praktyce sejmowej zwanej „Otkazami'.' Były to odpowiedzi króla udzielone na sejmach na petycje posłów lub hierarchii prawosławnej. W odpowiedziach na prośby osób duchownych, w tym metropolitów, możnych i posłów ruskich, znajdujemy konkretne postanowienia królewskie, decyzje i zapowiedzi regulujące sprawy organizacyjno-personalne i status prawno-majątkowy Kościoła prawosławnego na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony.

fragment ze wstępu

Nic z Ciebie nie będzie, Makowski, skończysz jak matka i ojciec!

Słyszałem to tak często, że sam w to uwierzyłem. Zdanie to było częścią mojej tożsamości odkąd pamiętam. Nie mogłem się od niego uwolnić. Słyszałem ją od nauczycieli, psychologów, pedagogów…

Bałem się. Potwornie się bałem. Ojca, który bił mnie pięściami w amoku alkoholowym. Matki, która wybrała alkohol zamiast rodziny. Wychowawców w domu dziecka. Nauczycieli, którzy wciąż pisali uwagi w dzienniczku. Drwiących kolegów i ich szyderczych wyzwisk…

Chciałem zabić ten strach, przestać go czuć! Zacząłem kraść, bo chciałem być taki jak koledzy. Zacząłem pić, potem ćpać. Gdzieś miałem naukę, bo kim ja mogłem zostać…

Ta książka to historia mojego życia. To proces mojej walki , opis ciężkiej, niekiedy bolesnej drogi do przemiany mojego życia.

Ufam, że ta opowieść może Ci pomóc uwolnić się od ciężaru przeszłości i pokaże jak dokonywać mądrych wyborów.

Twoje życie ma znaczenie, a wybory nadają jemu sens.

Tradycyjnie już na krótko przed Bożym Narodzeniem Wydawnictwo Warszawskiej Metropolii Prawosławnej oddaje do rąk czytelników oryginalny świąteczny prezent. Jest nim jedenasty już w serii album poświęcony wielokulturowości i wielobarwności Cerkwi prawosławnej na świecie. Tym razem został on poświęcony Ziemi Świętej – ziemskiej Ojczyźnie każdego chrześcijanina, miejscu, gdzie z Bogarodzicy przyszedł na świat Bogoczłowiek Jezus Chrystus, wzrastał, głosił swoją naukę, za grzechy człowieka poniósł śmierć na Krzyżu, gdzie też zmartwychwstał i wstąpił do niebios. To również w Ziemi Świętej w dniu zesłania Świętego Ducha na apostołów narodziła się Cerkiew. Bezsprzecznie jest to, zatem, miejsce najbliższe i najcenniejsze dla każdego chrześcijanina.

O wyjątkowości Ziemi Świętej dla wszystkich chrześcijan obszernie pisze we wprowadzeniu do albumu mniszka Miriam (Jurczuk), która zamieszkuje tam od kilkudziesięciu lat i, bez przesady, zna każdy kamień tego szczególnego zakątka świata. Ziemię Świętą nazywa ona „geograficznym miejscem łaski spotkania człowieka z Bogiem, miejsce, gdzie ziemia łączyła się z Niebiosami”, dodając, że „Na tej ziemi Bóg dyktował człowiekowi pierwszy alfabet wiary. Jej ziemska przestrzeń posłużyła jako miejsce starotestamentowego Objawienia Boga w Jego ludzie i nowotestamentowego Objawienia w Jego Synu – Jezusie Chrystusie. Ziemia ta, na której spoczywają oczy Boga (Pwt 11,12), została w sposób szczególny wybrana przez Boga do realizacji Jego zbawczych planów i uświęcona przez fundamentalne dla zbawienia świata wydarzenia”. „Ze względu na swą doniosłą rolę w najważniejszych wydarzeniach historii Zbawienia – pisze dalej mniszka – przysługuje jej także poetycka nazwa ‘Piątej Ewangelii’. W tym sensie Ziemia Święta jest żywą ikoną, widzialnym obrazem Ewangelii Królestwa Bożego, w której centrum znajduje się Chrystus Zmartwychwstały”.

Najważniejsze miejsca święte w Ziemi Świętej należą obecnie do Prawosławnego Patriarchatu Jerozolimy, a niemało ich należy też do innych wyznań chrześcijańskich. Jednak – jak pisze mniszka Miriam – „zarówno Świętym Grobem Chrystusa, jak i Golgotą, opiekują się wyłącznie prawosławni mnisi greccy”, dodając, że „Autentyczność świętych miejsc opiera się wyłącznie na tradycji bizantyjskiej, którą potwierdzają relacje pielgrzymów i odkrycia archeologiczne. Każde z chrześcijańskich sanktuariów Ziemi Świętej promieniuje swym duchowym bogactwem, wieloaspektowym chrześcijańskim dziedzictwem, a prawosławny pątnik może je nie tyle ujrzeć, lecz przede wszystkim doświadczyć go oczyma wiary”.

W albumie zostało zaprezentowanych 151 fotografii ukazujących różnorodne święte miejsca Izraela i Palestyny, tamtejszą architekturę, nabożeństwa, duchowość, ludzi. W zdecydowanej większości to właśnie miejsca należące do prawosławnych. Fotografie te zostały udostępnione przez 33 autorów z 12 krajów na trzech kontynentach, co sprawia, że – tak jak i we wcześniejszych albumach – wydanie to ma charakter międzynarodowy.

W „Słowie wstępnym” do albumu zwierzchnik Cerkwi prawosławnej w Polsce metropolita Sawa napisał: „Niniejszy album przybliża bogate dziedzictwo religijne Prawosławia w Ziemi Świętej w wąskim rozumieniu tego terminu, tj. w granicach Izraela i Autonomii Palestyńskiej. To właśnie na tych terenach koncentrowały się wydarzenia biblijne i ewangeliczne. Wiele z nich jest znanych naszym wiernym, ale są też te mniej znane. Jednym z celów albumu była, zatem, aktualizacja tych wydarzeń dla współczesnego człowieka, przypomnienie o ich miejscu w dziejach chrześcijaństwa”.

Zaprezentowane w albumie fotografie w zamyśle redakcji zostały podzielone na cztery grupy, kierując się przede wszystkim względami geograficznymi, ale też biorąc pod uwagę chronologię wynikającą z chrześcijańskiej archeologii. Każdy z rozdziałów poprzedza mapka z zaznaczonymi miejscami, gdzie wykonano zaprezentowane w albumie miejsca. Na początku zostały przedstawione miejsca położone w północnej i środkowej części Ziemi Świętej, tj. Galilei i północnej Judei. W drugim rozdziale zaprezentowano miejsca znajdujące się wokół Jerozolimy – dla chrześcijan najświętszego miasta świata, miasta wybranego i uświęconego tajemnicą Bożej obecności. To w szczególności Betlejem i liczne monastery. Rozdział trzeci prezentuje, z kolei, fotografie z samej Jerozolimy, z wyłączeniem Starego Miasta. Ostatni, czwarty rozdział, to fotograficzna prezentacja najważniejszych miejsc Bazyliki Zmartwychwstania Pańskiego.

Metropolita warszawski i całej Polski Sawa w „Słowie wstępnym” wyraził nadzieję, że „Prezentowany album powinien przyczynić się nie tylko do wzmożonego zainteresowania wiernych Cerkwi prawosławnej w Polsce, czy szerzej mieszkańców naszego kraju, wizytami w Ziemi Świętej, ale również przybliżeniu polskim obywatelom prawosławnego dziedzictwa tego wyjątkowego zakątka ziemi”. Wydaje się, że nie są to życzenia bez pokrycia, ponieważ strumień pątników pragnących pokłonić się miejscom świętym, niekiedy przeżywając chwile „kryzysu”, nigdy nie ustał. Ludzie pielgrzymują do tej ziemi, by – jak pisze mniszka Miriam – „zamanifestować swoją miłość do Boga, wierność chrześcijańskiej wierze, a często też, aby wylać swój ból i radość przed obliczem Wszechmocnego Pana i łzami skruchy ukoić rozdartą bólem duszę, wznieść modlitwę w intencji bliskich i dalekich, krewnych, za przyjaciół i wrogów, za żywych i umarłych”. To przebywając w Ziemi Świętej, co samo w sobie jest zawsze wielkim doświadczeniem życiowym, duchową przemianą, można jakby w ciągu jednego tygodnia przeżyć cały rok liturgiczny. Podczas tych dni można zagłębić się w modlitwie, uzyskać inspiracje do głębszego poznania Pisma Świętego czy nawet przeżyć łaskę nawrócenia. „Pielgrzymowanie do świętych miejsc w sensie dosłownym jest, poniekąd, drogą wiodącą do własnego wnętrza, do sanktuarium swego sumienia, by spotkać tam Boga”.

Zachęcając czytelników albumu do odbycia podróży stronicami albumu po Ziemi Świętej, można mieć nadzieję, że podróż ta zachęci do udania się w realną pielgrzymkę po ziemi uświęconej stopami Zbawiciela, Jego męczeńską śmiercią i zmartwychwstaniem. Kto chociażby raz w życiu dostąpił łaski ujrzenia żywych biblijnych obrazów, już nigdy więcej nie będzie mógł bez wzruszenia czytać Pisma Świętego.

Album wydaje się znakomitym prezentem z okazji święta Narodzenia Chrystusa, przy tym nie tylko dla osób znających język polski. Równolegle wszystkie znajdujące się w albumie teksty zostały zaprezentowane również w języku angielskim, rosyjskim i greckim. Pozwala to sprezentować go również swym znajomym niewładającym językiem polskim.

Codzienne (na cały rok) rozważania o charakterze modlitewnym. W każdym z rozważań znajduje się także wyznanie związane tematycznie z omawianym fragmentem biblijnym lub przewodnią myślą. Doskonałe narzędzie do wzrostu duchowego, wzrostu poznania, wzrostu wiary!

Kiedy spotykasz na swojej drodze niezwykłe dzieła Boże, doświadczasz cudowności i wspaniałości Boga!

Przyłącz się do Louiego Giglio i razem odkrywajcie, dlaczego śnieg jest biały, co powoduje świecenie tajemniczych mlecznych mórz i co to znaczy, że planety są samotne. Jak czytamy w Psalmie 104,24, każde odkrywane przez nas Boże dzieło pokazuje Jego mądrość i moc: „Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń”. Spodoba ci się zarówno tych 100 opowiadań, zawierających wersety biblijne, modlitwy, zabawy i niezwykłe zdjęcia, jak i sekcja Odkryj cud, która przedstawia zdumiewające, budujące wiarę fakty naukowe, dotyczące następujących tematów:

• Zwierzęta – od miodowodów, przez latające węże, po narwale;

• Kosmos – od czarnych dziur, przez księżyce wulkaniczne, po wybuchy promieniowania gamma;

• Ludzie – od tego, dlaczego jesteśmy głodni, przez to, jak myśli wpływają na nasze ciało, do tego, jak możemy porozumiewać się bez słów;

• Ziemia – od tęczowych rzek, przez błękitną lawę, po płynące lodowce.

Zagłębiając się w tych inspirujących opowiadaniach, będziesz zdumiony, jak wspaniałe jest Boże stworzenie!!!

Całun i chusta z grobu Jezusa były przedmiotem badań światowej klasy uczonych reprezentujących wiele różnych dziedzin, których rezultaty przybliża ta książka. Opowiada ona przeciekawą historię Całunu, który dotarł do Francji i Włoch z Jerozolimy przez Edessę, Konstantynopol i Ateny, a także dzieje chusty z grobu Jezusa, która przez Aleksandrie trafiła do Hiszpanii, gdzie jest do dziś. Mimo dziesiątków lat badań nikt nie dowiódł fałszywości Całunu Turyńskiego. Kiedyś wydawało się, że datowanie metoda węglową wskazuje na jego powstanie w średniowieczu, ale obecnie już wiadomo, że laboratoria izotopowe datowały wówczas łatę docerowaną do narożnika Całunu, a nie jego płótno. Autor omawia w tej książce jak wyglądało rzymskie ukrzyżowanie oraz męka Chrystusa w świetle dawnych źródeł oraz współczesnej wiedzy medycznej i archeologicznej. Uchyla rąbka tajemnicy powstania wizerunku na Całunie, a także pustego grobu i zmartwychwstania Chrystusa.

Z ogromną przyjemnością polecamy Państwa uwadze X tom Synaksarionu (Październik). Nasza edycja będzie stanowić 12-tomowe dzieło, zbierające żywoty świętych od czasów Chrystusa po dzień dzisiejszy. Autorem opracowania jest atoski mnich Makary z monasteru Simonopetra. Święci są jedynymi niezmiennymi autorytetami życia duchowego dla wszystkich poszukujących zbawienia. Podążanie ich śladami z pewnością wzbogaci nas o cenne wskazówki na drodze poszukiwania Boga.

Aiden Wilson Tozer (1897 – 1963) dostrzega niebezpieczne i bolesne zjawisko sekularyzacji życia duchowego w środowiskach ewangelicznych, polegające na przesuwaniu punktu ciężkości ze sfery duchowej w sferę intelektualno-doktrynalną, czemu towarzyszy drastyczne spłycenie we wszystkich dziedzinach: zwiastowania, nauczania, przeżyć i jakości życia chrześcijan. W swoich dziełach Tozer dąży do ujawnienia i powstrzymania tego zjawiska, apelując o nawrót do pierwotnych wzorców autentycznej, duchowej pobożności: apostolskich, reformacyjnych i ewangelicznych. Aiden Wilson Tozer (1897–1963) był szeroko znany w kręgach biblijnego chrześcijaństwa zarówno ze swej długoletniej i owocnej pracy dziennikarskiej w czasopiśmie „Alliance Wittness”, jak i duszpasterstwa w jednym z największych kościołów w Chicago. Jednakże najlepiej dał się poznać jako autor wnikliwych książek o głębszym życiu duchowym. Często przemawiał na konferencjach biblijnych, a jego ciekawe wystąpienia były chętnie słuchane. Swoją pracą i działalnością zasłużył na miano „proroka dzisiejszych czasów”. Takim pozostał w pamięci wielu.

Niezwykła książka znakomitego kaznodziei, poruszająca zagadnienie łaski. Napisana precyzyjnie, dobitnie, prosto, zwięźle i jasno. Nie pomija istotnych kwestii, a na dodatek pięknie je ilustruje świetnymi przykładami wziętymi z codziennego życia.