Społeczeństwo

Czy obiektywna prawda istnieje? Czy żyjemy już w czasach, w których prawda została zastąpiona przez postprawdę lub poprawność polityczną? Czy już wkrótce będziemy skazani na władzę fake newsów? Dlaczego współczesne rozumienie takich pojęć jak miłość, wolność, życie jest tak bardzo wypaczone, że staje się ich własną karykaturą? Czy istnieje ideologia LGBT? Jaki jest prawdziwy obraz Kościoła? Te i wiele innych pytań stawia w swej książce znany publicysta, demaskując kłamstwa, manipulacje, fałszywe narracje oraz celowe zacieranie sensów ważnych pojęć z przestrzeni politycznej, społecznej, kulturowej i sportowej.

Wyobraź sobie świat, w którym widzisz i czujesz, jak dobry wpływ mają na ciebie inni ludzie. Jak chcą być dla ciebie wsparciem i pomocą. Wyobraź sobie świat, w którym możesz bezpiecznie odczuwać wszelkie emocje – od radości do smutku, w całej ich rozpiętości; w którym możesz swobodnie i z uwagą słuchać innych i przyglądać się im z pełną zainteresowania troską. Wyobraź sobie, że możesz bez skrępowania odczuwać wdzięczność wobec ludzi wokół za to, kim są i co czynią. W tym świecie najważniejszymi słowami, których używa się na co dzień są: „dziękuję”, „przepraszam”, „powiedz mi więcej”.
W świecie zdominowanym przez indywidualizm, cynizm i dążenie do jednostkowego sukcesu koncentracja na trosce o dobro innej osoby brzmi mało prawdopodobnie. Tymczasem wcale nie trzeba włożyć wielu starań, by zacząć żyć lepiej, głębiej, bliżej ludzi. Rod Wilson w swojej książce Dziękuję, przepraszam, powiedz mi więcej pokazuje, że wartościowe, dobre – wręcz pełne życie zaczyna się od małych kroków. Na dodatek drogę tę można przejść z radością, spoglądając z humorem na swoje potknięcia i z pokorą na sukcesy. By być lepszym człowiekiem, chrześcijaninem, rodzicem, przyjacielem, obywatelem, wystarczy na co dzień pamiętać o trzech prostych zwrotach: dziękuję, przepraszam i powiedz mi więcej. Jak pisze dr Wilson: „moim pragnieniem jest, by wdzięczność, skrucha i troska charakteryzowały wszystkich ludzi, szczególnie tych, którzy określają się mianem chrześcijan”. Świat może się zmienić – mówi dr Rod Wilson i w prosty sposób pokazuje, jak to uczynić.

Wdowi głos przeciwko zepsuciu wśród najwyższych hierarchów Kościoła. Przez prawie czterdzieści lat ambasador Hondurasu Alejandro Valladares był jednym z najbliższych przyjaciół człowieka, który miał zostać „wicepapieżem" papieża Franciszka i kierować jego wysiłkami na rzecz restrukturyzacji Watykanu: kardynała Oscara Andresa Rodrigueza Maradiagi. W tej książce owdowiała małżonka ambasadora Valladaresa ujawnia porażającą prawdę o sieci finansowej i moralnej korupcji, którą odkryła po tym, jak oszczędności życia ich rodziny zniknęły w fałszywych inwestycjach poleconych im przez Maradiagę. Wszystkie tropy doprowadziły ją do najwyższych kręgów Watykanu…

To najbardziej przerażająca książka jaką napisałem i jaką przeczytałem. I to nie jest science fiction tylko opis tego z czym już, w znacznej mierze, mamy do czynienia, a co w całej pełni nadchodzi wielkimi krokami.

W świecie, który nieustannie i zapamiętale promuje młodość, dobrze przeżyć swoją starość nie jest wcale tak prosto. Ale pamiętaj! najlepszy czas jest zawsze dzisiaj. A bycie młodym nie oznacza naciągania skóry! Trzeba, abyś otwarł oczy i uszy na cały urok i bogactwo życia, spojrzyj na nie okiem pełnym nadziei! Mimo samotności czy choroby, starość może być wewnętrznym mistrzem: zaakceptuj ją, nie będzie Ci przeszkodą. Jest łaską, którą trzeba przeżyć, ma w sobie mądrość i spokój minionych lat. Da Ci wewnętrzną siłę, która jest o wiele ważniejsza niż siła mięśni... Babciu, Dziadku, ta książka jest dla Ciebie: przyniesie Ci cenne wskazówki, jak przeżyć szczęśliwie ostatni etap Twojego życia.

Abp Sheen w sposób proroczy opisuje cywilizacyjny kryzys naszych czasów, odnosząc się do doświadczeń II wojny światowej. Zauważa, że niebezpieczne nurty polityczne są reakcją na ekscesy i wady bezbożnej, sekularystycznej i materialistycznej kultury, będąc wynikiem przekształcania się społeczeństwa w grę indywidualnych egoizmów. Błyskotliwie obnaża i demaskuje współczesne jemu, ale i te obecne w naszych czasach totalitaryzmy. Krytycznie odnosi się do ideologii, których owocem są nadużycia w sferze indywidualnej i społecznej, w ekonomii, prawie i polityce, prowadzące do ograniczenia wolności.

Jeszcze kilka lat temu dysforia płciowa była niezwykle rzadka. Ale dzisiaj całe grupy nastoletnich dziewcząt uznają same siebie za osoby „transpłciowe”. Rodzice z przerażeniem odkrywają, że ich córki są pod mocnym wpływem trans-gwiazd YouTube oraz „afirmujących płeć” pedagogów i terapeutów, którzy naciskają na zmieniające życie interwencje u młodych dziewcząt – w tym na medycznie niepotrzebne podwójne mastektomie i blokery dojrzewania, które mogą powodować trwałą bezpłodność.

24 lutego 2022 roku oczy całego świata zwróciły się w stronę Ukrainy. Kraj został zaatakowany przez Federację Rosyjską, a Ukraińcom przyszło się zmierzyć z brutalną przemocą. Zamieszczone w niniejszej książce listy z pierwszych stu dni wojny to zapis doświadczeń tych, którzy znaleźli się w dwóch rzeczywistościach: bezsensownego krwawego konfliktu i codzienności wypełnionej dobrem płynącym z tak wielu stron. Nie znajdziemy tu polityki ani opisów wojskowych strategii. Przeczytamy za to o ludziach – zmagających się z wojenną codziennością, odważnych, solidarnych.

Książka zawiera listy z pierwszych stu dni wojny, które pisali mieszkający i pracujący w Ukrainie dominikanie: Jakub Gonciarz OP i Jarosław Krawiec OP.

Stanowią one zapis z życia zwykłych ludzi, a także relacje braci dominikanów mieszkających w różnych klasztorach w Ukrainie. Są głosem i refleksją, że nawet najbrutalniejszym zdarzeniom, towarzyszy dobro, pojawiające się ze strony innych ludzi. W Listach… wybrzmiewa wdzięczność za nie i podkreślenie bezcennej siły wspólnoty oraz modlitwy.

Opowieści bez znieczulenia – prawdziwe realia pracy chirurgów!

Długo wyczekiwana kontynuacja kultowej książki doktora Lecha Muchy!

Lech Mucha opowiada historie, które wydarzyły się naprawdę. Szczerze i bez owijania w bawełnę przedstawia to, co przydarza się chirurgom w czasie ich pracy. W książce nie brakuje pełnych humoru anegdot ukazujących realia współczesnych sal operacyjnych i pozwalających czytelnikowi zajrzeć w kuluary codziennej pracy medyków. Przeczytacie w niej na przykład o pierwszym samodzielnym dyżurze doktora Muchy; akcji ratunkowej wcześniaka przeprowadzonej brawurowo i z powodzeniem w zaledwie 12 minut; pacjencie, któremu robaki zjadały mózg, oraz skrzypaczce, która na wizytę kontrolną przyszła z instrumentem i… udzieliła chirurgowi ekspresowej lekcji gry na skrzypcach.

Fragment ze wstępu: „Niebezpieczeństwo ograniczonego spojrzenia, jednoaspektowej oceny i pozostania w ludzkiej pamięci jako twórcy idei jednoczenia Europy grozi właśnie Robertowi Schumanowi, uznanego za ojca zjednoczenia Europy. Głębsze poznanie jego życia i działalności budzi zachwyt i skłania do podzielenia się odkryciem piękna jego życiowej drogi. Dlatego warto poznać R. Schumana przede wszystkim jako człowieka, poznać to, co kształtowało jego osobowość, czym się inspirował, a także to, co pomagało mu w podejmowaniu kolejnych życiowych wyzwań. Tak odkryty i poznany będzie dla nas nie tylko odległym bohaterem, niedościgłym wzorem, ale stanie się bliskim bratem, który może nas pociągać swoim przykładem i prawdziwie zainspirować, abyśmy, podobnie jak on, mogli budować cywilizację miłości”.

Jak walczyć o swoje, nie doprowadzając do katastrofy
W jaki sposób myślą tyrani? Czy wszyscy są tacy sami? Jak zdobyć nad nimi przewagę, a potem rozbroić i pokonać? Czy lepiej ostro naciskać oponenta, a może dać mu psychiczny komfort i poczucie, że panuje nad sytuacją? I wreszcie czy istnieje sprawdzona strategia, dzięki której zawsze postawimy na swoim? Łukasz Walewski, niezrównany poszukiwacz historycznych ciekawostek i gaf polityków, zabiera nas w fascynującą i niebezpieczną podróż po meandrach ludzkiej psychiki, zdradzając tajemnice największych negocjacji w historii. Komu i po co Donald Trump prawił fałszywe komplementy? Na kogo i za co śmiertelnie obraził się Saddam Husajn? Czym Sylvio Berlusconi zasłużył sobie na opinię amanta i wizjonera?
Większość z nas zapewne nigdy nie usiądzie do stołu z despotą rządzącym Wenezuelą czy Koreą Północną, ale z wieloma zachowaniami opisanymi przez Walewskiego spotka się w życiu codziennym. Bo tyrani to nie tylko Stalin, Husajn i Mussolini. Może być nim szef, który od lat nie zgadza się na zasłużoną podwyżkę, albo starsza siostra, zajmująca łazienkę przez cały ranek. Tyrani i dyktatorzy są do siebie bardzo podobni. Wszyscy podobnie myślą, mają zbliżoną konstrukcję psychologiczną i podejmują podobne działania, niezależnie od epoki historycznej. Dlatego wyruszając na ryzykowną wyprawę, jaką są negocjacje z dyktatorem, trzeba mieć się na baczności.
Czytajcie! Ta książka się wam przyda! Tyranów przybywa. Wyznawców tyranii też. Ale są na nich sposoby. Znajdziecie je w tej książce. Każdego tyrana da się jakoś rozbroić i posłać na śmietnik historii. Jacek Żakowski, dziennikarz i publicysta, związany . Z Polityką i TOK FM Dyplomaci muszą czasami rozmawiać z tyranami. Łukasz Walewski podpowiada, jak rozpracować psyche zbrodniarzy i uzyskać wyższe korzyści z tych paskudnych moralnie sytuacji. Piotr Łukasiewicz, żołnierz, politolog i dyplomata, ostatni ambasador RP w Afganistanie Historie przytoczone przez Łukasza Walewskiego mogą pomóc nam zrozumieć złożoność i nieoczywistość zachowań tyranów, ale i służyć jako punkt odniesienia dla naszych własnych wyzwań negocjacyjnych.
dr hab.. Olgierd Annusewicz, politolog, wykładowca UW

O czym nie mówi się głośno?

Kto odpowiada za śmierć 150 tysięcy Amerykanów? Komu grozi wojna domowa, a gdzie żyje się jak w więzieniu? Który region świata jest bardziej skomplikowany niż montaż mebli z Ikei? I dlaczego Namibia stroi fochy na Niemców? Jakimi absurdami zadziwia nas zagranica?

Nonsensy wytyka jej Grzegorz Dobiecki, który z cyklem Świat z boku występuje w podcaście Dariusza Rosiaka Raport o stanie świata. Na co dzień prowadzi program Dzień na świecie w stacji Polsat News.

Znany dziennikarz z właściwą sobie wnikliwością, humorem i błyskiem w oku mówi o terrorze, obalanych pomnikach i medialnych grach stosowanych przez polityków.

O tym, że w Polsce powinna powstać Hagada kobiet, myślałam od dawna odkąd przeczytałam i przetłumaczyłam wiersz Merle Feld Wszyscy staliśmy razem. Musiała jednak powstać wspólnota kobiet, które chciałyby ją napisać. Dlatego chętnie dołączyłam do projektu Kol Isha, do którego zaprosiły mnie jego uczestniczki. Zgodnie z duchem Hagady, która miała powstać, rozumiałam swoją rolę jako położnej, która pomaga przyjść na świat. [] Krakowska Hagada kobiet ujrzy światło dzienne. Oby niosła nadzieję na przyszłość, oby zwiastowała wyjście z niewoli ku wolności. A do uczestniczek naszych zgromadzeń, do każdej z osobna, chciałabym skierować błogosławieństwo, sformułowane również przez poetkę Merle Feld: Bądź, kim jesteś i bądź błogosławiona za wszystko, czym jesteś.

Francuskie samobójstwo we Francji biło rekordy sprzedaży: 15 tys. egz. dziennie! Równie silne były napaści na książkę i jej autora; nic dziwnego, skoro wieszczy on schyłek Francji, którego główną przyczyną są/będą kobiety-feministki, ruchy gejowskie i wszystkie inne z nimi spokrewnione oraz muzułmańscy imigranci. Za równie niebezpieczne uznaje „mroczne, podziemne wpływy brukselskich technokratów”. W książce bez trudu odnajdziemy symptomy zaraźliwej choroby, która toczy dziś także Polskę i całą cywilizację Zachodu.

Autor tej wartko napisanej publikacji to obecny kandydat prawicy na prezydenta Francji – wg sondaży z dużymi szansami co najmniej na drugą turę. Pochodzący z Algierii Éric Zemmour do tej pory zajmował się polityką tylko jako autor książek i publicysta (świetny!). Widząc bezsilność, ale i nieudolność polityków prawicy, postanowił sam stanąć do pojedynku o najwyższą władzę. Sięga do wielorakich spustoszeń, które poczyniła najpierw rewolucja francuska z jej złudnymi hasłami oraz z jej okrucieństwem, a dopełniła potem rewolucja seksualna roku 1968 i kolejne błędy polityków. Także tych po prawej stronie, którzy zamiast bronić odwiecznych wartości, woleli dla tzw. Świętego spokoju i ze strachu przed mediami ulec marksistowskiej argumentacji.

Chrześcijaństwo zostało wyrugowane z polityki – pisze Zemmour – łapami chrześcijańskich demokratów, którzy już bardzo daleko odeszli od pierwotnych ideałów swojego ugrupowania. Tak stało się we Francji i innych krajach, tak dzieje się również w Unii Europejskiej. A w Polsce? Tekst Zemmoura skłania do refleksji, dlaczego chadecja nie rozwinęła się w kraju, zdawałoby się, do tego szczególnie predestynowanym.

Historia magistra vitae est - Historia jest nauczycielką życia.

Publikacja, którą oddajemy do rąk naszych czytelników, to zapis 14 niezwykłych spotkań z księżmi emerytami diecezji opolskiej i gliwickiej. Spotkania te były okazją do zobaczenia jak losy poszczególnych bohaterów splatały się z losami Kościoła w powojennej Polsce, szczególnie na Śląsku Opolskim.

Nie brak w tych spotkaniach wspomnień i refleksji nad przeszłością. Jest jednak także wiele cennych myśli, które pomogą nam zrozumieć czasy teraźniejsze i patrzeć z ufnością w przyszłość.

Małą Martą chciał się zająć ksiądz egzorcysta. Na rodziców awanturującego się Piotrka sąsiedzi nasyłają policję i pomoc społeczną. Matka autystycznego Mateusza usłyszała, że powinna go oddać do ośrodka. Aleś rozładowuje energię, ścigając się na rowerze. Tamara ma ADHD i świadectwa z czerwonym paskiem. Nastoletni Kacper z zespołem Aspergera był gnębiony w szkole.

Dzieci i młodzież z widoczną niepełnosprawnością wywołują w nas empatię. Sprawne i zdrowe, ale zachowujące się nietypowo – agresywne, nadpobudliwe lub nieprzestrzegające norm społecznych – wzbudzają gniew i oburzenie. Postrzegamy je jako niewychowane i niekulturalne, a ich rodzice są w naszych oczach złymi matkami i ojcami. Krzywdzące oceny, brak zrozumienia i pomocy oraz próby wtłoczenia na siłę w wyznaczone przez nas ramy „normalności” to codzienność moich bohaterek i bohaterów.

Ta książka nie jest źródłem wiedzy na temat ADHD i spektrum autyzmu. Nie zajmuję się w niej poszukiwaniem ich przyczyn, nie wskazuję najlepszych metod wychowawczych i terapii. To opowieść o dzieciach, ich rodzinach oraz o tym, jak z innością radzą sobie społeczeństwo, szkoła i instytucje.

W tamtym czasie programy Nowej Ery przeniknęły do wojska, jednostek siłowych, korporacji, edukacji, rozrywki, struktur rządowych czy monoteistycznych religii, modyfikując je od wewnątrz i przygotowując ludzi na nadchodzące drastyczne zmiany będące częścią globalnej rewolucji budującej Nowy Porządek Świata. Program ten był wspierany przez wpływowych miliarderów, wielkie firmy i organizacje takie jak ONZ czy Klub Rzymski, budujące zręby systemu globalnej kontroli.
Równolegle przywódcy Nowej Ery promowali wschodni mistycyzm, prądy kontrkulturowe, psychodeliczne narkotyki, modernistyczny synkretyzm atakując monoteistyczne religie, dążąc do wprowadzenia około 2025 roku zrębów nowej globalnej religii, by ostatecznie przeprowadzić globalne lucyferyczne inicjacje i zrealizować całą serię apokaliptycznych celów.
Obecnie, niemalże wszystkie fundamentalne założenia ruchu zostały zmaterializowane a wszechobecne tęcze i jednorożce będące głównymi symbolami ruchu oznajmiają nadejście ostatecznego rozwiązania.

Smutek C. S. Lewisa jest uznawany za najlepszą książkę dla ludzi przeżywających utratę bliskiej osoby, żałobę i cierpienie. Słynny pisarz, autor cyklu Opowieści z Narnii, napisał ją po śmierci ukochanej żony, Joy Gresham, która odeszła po dwóch i pół roku walki z rakiem. Smutek jest książką do bólu szczerą i poruszającą. Pisany w formie dziennika bez dat jest relacją z kolejnych tygodni po odejściu ukochanej kobiety, pożegnaniem z nią, opowieścią o wyobcowaniu w środowisku przyjaciół, przygotowaniem na własną śmierć, rozpaczliwą próbą zaakceptowania Boskich wyroków. Autor stawia czytelnika przed najważniejszymi pytaniami w życiu: konfrontuje go z cierpieniem po utracie ukochanej osoby, z doświadczeniem śmierci, zwątpieniem. Jest to jednocześnie książka, która unika prostych odpowiedzi i staje się dla czytelnika nadzwyczajnym, empatycznym towarzyszem w przeżywaniu smutku i żałoby.

Na podstawie książki i wydarzeń z życia Lewisa, które ja zainspirowały, powstał wzruszający, wielokrotnie nagradzany film Richarda Attenborough Cienista dolina z Anthonym Hopkinsem i Debra Winger.

„Musimy bronić naszych tradycyjnych wartości!”
Czy górnolotnie brzmiące hasła są narzędziem cynicznej gry polityków? Czy chrześcijańskie slogany zniekształcają niewygodne przesłanie Ewangelii? Iacopo Scaramuzzi, włoski watykanista, zabiera czytelnika w fascynującą i przerażającą podróż do świata polityki, pełnego chrześcijańskich symboli i sprzecznego z ich duchem przesłania. Włoscy nacjonaliści, węgierscy eurosceptycy, rosyjscy imperialiści i amerykańscy konserwatyści. Ilu z nich naprawdę zależy na tym, co głoszą? Jak rozpoznać przystrojonych w piórka pobożności manipulantów? Co grozi Kościołowi, który stanie się narzędziem politycznych rozgrywek?
„Populiści odkryli chrześcijaństwo w pustce, która powstała po upadku wielkich ideologii, wobec braku nowych idei, wskutek epokowego kryzysu gospodarczego i dzikiej globalizacji. Świat stał się dla nich zamieszkaną przez upiory islamu pustynią, po której hula wiatr zeświecczenia. Ich powrót do religii jest pozbawiony wiary”.

Czy po pandemii uda się zbudować nowy, lepszy świat?

Świat, jaki do tej pory istniał, w ciągu kilku tygodni zmienia się za sprawą śmiercionośnego wirusa. Przy życiu pozostają jedynie najmłodsi, którzy z dnia na dzień muszą zmierzyć się nie tylko z odejściem najbliższych i nieznanym doświadczeniem żałoby, lecz także z prozaicznymi czynnościami, takimi jak zdobywanie żywności, opieka nad małymi dziećmi czy zapewnienie sobie dostaw energii.

Fabuła powieści, choć inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wykracza poza znaną nam rzeczywistość. Tragiczne doświadczenia tajemniczej pandemii obnażają bolesną prawdę, że w świecie nastolatków tak naprawdę od dawna nie ma już dorosłych, a stanięcie na krawędzi życia i śmierci zmusza młodych ludzi do przyśpieszonego dojrzewania. W postapokaliptycznym świecie, który trzeba urządzić na nowo, mimo rozpaczy, strachu i bólu tli się iskierka nadziei, motywująca młodych ludzi do robienia rzeczy, o których do tej pory mogli jedynie marzyć – do głębszego przeżywania relacji z innymi i do uczenia się tego, dzięki czemu naprawdę można zmienić i siebie, i świat.

Fascynująca, inspirująca i pouczająca opowieść zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych!