Książki

Po wspólnej modlitwie z mamą i tatą mała Ania nadal się czegoś boi. Stopniowo uświadamia sobie jednak, że wszystko jest w porządku, zwłaszcza gdy przypomina sobie Boże obietnice zawarte w Biblii. Ta książeczka dzięki zabawnym, urokliwym ilustracjom i pouczającej fabule pokaże dzieciom, że Bóg jest zawsze obok nich, a Jego słowa zapisane w Biblii mogą pomóc w codziennych trudnościach. Seria „Bóg rozmawia ze mną” łączy przyjemne z pożytecznym, czyli walor zabawowy z edukacyjnym. Na końcu historii dzieci znajdą inspirujące zadania: do przeczytania, do przemyślenia i do zrobienia.

Zarówno dla tych, którzy są zafascynowani dziełami świętego Grzegorza Teologa, jak i dla odbiorców, którzy czytają je bez większego zainteresowania, na przykład z naukowego obowiązku, z pewnością pożyteczne będzie zapoznanie się z dziejami jego życia. Szczegóły życia domowego, stopień wykształcenia, jakość cerkiewnego posługiwania w różnych miejscach i na różne sposoby, połączone z wiedzą na temat kościelnych wydarzeń, w których osobiście uczestniczył to zagadnienia nie tylko intrygujące same przez się. W kontekście lektury dzieł Teologa wydają się one szczególnie pożyteczne, a w pewnych razach nawet konieczne. Jest to wszak droga do rozumienia płodów jego myśli, które ani od strony języka, ani treści do łatwych nie należą. Jest też faktem, że wiele ze wskazanych szczegółów biograficznych odnaleźć można w dziełach samego autora. Znajdują się tam odniesienia do poszczególnych epizodów życia, które św. Grzegorz opisał czy to w sposób poetycki, czy prozą, z większą lub mniejszą dokładnością, w każdym przypadku sam najpełniej się stając świadkiem własnego życia. Święty Grzegorz Teolog urodził się pod koniec lat trzydziestych czwartego wieku po narodzeniu Chrystusa. Taki wniosek możemy wysnuć na podstawie analizy wiersza omawianego lub samego naszego Protagonisty. Autor wspomina w nim ojca przygotowującego się do posługi ołtarza, co miało miejsce przed jego narodzeniem. Z kolei w tym samym dziele autor pisze, że wstępując do Akademii Ateńskiej liczył sobie już lat około trzydziestu.

Książka jest czwartym - z zaplanowanych czterech tomów „Dziejów Archidiecezji Poznańskiej” pod redakcją Józefa Dobosza. Niniejszy tom obejmuje XX i początki XXI wieku w z dziejów archidiecezji poznańskiej. Przeprowadzone studia nad zagadnieniami przemian politycznych gospodarczych i społecznych regionu dały możliwości rozpoznania różnych aspektów zmian, jakie zaszły na terenie Wielkopolski i archidiecezji poznańskiej od 1918 r. do dziś. Publikacja z pewnością wnosi nowe spojrzenie na historię nie tylko poznańskiej prowincji kościelnej ale i regionu.

Cezary z Heisterbach ur. ok. 1180 w Kolonii, zm. 1240 w Heisterbach, łaciński pisarz niemiecki. Uczył się w szkołach w Kolonii. W roku 1198 lub 1199 wstąpił do zakonu cystersów w Heisterbach, gdzie był mistrzem nowicjatu i przełożonym. Opactwa i klasztory cysterskie były w średniowieczu ważnymi ośrodkami kultury, nauki, medycyny; wprowadzały postęp w rzemiośle i rolnictwie.

Jego twórczość zawiera dużej wartości materiał źródłowy do poznania życia i duchowieństwa średniowiecza. To również przykład dobrej prozy. Wywarł duży wpływ na późniejszą literaturę religijną oraz ikonografię.

W książce znajdziesz:

dokładny opis najpopularniejszych roślin leczniczych rosnących lub uprawianych w Polsce; informacje o występowaniu, zbiorze i przechowywaniu ziół; dane dotyczące właściwości leczniczych poszczególnych roślin; przepisy na nalewki, napary, kompresy, ekstrakty, wina, soki, maści, octy i olejki lecznicze; ciekawostki na temat najbardziej egzotycznych ziół i historii ziołolecznictwa."

Książka, która niewątpliwie zaciekawi dziecko dziejami naszego narodu i kraju. Za pomocą opowieści Autorka w fascynujący sposób przybliża małemu człowiekowi sylwetki polskich władców.

10 opowieści o królach, którzy zapisali się w historii Polski. Do każdej opowieści dołączony jest zbiór zadań do rozwiązania oraz krótki słownik trudniejszych wyrażeń i wyrazów, które dzieciom wyjaśnia rycerz Mądrala. Są więc tu zadania, które sprawdzają zrozumienie przeczytanego tekstu, rozsypanki wyrazowe, krzyżówki, kolorowanki i miejsca na inwencję twórczą dziecka, czyli na własnoręczne ilustracje.

Dziecko uczy się wyszukiwać odpowiednie fragmenty w tekście, samodzielnie budować zdania i formułować myśli, dopisywać elementy zdań, rozwiązywać tematyczne krzyżówki. Przy okazji wykonywania tych zadań poznaje historię naszej Ojczyzny.

Czesław Ryszka należy do najpłodniejszych współczesnych autorów książek; opublikował już ponad 50 pozycji! Konsekwentnie zajmuje się tematyką katolicką i narodową, także jako publicysta, stając zawsze w obronie wartości chrześcijańskich i patriotycznych. Od pewnego czasu wyraża swój głęboki niepokój wobec tego, dokąd zmierza współczesny świat, w tym Polska. Autor dostrzega zagrożenia związane z niebezpiecznymi zjawiskami, z jakimi mamy do czynienia w dzisiejszym świecie. Niepokoi go odchodzenie od wiary, ataki na Kościół, lekceważenie tradycyjnych wartości i zasad moralnych, dążenie do przyjemności. Swojemu zaniepokojeniu daje wyraz w tej właśnie książce. Czyni to na dwa sposoby: bezpośrednio analizując niebezpieczeństwa oraz przedstawiając ludzi będących dla nas przykładem mądrości, wiary i niezłomności, a których postępowanie zapobiega ostatecznemu kryzysowi naszej cywilizacji.

Według najnowszych szacunków depresja dotyka 1,5 mln. Polaków i jest najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym. Naukowcy przewidują, że do końca 2020 r. będzie najczęstszą przyczyną przedwczesnej śmierci na Zachodzie.

Szybkie tempo życia, znaczne przeciążenie różnego rodzaju obowiązkami, a także dążenie do sukcesu są powodami coraz większych trudności przeżywanych przez współczesnego człowieka. Najważniejszym jednak czynnikiem, mającym wpływ na kondycję psychiczną ludzi, jest niewłaściwa hierarchia wartości. Stanowi ona przyczynę złych wyborów, a co za tym idzie nieuporządkowanego życia.
Anna Wasiukiewicz, psycholog

Ta książka jest zalążkiem wszystkich późniejszych książek Henriego de Lubaca, fundamentem całej jego twórczości. Jeden z najwybitniejszych teologów XX wieku ukazuje w swych medytacjach Kościół, którego sercem jest Eucharystia i który uczy Bożej mądrości.
Jest to Kościół katolicki, czyli powszechny, otwarty, a jednocześnie będący tajemnicą, rzeczywistością nie z tego świata, która nie poddaje się miarom i analizom. Otwartość, o której pisze autor, nie oznacza tu braku zakorzenienia. Wręcz przeciwnie. Niezwykle ważna jest bowiem Tradycja, od której francuski jezuita rozpoczyna swoją książkę. Kościół nie może być zawłaszczony przez żadną ze stron: ani przez tych, którzy są „tradycyjnie wierni Kościołowi”, ani przez tych, którzy w ramach dostosowywania odnowy chcą tę Tradycję odrzucić. Chociaż Medytacje o Kościele powstały ponad 60 lat temu, a od tego czasu dokonała się prawdziwa rewolucja mentalna, wciąż są niezwykle aktualne. Są inspiracją, która pomaga przeżywać tajemnicę Kościoła, sam zaś autor pozostaje prawdziwym prorokiem Bożej mądrości i miłości w nim zdeponowanych.

Minutę po śmierci poczujesz się albo szczęśliwy, albo przerażony. Wtedy jednak będzie już za późno, aby zmienić swoje plany na przyszłość.

Śmierć nieubłagalnie przychodzi do wszystkich ludzi, ale życie na niej się nie kończy. Dla jednych, śmierć jest początkiem niekończącej się radości, dla innych, niekończącej się rozpaczy. W najnowszym wydaniu swojej bestsellerowej pozycji Minuta po śmierci pastor Erwin W. Lutzer przedstawia biblijną perspektywę życia po śmierci.

Książka porusza takie tematy jak:

Channeling, reinkarnacja i śmierć kliniczna
Jak wygląda niebo i piekło
Sprawiedliwość i wieczna kara
Wiara w Bożą opatrzność
Przygotowanie się na ostatni moment w życiu

Mimo że życie po śmierci jest owiane tajemnicą, Biblia rzuca pewne światło poza zasłonę. Dr Lutzer wyjaśnia, czego możemy oczekiwać po drugiej stronie.

Po przeczytaniu tej pozycji poczujesz realność wieczności oraz ożywienie i pocieszenie w codziennym życiu.

"Wielka Ryba" może być najważniejszą książką, po jaką kiedykolwiek sięgniesz.

Zawiera konkretne, sprawdzone i skuteczne narzędzie do tego, byś mógł odkryć to, do czego zostałeś stworzony, dzięki nazwaniu i uporządkowaniu wiedzy o Twoich talentach i umiejętnościach oraz dostrzeżeniu najważniejszych momentów mocy w Twoim życiu, w których czułeś się naprawdę spełniony.

Ta wiedza zaprowadzi Cię do:

● wzięcia odpowiedzialności za siebie i swoje życie
● odnalezienia tego, w jakich obszarach jesteś najlepszy
● odkrycia t ego, co kochasz i czym naprawdę powinieneś się zajmować
● poczucia szczęścia i życiowego spełnienia

Zbiór kazań chrzcielnych i ślubnych to propozycja nie tylko dla duszpasterzy, ale również dla ludzi pragnących ożywić w sobie refleksję nad tajemnicą tych sakramentów. Prezentowane teksty mogą stać się także piękną lekturą dla wszystkich, którym spowszedniał już chleb życia małżeńskiego i pragną odnowić spojrzenie na łaskę i moc sakramentu miłości.

Niewątpliwym atutem kazań ojców oblatów, których kaznodziejstwo słynie z wierności słowu Bożemu, jest ich mocne zakorzenienie w Piśmie Świętym, nauczaniu Kościoła i życiu słuchaczy. Dzięki temu homilie są ciekawe i skłaniają do dalszych rozważań.

Święty mnich z Libanu

Młodszy brat św. Szarbela

Lara Noun, prezenterka chrześcijańskiej telewizji arabskiej Télélumière, zawołała o jego wstawiennictwo, gdy zaszła w drugą ciążę. Niestety – dziecko w jej łonie zmarło. Po rozpaczliwej modlitwie okazało się, że… dziecko żyje.

Antonio, trzynastolatek z Sidney, cierpiał na poważną postać padaczki. Jego matce pewnej nocy przyśnił się zakonnik z czarną brodą, który powiedział: „Teraz znajdziesz pokój”. Matka odkryła, kim jest zakonnik ze snu. Zabrała syna na jego grób – tam dokonało się całkowite uzdrowienie chłopca.

Dalal przez dwadzieścia lat cierpiała na silny ból kolan. Lekarze byli bezradni, jej stan się pogarszał. Wystarczyła jedna prośba. Chwilę później kobieta była zdrowa.

Tysiące wiernych przekonały się już o mocy wstawiennictwa św. Szarbela. Niewielu jednak zna jego współbrata – bł. Stefana Nehmégo. Przeczytaj poruszające historie nawróceń, uzdrowień, a nawet wskrzeszeń i zacznij modlić się za wstawiennictwem tego niezwykłego zakonnika.

Amerykański ojciec Pio, którego cuda odmieniają życie tysięcy ludzi

Do wymarzonego kapłaństwa Bóg poprowadził go krętą drogą. Jego trudności w nauce spowodowały, że przełożeni długo nie dopuszczali go do święceń. Przez ponad dwadzieścia lat nie mógł spowiadać ani głosić kazań; pracował na furcie.

Błogosławionego Solanusa Caseya porównuje się dziś do o. Pio lub św. Jana Marii Vianney’a.

Niezwykle pokorny w służbie i posłuszeństwie zakonnym przełożonym kapucyn przez lata modlił się we wszystkich powierzanych mu intencjach. Owoce okazywały się oszałamiające: liczne nawrócenia, uzdrowienia, uratowane małżeństwa, przypływ gotówki…

Czy doczekaliśmy się patrona osób, które przerasta żmudna codzienność?

„Oddałem się Bogu cały; dlatego bez lęku poddaję się decyzjom przełożonych, którzy rozsądzą o mojej przyszłości, jak najlepiej potrafią, przed Bogiem”.

– br. Solanus Casey

Święte kobiety wcale nie były doskonałe!

Ufały Bogu. Kochały. Rozwijały swoje mocne strony. Pozwalały, by bez względu na życiowe trudności wzrastało w nich dobro. Nie zawsze dawały radę. Czasem płakały. Popełniały błędy. Gubiły sens. Nie były perfekcyjne. Pokazały, że świętość rodzi się w zwykłej, nieidealnej codzienności.

Poznaj 31 sylwetek wyjątkowych kobiet. Matek i żon, których losy złożyły się na niezwykłą podróż przez wieki chrześcijaństwa. Odkryj z nimi świętość i zrezygnuj z pogoni za ideałem!

Droga do tego, by zostać taką kobietą, jaką Bóg chciał, abym była, nie prowadzi przez dopasowanie się do wzoru „idealnej matki”. Ta droga to bycie kobietą nieidealną, ale taką, która widząc zarówno swoje zalety, jak i wady, potrafi powiedzieć z wdzięcznością: „Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie”.

Celem niniejszej rozprawy jest studium Psalmu 83. Wybór tekstu do analizy jest umotywowany dwoma podstawowymi powodami. Po pierwsze, jest to jeden z nielicznych psalmów, który nie doczekał się jeszcze opracowania w formie monografii. Kilka artykułów poświęconych całości lub fragmentom psalmu oraz opracowania spotykane w komentarzach ogólnych do Księgi Psalmów pokazują, że istnieje luka, którą warto by wypełnić. Drugi powód stanowi charakter tego psalmu. To jeden z trzech tzw. psalmów złorzeczących, które po II soborze watykańskim zostały usunięte z Liturgii godzin Kościoła katolickiego. Dwa pozostałe to Psalm 58 i Psalm 109. Oba doczekały się monograficznych opracowań, dlatego praca nad Psalmem 83 wydawała się logicznym i potrzebnym przedsięwzięciem.

Usiedliśmy rozmawiać. Niby to nie był pierwszy raz, niby wcześniej to się już zdarzało. Teraz okazało się, że będziemy rozmawiać inaczej. To znaczy, w jakimś stopniu będziemy rozmawiać, a w jakimś, większym, jedno będzie mówić, a drugie będzie słuchać (czasem zadając pytania, czasem coś wtrącając, czasem nieco prowokowane odpowiadając). Nazywamy się tak samo, przynajmniej częściowo interesuje nas, choć z różnych perspektyw, fenomen życia zakonnego (a najbardziej żeńskiego, klauzurowego, na ziemiach polskich; to w przypadku Borkowskiego, Borkowska w bogatszych i wielowątkowych kontekstach jest mistrzynią). Postanowiliśmy się na spokojnie rozmówić. Owoc tego rozmawiania Czytelnik znajdzie w książce. Pytającego Borkowskiego fascynuje i zastanawia, jak to jest, że się jednak decyduje na życie zakonne, wspólnotowe, mnisze. Oględnych czy uogólniających wyjaśnień jest wiele, trudno wytłumaczyć coś tak osobistego i niewyrażalnego jak fenomen powołania. Dlatego w rozmowie wiele będzie właśnie o tym, jak to się wszystko z tak zwanym wstąpieniem dzieje. My, Borkowscy, tak mamy, że patrzymy na życie zakonne, żeńskie, mówiąc między nami szczerze, chyba jeszcze bardziej niż męskie, z prostą sympatią i naturalnym zrozumieniem, oby (to w odniesieniu do Borkowskiego) bez protekcjonalności, miejmy nadzieję (to co do Borkowskiej) bez nieuzasadnionej idealizacji. Czy nam się uda mówić ze sobą szczerze, ocenią Świadkowie, czyli Czytelnicy.

Borkowska znalazła się w niepowtarzalnym miejscu w niezwykłym czasie. Pewnie każdy ma taki czas i takie miejsce, ale w biografii Borkowskiej wyraźnie dostrzegalne jest następstwo i skutki tych spotkań na drodze życia. Nie chodzi tu wyłącznie o spotkania z Ludźmi, jeśli mamy na myśli warstwę realną, doczesną. Chodzi także o spotkania z bohaterami zbiorowej wyobraźni, o spotkania ze słowem, tekstem, relacją, którą buduje. Bardzo to wszystko Borkowskiego będzie ciekawić, dlatego sporo miejsca poświęci dociekaniu, jak to było z tym słowem. Chyba wie, o co pyta, skoro ma do czynienia z Borkowską Wielu Wcieleń, także z Pisarką (Borkowski od lat czyta na zajęciach z kreatywnego pisania „Bajki starej mniszki”, a później prosi, by według wzoru własną napisać. Współczesna napisała, to i kolejni Współcześni mogą próbować). Prosimy wspólnie o wybaczenie, że zaprzątniemy uwagę Czytelnika prywatnymi sprawami, oboje jesteśmy z pierwszego wykształcenia polonistami, trudno czynić zarzut z tego, że o polonistyce tyle będzie. Będzie, bo musimy sobie wszystko wyjaśnić. Borkowska wciąż będzie zmierzać, a Borkowski skutecznie przeszkadzać w tej wędrówce, do tego, by Czytelnikom powiedzieć to, co ważne. Borkowski jest tu słabszym ogniwem, łapanym na nieznajomości rzeczy, na zadawaniu nietrafionych pytań, na ujawnianiu wstydliwych przekonań. Trudno. Tak było, niech będzie w formie drukowanej.

Rozmawialiśmy długo, z przerwami, co jakiś czas. Umówiliśmy się, jak Borkowska z Borkowskim, że to nie będzie klasyka gatunku, że to nie będzie wywiad-rzeka, który w centrum stawia biografię w chronologicznym jej układzie („Urodziła się pani i co było dalej…?”). Borkowski, który odpowiada za kształt tekstu, zapatrzył się na książeczkę-bibelot „Do ciotusieńki dobrodziejki…”, powieść epistolarną, fikcyjną w treści i w odniesieniu do bohaterów, realną w formie i autorstwie (ilu się nabrało, wie tylko Borkowska, wydawca i nabrani, gdyby się zliczyli). Borkowska chyba jednak chciała, by było za porządkiem od narodzin do dnia dzisiejszego, zgodnie z kalendarzem, logiką, następstwem czasu i faktów. Borkowskiemu udało się przekonać, że może być inaczej, nie musi być za porządkiem (między nami mówiąc, wziął po prostu na przeczekanie).

Przeczekanie jest ważne. Rzecz, którą Czytelnik ma w ręku, powstawała i pisała się długo. Rozmawialiśmy w Staniątkach, gdzie Borkowska czasowo była osiedlona w delegacji, dialogowaliśmy w wielu rozmaitych okolicznościach, gdy już wróciła do Żarnowca. Borkowski chciał napisać „do siebie”, bo wciąż trudno mu zrozumieć, że mniszka może być u siebie wszędzie, gdzie obowiązek i potrzeba wskażą. Borkowska potrafi. Niby młoda nie jest, a jednak żywotna i intrygująca. Dlatego, by nie przedłużać, wspólnie zapraszamy do lektury, do przysłuchiwania się, jak to w rozmowie Borkowskiego z Borkowską było.

Spis treści:

I
„Teraz miłosierdzie, sprawiedliwość będzie potem”

II
Chcąc doświadczyć miłosierdzia Bożego, okaż się grzesznikiem

III
Nasza misja życiowa: żyć miłosierdziem

IV
„Bohaterowie” Wielkiego Piątku

V
Miłosierdzie Boże jest bez granic

VI
Miłosierdzie bliskie Bożemu Sercu

VII
Miłosierdzie najkrótszą drogą do nieba

VIII
Nić Bożego miłosierdzia

IX
Wspólnota Straży Honorowej Najświętszego Serca Jezusowego

X
Oblicze miłosierdzia

XI
Odpusty to Boże miłosierdzie sięgające poza grób
XII

Oczy pełne wiary i miłości