Rekolekcje

Wszyscy ludzie, na różnych etapach życia, stają przed różnymi dylematami, koniecznością wyboru. Ten moment może być zaproszeniem do poszukiwania sensu, obecności Boga w życiu, odkrywania tego, czym jest tajemnicza wola Boża, w jaki sposób przeżywać cierpienia, które nas dotykają. Przewodnikiem w tej drodze będzie nam św. Gerard Majella. Doświadczenie spotkania ze zmartwychwstałym Chrystusem we własnym sercu było dla niego źródłem ciągle nowych energii do pełnienia misji życiowej i realizacji swego powołania. Dlatego dzisiaj może być inspiracją, towarzyszem podróży i orędownikiem nie tylko dla osób zakonnych, ale dla każdego wierzącego.

Święty Tomasz z Akwinu w krótkim liście do młodego nowicjusza, brata Jana, udziela mu mądrych, praktycznych rad na temat tego, jak studiować, jak myśleć, a nawet jak żyć. Przekonuje, że każdy może zgłębić i wyjaśnić nawet najwznioślejsze prawdy. Naszym przewodnikiem w podążaniu śladami Akwinaty jest Kevin Vost, który uczy nas, jak analizować błędy logiczne, rozpoznawać herezje i półprawdy, które nadal zanieczyszczają świat mętnymi ideami. Opracowany przez niego zestaw ćwiczeń pomaga rozwijać intelektualne zasoby, poprawia pamięć i zdolność logicznego rozumowania.

Z wielką radością oddajemy do rąk Czytelnika piękną nowennę księdza dra Przemysława Krakowczyka SAC, przedstawiającą postać Sługi Bożego Józefa Englinga. Ten młody człowiek miał wielkie zamiary. Pragnął napisać książkę o wychowaniu człowieka, uczynić powstający ośrodek formacyjny w Vallendar centrum promieniującym na cały świat oraz zanieść światło wiary całej Azji. Dane mu było przeżyć jedynie dwadzieścia lat. Bóg jednak w inny sposób zrealizował jego pragnienia.
Pamiętniki duchowe Józefa od wielu pokoleń inspirują ludzi w osobistej pracy nad sobą. On sam stał się kamieniem węgielnym nowego ruchu formacyjnego w Kościele – Ruchu Apostolskiego z Szensztat. Ośrodek w Vallendar, który miał promieniować na cały świat, rozrósł się w sieć wielu centrów na wszystkich kontynentach, a w każdym z nich żywa jest pamięć o Józefie Englingu. Również w jego rodzinnej miejscowości, w budynku szkoły, do której uczęszczał, powstaje Letnia Akademia Rozwoju Osobistego jego imienia. Duch młodego prefekta żyje więc nadal – nie tylko w Polsce czy w Szensztacie, ale na całym świecie.

Induite viscera misericordiae. Rekolekcje wielkopostne dla Konferencji Episkopatu Polski.

Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie (Flp 3,1314).
Biegnę mówi Apostoł Narodów aby poprzez ową wspólnotę cierpień (łac. societas passionum) pierwszą, egzystencjalną komunię z Chrystusem, dotrzeć także do zmartwychwstania ciał.

Rekolekcje to czas skupienia, rozmyślania, wsłuchiwania się w tchnienie Bożego słowa. Ta duchowa obecność na owej pustyni skupienia i modlitwy, to nie wczaso-rekolekcje!

A więc, istotny warunek rekolekcji, jeśli je poważnie traktujemy, to możliwie jak najpełniejsze wyciszenie, modlitwa, rozważanie.

Owoc rekolekcji zależy nie od mądrości i chwały głoszącego, ale jest on zawsze Bożym darem.

Pan Bóg może zainspirować swoją łaską, darem nawrócenia i przemiany nawet po wysłuchaniu bardzo prostych, zwyczajnych konferencji, rozważań rekolekcyjnych, głoszonych przez równie prostego księdza.

Niekoniecznie musi on mieć wszelkie tytuły naukowe, ale istotne jest, aby sam był naprawdę zasłuchany w słowo Boże.