Prawosławie

WSTĘP

Podręcznik zawiera podstawowe wiadomości o języku cerkiewnosłowiańskim (liturgicznym). Jego celem jest dostarczenie niezbędnego minimum wiedzy w zakresie dwóch pierwszych działów gramatyki, tj. fonetyki i morfologii języka używanego w liturgii Cerkwi Prawosławnej na terenie naszego kraju, inaczej niż ma się to z działem trzecim czyli składnią i wiadomościami uzupełniającymi. Materiał zawarty w podręczniku podzielony został na trzy podstawowe części. Część I – „Wiadomości wstępne” obejmuje informacje o alfabecie cerkiewnosłowiańskim, zasadach pisowni, wartości głosowej (wymowie) znaków literowych, akcencie, interpunkcji oraz o zasadach skracania wyrazów pod tytlem (titłem). Część II stanowi – „Przegląd części mowy”. Na szczególną uwagę zasługują tu różnorodne formy czasownikowe, których odpowiedników już nie używa się w języku polskim, jak np. imperfectum, aoryst, perfectum czy plusąuamperfectum. Niektóre rozdziały części morfologicznej mogą wydać się dość kontrowersyjne, np. „Stopniowanie przymiotników”. Jest to spowodowane zróżnicowanym podejściem do tego zagadnienia wszystkich trzech autorów gramatyk języka cerkiewnosłowiańskiego, które wykorzystano w niniejszej pracy. Część III zawiera obszerne wiadomości ze składni cerkiewnosłowiańskiej. Tu z kolei zwracają na siebie uwagę takie specyficzne konstrukcje składniowe, niespotykane w języku polskim, jak celownik niezależny, biernik z imiesłowem, biernik, celownik oraz mianownik z bezokolicznikiem, a także zjawisko językowe zwane „antyptosis”, o którym nie wspomina się we współczesnych zagranicznych gramatykach języka cerkiewnosłowiańskiego, jak również w polskich gramatykach języka scs. Ponadto w rozdziale poświęconym uzupełnieniu należy zwrócić uwagę na podrozdział odnoszący się do wiadomości o tzw. strukturze powierzchniowej i głębokiej wypowiedzenia, co przyczyni się w bardzo poważnym stopniu do prawidłowego odczytywania znaczenia cerkiewnosłowiańskich tekstów. Na końcu pracy przed biografią autora podręcznika został umieszczony słownik cerkiewnosłowiańsko-polski zawierający oprócz haseł skomplikowane dla zrozumienia wyjątki tekstów z ich objaśnieniami.

Wcześniej niż zwykle, ponieważ nie przed świętem Narodzenia Chrystusa, lecz przed świętem Zmartwychwstania Pańskiego, ukazał się kolejny album z serii „Kolory Prawosławia”, serii, która już na trwałe wpisała się w prawosławną przestrzeń wydawniczą w naszym kraju. W ramach tej serii prezentowana jest wielobarwność i różnorodność Prawosławia w różnych zakątkach świata. W dotychczasowych albumach wydawcy udało się przedstawić duchowe i materialne bogactwo Cerkwi prawosławnej w kilkunastu europejskich krajach i w tak bliskiej każdemu chrześcijaninowi Ziemi Świętej – ojczyźnie naszego Zbawiciela. Ostatnie dwa albumy zostały poświęcone Prawosławiu w Grecji (pierwszy przedstawia Grecję kontynentalną, a drugi greckie wyspy), natomiast przedmiotem najnowszego, już czternastego albumu, jest Święta Góra Atos.

Wykorzystując szeroki krąg źródeł bibliograficznych i analiz kontekstu historyczno kulturowego, prof. Piotr Chomik tworzy głęboko naukowy tekst, potwierdzając myśl, że od samego początku sztuka cerkiewna przyjmuje formę, która odpowiada temu, co przedstawia. Niewątpliwie praca ta posiada dobrą perspektywę, wnosząc swój wkład w dzieje badań sztuki chrześcijańskiej i teologii ikony.

Z recenzji Switłany W. Olianiny, dr hab. historii sztuki, Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy

Politechnika Kijowska

Ojciec archimandryta Sergiusz (Bogdan Matwiejczuk), jest mnichem Monasteru Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu, doktorem nauk teologicznych Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, kapelanem krajowy straży pożarnej, opiekunem duchowym koła terenowego Nr 1 w Białymstoku Bractwa św. św. Cyryla i Metodego. Tematyka badawcza o. archimandryty Sergiusza obejmuje: teologię, dogmatykę, ikonografię, historię Cerkwi prawosławnej, a w szczególności dzieje ludności łemkowskiej w XX wieku. W kręgu badawczym autora monografii są losy prawosławia na Łemkowszczyźnie w okresie międzywojennym i w XX wieku, historia duszpasterstwa w służbach mundurowych. O. archimandryta Sergiusz jest autorem kilkunastu artykułów, m.in.: Chodakowski Mirosław, Arcybiskup Miron (1957-2010) (2021), Wpisani w ewangelię miłości (2021), Supraska Ikona Matki Bożej „Życiodajne Źródło” (2020), W jedności siła „Bogu na chwałę, ludziom na pożytek” (2018), Teologiczna interpretacja ikony Św. Trójcy św. Andrzeja Rublowa (2018), Dzieje społeczności łemkowskiej po I wojnie światowej (2018), Łemkowie i Prawosławie w XX wieku (2017), Towarzystwo im. Michała Kaczkowskiego (2017), Praktyczne związki życia monastycznego Św. Góry Atos z monastycyzmem Rzeczypospolitej Polski (2007), Znaczenie terminu dogmat (1999).