Czasopisma

W styczniowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne, które napisał Maciej Matejko, przedsiębiorca, student teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II;
- rozważania przygotowane przez ks. Janusza Lekana, teologa, profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, duszpasterza;
- modlitwy wiernych autorstwa s. Bogny Cyz SBDNP z Dębicy;
- wprowadzenie do okresu zwykłego, które napisał ks. Tomasz Bać, liturgista, proboszcz parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Rzeszowie-Białej, wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym w Rzeszowie;
- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Piotr Kulbacki, teolog, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, formator Unii Kapłanów Chrystusa Sługi, kurator Instytutu Formacji Pastoralno-Liturgicznej (KUL), odpowiada na pytanie: „Czy Kościół nakazuje, czy jedynie zaleca głoszenie homilii, choćby krótkiej, podczas Mszy świętej w tygodniu?”;
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.
W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC przedstawia dwie zasadnicze części obrzędu Eucharystii – liturgię katechumenów i liturgię wiernych – w tradycji wschodniosyryjskiej.
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 72, który pojawia się we Mszy świętej 6 stycznia w uroczystość Objawienia Pańskiego i powraca w następnych dniach. „To piękna podniosła pieśń królewska – zaznacza autor – i słusznie przynależy jej miejsce w modlitewnej radości Kościoła z narodzenia wytęsknionego Króla”
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia mozaikę „Pokłon Trzech Króli” (Pietro Cavallini – XIII w.).
Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej a także formularz Mszy o jedność chrześcijan.

Tożsamość to rdzeń naszego „ja”. Z pozoru wydaje się pojęciem bardzo abstrakcyjnym, w praktyce jednak ma konkretny wpływ na nasze codzienne życie. Decyduje o tym, jak siebie postrzegamy i jak budujemy relacje z innymi ludźmi. Wpływa też na kształt relacji z Bogiem i Jego obraz. Tożsamość to kwintesencja naszej niepowtarzalności. Od lat intryguje badaczy i wskazuje na wyjątkowość człowieka – kogoś, kto jest świadomy siebie.

Niezwykle dynamiczne, świeże i ożywiające słowo o Duchu Świętym – tak można krótko powiedzieć o rozważaniach kard. Grzegorza Rysia. Kiedy czyta się przemyślenia Autora o Duchu działającym w Kościele, chce się do takiego Kościoła należeć, chce się w nim być i działać. To Kościół Jezusa Chrystusa, w którym pachnie wiosną; Kościół zasłuchany w Ducha, który tchnie w Pismach i zapewnia nam wieczną młodość; Kościół nie zaspany, ale energicznie i mężnie podążający drogami Ducha, który jest jak wiatr, co wieje, kędy chce. Lektura rozważań kard. Grzegorza Rysia niewątpliwie może pomóc nam ożywić relację z Duchem Świętym, spotkać się z Nim z bliska w Kościele i zobaczyć, jak odmładza się Kościół wszędzie tam, gdzie Duch jest na serio słuchany w Słowie i gdzie Kościół charyzmatów i urzędu jest Mu posłuszny.