Wywiady

Kto wjeżdża do Krakowa od strony zachodniej, ten z daleka widzi lśniące w słońcu i górujące nad miastem białe wieże klasztoru kamedułów. Mnisi noszący charakterystyczny biały habit z kapturem i szkaplerzem mieszkają w eremach nieopodal kościoła i wiodą surowe życie w ciszy i samotności. Dzień rozpoczynają o 3.30 w nocy, gdy dzwon klasztorny wzywa na pierwszą modlitwę. Kolejne godziny dnia upływają kamedułom na pracy, modlitwie, lekturze Pisma Świętego i kontemplacji. Mężczyźni z zewnątrz do klasztoru mogą wchodzić tylko w określonych godzinach, kobiety – jedynie w wyznaczone dwanaście dni roku.

O ile – ze względu na szacunek dla reguły mnichów – mało kto ma okazję zajrzeć za mury klasztornej klauzury, o tyle ta książka jest niepowtarzalną okazją, by o życiu krakowskich kamedułów dowiedzieć się bardzo dużo, i to nie od kogo innego, jak od samego ich przeora – ojca Mateusza Kolbusa EC. To jedyny tak obszerny i szczery wywiad rzeka, w którym przełożony eremu na Srebrnej Górze opowiada m.in.:

o tym, dlaczego niektórzy mężczyźni decydują się na życie w ciszy i samotności; o życiu codziennym kamedułów; o modlitwie, poście, sensie ascezy i milczenia; o doświadczeniach kryzysu i nocy ciemnej; o śmierci i życiu wiecznym.

Porządek natury i porządek łaski. Te sformułowania często pojawiają się w kolejnym, siódmym już tomie toczącego się przez kilkanaście lat cyklu Rozmów niedokończonych z ks. prof. Tadeuszem Guzem. Zarówno bowiem natura, jak i łaska – tak, również ona! – mają swój ustanowiony przez Boga porządek, zadaniem zaś człowieka jest poznawanie go i uszanowanie. Nie respektując tego, człowiek zwraca się przeciwko samemu sobie, a ostatecznie przeciw Stwórcy. Bóg jest Dawcą darów mnogich. Przyjęcie błogosławieństwa Bożego i udzielanie go innym, przyjęcie zbawienia w Jezusie Chrystusie oraz pocieszenia i pouczenia w Duchu Świętym przynosi pokój, jakiego świat dać nie może. Odrzucanie tych darów i zaprzeczanie prawom naturalnym prowadzi wprost do odczłowieczenia. Dlatego potrzeba nauczyć się rozróżniać duchy, nazywać rzeczy po imieniu i trwać w prawdzie. O tym, jak to robić, rozprawiają uczestnicy zamieszczonych tu rozmów.

Czasem za duszpasterskimi sukcesami kryją się ból, kłamstwo i ludzka krzywda. I na pewno nie stoi za nimi Duch Boży.

Czy można rozpoznać, że ktoś zamierza nas zranić?
Na jakie zachowania zwracać szczególną uwagę?
Dlaczego tak często nie reagujemy na krzywdę?
Kim są sprawcy, którzy działają w Kościele?
Gdzie i jak szukać pomocy?
Charyzmatyczny kaznodzieja, duszpasterz przyciągający tłumy, wspaniały kierownik duchowy. Czasem dobra opinia wystarczy, byśmy wyłączyli nasz krytycyzm i zaufali jakiejś osobie bez granic, zwłaszcza jeśli nosi ona sutannę lub zakonny habit. Wtedy stajemy się zupełnie bezbronni.

Tematem książki jest konkretny człowiek – z imieniem i nazwiskiem, z datą i miejscem urodzenia, z rzeczywistą biografią. To on jest tytułowym »pałacem w płomieniach« – podpalany zawieruchą dziejów i nieodwołanie (wydawałoby się) ginący, a jednak ratowany, odbudowywany i wskrzeszany przez Boga, który – to najważniejszy refren tej książki – jest wierny! Przy czym jest to także człowiek z ogromnym poczuciem odpowiedzialności – nie tylko za siebie czy swoich bliskich, ale również za Kościół, za swoją Ojczyznę, za świat, w szczególności za kolejne pokolenia: za młodych. Serdecznie zapraszam Państwa do lektury

Wywiad rzeka z jedną z ostatnich ocalałych z warszawskiego getta

Zaskakuje energią i humorem. Trudno uwierzyć, że ma za sobą koszmar getta, dziewięć miesięcy ukrywania się w bunkrze, ucieczkę przez kanały, utratę całej rodziny. Przez wiele lat nie chciała mówić o swoich doświadczeniach. Nie znaczy to, że zapomniała. Jak sama podkreśla, dystans do tragicznych wydarzeń, jakich była świadkiem, pomógł jej przetrwać i uporać się z wojenną traumą. Krystyna Budnicka (Hena Kuczer) od 1991 roku jest członkinią Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu". Dziś opowiada o swojej historii, by wzmacniać społeczeństwo wolne od nienawiści, ksenofobii i antysemityzmu. W 2018 roku otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Miasta Stołecznego Warszawy. Mówi o sobie: "Jestem Polką, jestem Żydówką", a także: "Jestem chrześcijanką, katoliczką. Chodzę do kościoła i bywam w synagodze".

Do czego prowadzi synod w Kościele?
Czy Kościół powinien znieść celibat?
Jak powinna wyglądać ewangelizacja we współczesnym świecie?
Jaka jest rola świeckich w Kościele?

Katolicy zagubieni w chaosie współczesności poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Pragną wsparcia i mądrości swoich duchowych pasterzy, by nie tylko przetrwać w wierze, lecz także żyć jej duchem w codzienności. Z tej wielkiej potrzeby zrodziła się książka kard. Gerharda Müllera, wybitnego teologa i byłego prefekta Kongregacji Nauki Wiary, oraz ks. Leszka Slipka. Kardynał w dialogu z kapłanem podaje odpowiedzi na kluczowe pytania współczesnych katolików. Nie są to abstrakcyjne kwestie teologiczne, lecz ważne dla zwykłych ludzi i duchownych konkretne zagadnienia, które rzucają światło na przyszłość Kościoła. To niezwykle istotny głos, przekazany przez Księdza Kardynała oraz proboszcza warszawskiej parafii, którzy troszczą się o swoich wiernych. Warto sięgnąć po tę książkę, by zrozumieć, jak żyć wiarą w dzisiejszym świecie i jaki kierunek może przyjąć Kościół w nadchodzących latach.