Literatura piękna

Niełatwo powiedzieć, na czym polega tajemnica uroku wywieranego przez Władcę Pierścieni. Miał niewątpliwie rację C.S Lewis, pisząc: Dla nas, żyjących w paskudnym, zmaterializowanym i pozbawionym romantyzmu świecie możliwość powrotu dzięki tej książce do czasów heroicznych przygód, barwnych, przepysznych i wręcz bezwstydnie pięknych opowieści jest czymś niezwykle ważnym. Równie istotna jest przyjemność, jaką czytelnik czerpie z odkrywania złożonego, ale logicznie skonstruowanego uniwersum tej opowieści. Umożliwiają to dołączone do książki mapy oraz obszerne dodatki.

Czym jest Karmel? Kim jest mniszka? Kto normalny decyduje się na życie za kratą? Jak daleko sięga rygor codziennego życia? Jak te kobiety radzą sobie z samotnością? Jak funkcjonują w codzienności? Z czym się zmagają? Czy mniszką/mnichem mogą zostać tylko herosi duchowi? O co im chodzi w życiu…?

Na tego typu pytania po części będziemy mogli poznać odpowiedzi wraz z odkrywaniem dziejów Oli. Powieść autorstwa polskiej karmelitanki odkrywa sekrety serca powołanej dziewczyny i kawałek świata za klauzurą, często w powszechnej opinii ograniczony do stereotypowych wyobrażeń.

Dina skierowała wzrok w stronę Hioba.

- Pamiętaj swe własne słowa, przyjacielu. – Jej głos drżał. – „Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie błogosławione imię Pańskie”.

Tamtej nocy cierpiałeś z powodu tragedii, lecz twoje łzy były aktem poddania.

Spojrzała mu głęboko w oczy.

- Wierzę, że gdy powierzamy Bogu nasze łzy, składamy Mu największą z ofiar.

Po śmierci ukochanego dziadka Izaaka, Dina musi wypełnić ostatnie życzenie zmarłego - wyruszyć do miasta Us i poślubić syna Hioba. Tymczasem Hioba dotykają niewyobrażalne nieszczęścia – stracił zdrowie, najbliższych, cały dorobek swojego życia; Dina jednak nie opuszcza go.

- Jak wyglądało życie Hioba przed tragedią?

- Co myślał, gdy jego świat walił się wokół niego?

- A jak wyglądało życie po tym, gdy Bóg przywrócił mu bogactwo, zdrowie i rodzinę?

Opowieść o miłości i przebaczeniu – o cierpieniu i wytrwałej wierze.

BOLESNA PRAWDA, ZA KTÓRĄ TRZEBA ZAPŁACIĆ WYSOKĄ CENĘ

Maksymilian Dębnicki, młody dziennikarz ogólnopolskiej gazety, pewnego dnia staje przed poważnym zawodowym wyzwaniem. Przyjmuje specjalne zlecenie dotyczące wyjaśnienia sprawy pedofilii jednego z księży. Podekscytowany tym zadaniem, podejmuje się przeprowadzić trudne śledztwo. Spotyka się z ofiarami oraz świadkami szokujących wydarzeń i odkrywa wstrząsające sekrety. W międzyczasie świat zaczyna spowijać cień nowej, groźnej epidemii… Dlaczego wydawca Dębnickiego chce zrobić wszystko, by fakty, do których dociera dziennikarz, nigdy nie ujrzały światła dziennego? Jakie tajemnice kryją się w całej sprawie? I co jest prawdziwą zarazą dzisiejszych czasów? Krystian Kratiuk w pasjonujący sposób odkrywa ciemne karty Kościoła związane z nadużyciami seksualnymi, także na jego najwyższych szczeblach. Ta powieść szokuje, zasmuca, ale pokazuje też, że jedyna słuszna droga jest dotarcie do prawdy. Nawet jeśli to prawda bardzo bolesna.

Oglądanie filmów jest często ćwiczeniem polegającym na zawieszaniu niedowierzania. Pozwalamy, aby światła wokół przygasły i dajemy się emocjonalnie unieść biegowi opowieści, która rozgrywa się na naszych oczach.

Niestety prowadzi to zwykle do zawieszenia także tego, w co wierzymy – do ulegania filmowemu przesłaniu o tym, jak należy postępować i jak postrzegać rzeczywistość. Nic dziwnego, przecież filmy wyszły od mistrzów opowieści, którzy – świadomie lub nie – przekonują nas do swojego światopoglądu i systemu wartości. Czy wobec tego chrześcijanie powinni zupełnie unikać kinowej rozrywki? Czy może istnieje sposób na mądre oglądanie filmów, pozwalające ocenić ich przesłanie? Brian Godawa w książce „Świat według Hollywood” przekonuje, że przy odpowiednim podejściu oglądanie filmów może być nie tylko dobrą zabawą, ale także okazją do refleksji, a nawet duchowego rozwoju.

Wiersze w których poezja przenika się z filozofią i teologią, są tak dawne jak sama poezja. Sięgają epoki kiedy filozofia i poezja stanowiły jedność, stąd filozoficzny właśnie charakter twórczości Horacego, a u nas Jana Kochanowskiego; współcześnie zaś ks. Jana Twardowskiego i Krzysztofa Cezarego Buszmana […] Ponadto, jeżeli idzie o przeszłość, możemy [...] odwołać się do Cypriana Kamila Norwida, który twierdził, że „Przeszłość – to dziś, tylko cokolwiek dalej...” Przekonuje o tym także poezja Krzysztofa Cezarego Buszmana [...] Francuski teoretyk poezji Nicolas Boileau napisał, iż w poezji niekiedy słowa „dziwią się”, że znalazły się obok siebie. W wierszach Krzysztofa Cezarego Buszmana przeciwnie, są zdumione, że tylu mają „pobratymców” w języku, o czym pewnie nie dowiedziałyby się, gdyby nie szczególny talent autora [...]

Czy to drogą jak kolorowy sen, czy ledwo widoczną ścieżką spowitą białym puchem wiodącą do górskiego schroniska, czy wreszcie drożyną prowadzącą przez bajecznie zielony las – wszystkie okruchy wspomnień z tego tomu prowadzą czytelnika w jedno miejsce: na spotkanie z drugim człowiekiem.
To w konfrontacji z nim zadajemy sobie pytanie o przewrotny los, który prowadzi nas przez życie, stawiając na naszej drodze różne postaci.
Czy aby na pewno ów los jest ślepy i rządzi nim przypadek?
Niech te autorskie wspomnienia skłonią każdego z nas, czytelników tej książki, do sięgnięcia pamięcią wstecz, spojrzenia w głąb siebie i zastanowienia się, kogo spotkał na swej drodze wartego umieszczenia w księdze swojego życia, jak zrobił to bohater niniejszego tomiku. Bo takie barwne okruchy życia warte są ogarnięcia ich ciepłą myślą i pielęgnowania. Agata Chadzińska, redaktor

Pierwsza prezentacja ekskluzywnego bloga Księcia Ciemności z Darknetu Jak ja was nienawidzę, synowie Adama. Was, małp, które uzurpują sobie prawo do bycia najbardziej ukochanymi istotami Wielkiego Łaskawcy. Odzyskałem wreszcie kontrolę nad światem. Mam go w garści i nikt mnie już nie wykiwa. Nadeszły radosne chwile oczekiwania na kapitulację. Na przybycie posłańca, który przyniesie białą flagę. Lada moment zatriumfuję.
Doprowadziłem do tego, że małpy ukochały zniewolenie. Pantokrator dał im wolną wolę, a ja znalazłem sposób, żeby się jej wyrzekli. Wolność zastąpili wygodą. Mogę nimi sterować
i manipulować. Sami myślą o sobie jak o zwierzętach. Zabiłem w nich duszę. Są teraz konstruktorami własnego zatracenia.
„Zbliża się najważniejszy moment w historii świata. Nieubłaganie nadchodzi moje zwycięstwo. Zaczynam więc robić notatki z moich działań, aby służyły pomocą w diabelskich uczelniach. To jest blog wszech czasów. My, diabły, kochamy technologię i uwielbiamy nowinki. A po zwycięstwie nie będzie już niczego nowego. Przecież idziemy do boju po to, żeby było jak dawniej. Zanim pojawiła się małpa zwana człowiekiem”. – Diabeł

Większa część tekstów zawartych w książce pochodzi z lat pięćdziesiątych XX w. i są to znowelizowane historie ludzi, których Wanda Półtawska spotkała na drodze swojego życia. Wśród jej zapisków, które publikowane są tu po raz pierwszy, czytelnik znajdzie również formę dramatu, jak Damy i huzary czy Jednoaktówka bez tytułu, oraz poezję, bo taki charakter ma wiersz Przywitanie, przy którym Karol Wojtyła zrobił znaczący dopisek: „To trzeba zachować”. Uchylona „szuflada” ujawnia, z jaką przenikliwością Wanda Półtawska nieustannie próbuje odpowiedzieć na pytanie: Kim właściwie jest człowiek?

W książce Różni i zjednoczeni papież Franciszek ukazuje wartość relacji międzyludzkich, które prowadzą do dialogu, zrozumienia i odkrycia drugiego człowieka jako Bożego daru. Fundamentalną relacją jest zawsze relacja do Boga, który stworzył każdego człowieka z miłości i z miłością patrzy na każdego z nas mimo naszych słabości i grzechu. Odkrycie Boga jest „kluczem” do odkrycia języka uniwersalnego, to znaczy miłości. W piękny i prosty sposób Papież pisze o odkrywaniu Boga, prawdy i wartości drugiego poprzez relacje – również te trudne.

Okruchy szczęścia dla Ciebie to piętnasta część z serii MAGIA SŁOWA. Zawarte w niej krótkie teksty i przemyślenia autorstwa naszego bestsellerowego autora, Phila Bosmansa, są jak drogowskazy na ścieżkach życia.

Jesień 1915 roku. W Europie szaleje wielka wojna, ale do Brzozowa – niewielkiej wioski na Górnym Śląsku – szczęśliwie docierają tylko jej odległe echa. Trzynastoletni Teofil Kłosek zakrada się do okien mieszkania kierownika pruskiej szkoły, stając się świadkiem sceny będącej początkiem serii dramatycznych wypadków. Ludzkie dramaty i tragiczne wybory, a w ich tle codzienne życie – szkolne perypetie, romantyczne zauroczenia, bolesne rozstania, pałacowe intrygi… I owiana grozą śląskich bajań zagadka kryminalna, która tasuje szeregi serdecznych przyjaciół i zaprzysięgłych wrogów. Na wszystkim kładzie się cień mrocznej tajemnicy sięgającej czasów powstania styczniowego. „Wrzeciono Boga” to przejmująca, wielowątkowa saga oparta na prawdziwych losach śląskiej rodziny. Fabuła pierwszego tomu Kłosy toczy się w czasach, kiedy w sercach Polaków odżywają narodowowyzwoleńcze idee. Kulturowo-społeczne uprzedzenia stają się zarzewiem międzypokoleniowego konfliktu, który rozbije rodzinę Kłosków i poruszy wiejską społeczność.

Anippe spędziła dzieciństwo na dworze faraona Egiptu. Widziała, jak bóg podziemi zabrał do siebie podczas porodu jej matkę i brata. Temu wspomnieniu przez lata towarzyszy strach przed urodzeniem własnego dziecka.
Teraz ma zostać żoną Sebaka, życzliwego, lecz temperamentnego kapitana w armii faraona Tuta. Aby obdarzyć męża dziedzicem, na którego ten zasługuje, a jednocześnie zapewnić sobie ochronę przed bogami zaświatów, Anippe decyduje się na popełnienie wielu oszustw. Angażuje w nie nawet hebrajskie położne - kobiety, którym faraon rozkazał topić w Nilu chłopców z ich własnego ludu.
Gdy znajduje na wodach wielkiej rzeki kosz z dzieckiem, Anippe wierzy, że bogowie odpowiedzieli na jej błagania. Decyduje się na kolejne kłamstwa, narażając siebie i swego syna, Mehiego, zwanego też Mojżeszem, na śmiertelne niebezpieczeństwo. Kiedy rozlew krwi i okrutne polityczne intrygi zaburzają układ sił w Egipcie, bogowie ujawniają swą kapryśną naturę, a Anippe zaczyna się zastanawiać, czy jej syn, w którego żyłach płynie hebrajska krew, mógłby w przyszłości zostać królem. A może bóg jej hebrajskich służących, ten, którego zwą El Szadaj, ma dla nich wszystkich zupełnie inne plany? Głębokie zrozumienie i miłość Mesu do Bożego Słowa sprawiają, że w jej powieściach biblijny świat budzi się do życia na oczach czytelników. Za pierwszą powieść - Hiob, Miłość pośród popiołów, Andrews zdobyła w 2012 roku nagrodę ECPA. Jej kolejne tytuły: Córka Izajasza, Dziedzictwo Izajasza, Ogień i lwy, W cieniu Izebel spotkały się z ogromnym entuzjazmem czytelników. Mesu mieszka na Wybrzeżu Północno-Zachodnim razem z mężem Royem.

W drodze" to pierwszy tom trylogii, na który składają się też wcześniej wydane książki pt. "Katedra", "Oblat". "W drodze" była co prawda wydana już w latach 60. ubiegłego stulecia przez PAX, jednak w wersji ocenzurowanej przez władze komunistyczne. Polski czytelnik otrzymuje wersję oryginalną bez retuszu, po 126 latach od premiery. Joris-Karl Huysmans (1848-1907) jest jednym z najważniejszych pisarzy francuskich, założycielem i pierwszym prezydentem prestiżowej Akademii Goncourtów. Początkowo zafascynowany naturalizmem, impresjonizmem, a potem dekadencją. Nieoczekiwanym epizodem jego burzliwego życia było porzucenie świata i powrót do Kościoła Katolickiego.
Debiutował szokującą książką Na wspak (1884), która przysporzyła mu niemało kłopotów. Zainteresował się nią bowiem oskarżyciel z procesów Oskara Wilde'a, nazywając ją "sodomiczną". Kolejna książka "L-Bas" (1891) była jeszcze bardziej skandalizująca, opisywała bowiem zjawisko francuskiego satanizmu.
Własne doświadczenia sprawiły, że w sercu bohatera książki - Durtala, z którym utożsamiano samego autora, dokonała się wewnętrzna przemiana. Lekkoduch Durtal-Huysmans spotyka Boga w pięknie, sztuce, drugim człowieku. Opisuje to w trylogii: "W drodze", "Katedra", "Oblat", będącej arcydziełem literatury światowej. "Nie jestem dzieckiem. Jeśli mam wiarę i przyjmuję katolicyzm, nie mogę wyobraź sobie go letnio i jak chorągiewka, podgrzany w kąpieli wodnej fałszywej gorliwości. Nie chcę kompromisu i rozejmu, wyuzdania i komunii na przemian, rozpusty i pobożności. Nie. Wszystko albo nic. Albo przeobrazić się w pełni, albo nic nie zmieniać!" - pisze autor

Teokracja okultystyczna to klasyczna praca poświęcona tajnym organizacjom oraz ich wpływowi na politykę. Wskazując na pokrewieństwo ze starożytnymi sektami gnostycznymi oraz średniowiecznymi ruchami religijnymi, Edith Starr Miller w prekursorski sposób ukazała istotną rolę masonerii i podobnych jej ruchów w kształtowaniu współczesnego świata. Opisując cele oraz metody działania tajnych stowarzyszeń, autorka dowodzi, że istniejące dziś systemy demokratyczne nie są dobrem wywalczonym przez lud, który wreszcie został dopuszczony do władzy. Przeciwnie, są parawanem, za którym rządy w poszczególnych krajach, a także na świecie, sprawowane są przez osoby spoza politycznego teatru, których głównym celem jest glob

Notes do Księgi Lamentacji jest owocem paroletnich studiów, zwieńczonych wy[1]daniem Komentarza do Księgi Lamentacji, który ukazał się jako XXIV tom serii Nowe Komentarze Biblijne. Ponieważ materiał zgromadzony podczas studium przygotowującego znacznie przekroczył ramy wyznaczone przez redaktorów serii, zrodziła się idea udostępnienia go poprzez wydanie Notesu. Obok obserwacji w znacznej części z pola krytyki tekstu, które już są integralną częścią Komentarza do Księgi Lamentacji, do obecnego Notesu trafiły także informacje związane z gramatycznymi, syntaktycznymi i leksykalnymi charakterystykami tekstu. Fenomeny te znacznie obszerniej niż w Komentarzu zostały pokazane na przykładzie polskich współczesnych tłumaczeń Księgi Lamentacji, a zwłaszcza dwóch polskich komentarzy ks. Lecha Stachowiaka (Lamentacje, Księga Barucha, Wstęp przekład z oryginału, komentarz, Poznań 1968) i ks. Dariusza Iwańskiego (Księga Lamentacji, t. 1: Jahwe zniszczył, Toruń 2015; Księga Lamentacji, t. 2: Jahwe odbuduje?, Toruń 2016). Notes został przygotowany z myślą o określonej grupie odbiorców. Są nimi przede wszystkim polscy egzegeci, którzy obok wysiłku zgłębiania Prawdy zawartej w spisanym Słowie Bożym trudzą się nad kompetentnym przybliżaniem jej ludowi Bożemu. Przede wszystkim jednak Notes jest pożyteczną pomocą dla tych pasjonatów Pism Świętego, którzy wkraczają na drogę studium biblijnego w Wydziałach Teologicznych i Seminariach Duchownych. Wyposażeni już w istniejące pomoce: interlinearne wydanie Biblii hebrajskiej, solidne słowniki hebrajszczyzny biblijnej i gramatyki z pomocą Notesu i Komentarza mogą śmiało zagłębiać się w literacki świat Słowa Bożego, które naświetla jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii ludu Bożego upadek Jerozolimy pod ciosami Babilończyków i stawia wobec wstrząsającej prawdy o wrogości Boga wobec swojego ludu.

12 historii, 12 portretów, jeden motyw – mama. Opowieści snuje syn, ale dziecięco-naiwna perspektywa miesza się tu z dorosłym widzeniem świata i wiedzą o matce i ludzkich relacjach. Podglądamy zwyczajną codzienność matki. Zaglądamy też w duszę kobiety. Epizody z życia mojej mamy to także przypadki z życia zwyczajnej polskiej rodziny, w której miłość przeplata się z rozczarowaniem, nadzieja ze znużeniem, odświętność z codziennym zmaganiem. Jest smutno, ale jest też śmiesznie. A czasem jest na niby. Jak w każdej rodzinie.

Marie przez dwa lata byłą niewolnicą dwunastu mężczyzn, wykorzystywana przez dziesiątki innych, sprzedawana i odsprzedawana – od Karakosz w Iraku aż po Ar-Rakkę w Syrii. Jej historia jest wpleciona w dzieje Państwa Islamskiego i odzwierciedla jego teologię, która głosi, że „wszystkie grzechy mężczyzn wcielone zostają w kobiece ciało”. Jej przekleństwem okazały się blond włosy, zielone oczy i to, że była chrześcijanką, ponieważ chrześcijańskie kobiety były rzadkimi perłami, zarezerwowanymi dla dowódców i najbardziej zasłużonych sprzymierzeńców. Przez dwa lata jej życie podporządkowane było regułom wydanego przez Państwo Islamskie Podręcznika do niewolnictwa seksualnego. Kiedy jej krewni dowiedzieli się, że Marie nadal żyje, nie byli zachwyceni. Nie chcieli nawet pomóc w zebraniu okupu, który przywróciłby jej wolność. Jej siostra, szwagier i dalsza rodzina wstydzili się tego, co ją spotkało. Mieli nadzieję, że jej historia nigdy nie ujrzy światła dziennego. Po uwolnieniu z rąk oprawców Marie chciała zniknąć z zasięgu wzroku tych, którzy ją torturowali, tych, którzy znali ją wcześniej i tych, którzy zamierzali opisać jej historię. W 2017 złożyła swoje zeznania przed komisją ONZ, aby uzyskać wizę i wyjechać do Europy lub Stanów Zjednoczonych. Jej historia wstrząsnęła członkami komisji ale wizy nie otrzymała. W końcu amerykańska organizacja Mercury One pomogła jej wydostać się z Iraku do bezpiecznej Jordanii. W tle osobistej tragedii bohaterki przewija się historia powstania Al- Kaidy i Państwa Islamskiego oraz licznych krwawych rzezi i prześladowań chrześcijan w Iraku, w których życie straciły całe rodziny. Opowieść Marie sprawia, że inaczej patrzymy już na statystyki i doniesienia z tych regionów – za każdą liczbą i za każdym newsem kryje się dramat kolejnej „Marie”.

Miłość. Ruletka. Syberia. Życiem Dostojewskiego można by obdarzyć kilku rosyjskich klasyków. Młody rewolucjonista skazany na śmierć, po tajemniczej próbie egzekucji zesłany na Syberię, by przeżyć koszmar w obozowym „domu umarłych”. W czasach politycznej zawieruchy zostaje przyjęty do wewnętrznego kręgu cara, a jego życie zaczyna kręcić się wokół dwóch wielkich słabości pisarza: kobiet i hazardu. Mimo choroby znajduje czas, by stworzyć nie tylko opowiadania i teksty publicystyczne, ale i monumentalne powieści, uznane przez pokolenia czytelników za jedne z najlepszych, jakie kiedykolwiek napisano. Christofi splata biografię i twórczość Dostojewskiego z historycznym kontekstem, tworząc zaskakującą mozaikę Rosji jego czasów. Syberyjski obóz, jaskinie hazardu, wilgotne cele więzienne carskiej twierdzy czy wytworne salony Petersburga to tylko kilka scenerii, w jakich przyszło żyć temu pisarzowi, a także trzem kobietom, z którymi łączyły go wielkie romanse. To Maria, chora na gruźlicę wdowa, prorokująca zabójstwo cara Polina i wierna stenografka Anna. To one inspirowały jego twórczość, a właśnie dzięki ostatniej z nich możemy nadal po nią sięgać.
Dostojewski to wierny portret prawdziwego artysty. Oddanego kochanka, empatycznego przyjaciela ludu, lojalnego brata… i pisarza zdolnego przeniknąć głębię ludzkiej duszy.