Święci

Niepowtarzalna w swej szczerości opowieść dominikańskiego wizjonera Jan Góra, który co roku przyciągał na pola Lednicy pod Rybę 100 tysięcy ludzi, dla jednych był charyzmatykiem, dla innych błaznem i hochsztaplerem pożerającym swoich współpracowników.

Nad Lednicą, u źródeł chrzcielnych Polski, ojciec Jan wypełniał wypaloną przez PRL i współczesne media wyobraźnię młodych chrześcijańskimi symbolami. Góra to żywioł, budując swój teatr, ranił i sam jest raniony. Zdążając do celu, szedł na skróty. Jego nielegalne metody działania wykańczały biskupów i przełożonych. „Zostawcie go, to co robi jest Boże!”, usprawiedliwiali go obrońcy. Czy rzeczywiście chronił go niebiański immunitet?

Książka o bł. ks. Jerzym Popiełuszce to specyficzna forma biografii polskiego męczennika. Składa się z trzech przepalatających się ze sobą części: życiorysu kapłana na tle ówczesnej epoki (autorstwa Grzegorza Górnego), wywiadów ze znawcami i świadkami jego życia (przeprowadzonych przez Włodzimierza Rędziocha) oraz materiału ikonograficznego, obejmującego zarówno fotografie archiwalne, jak i zdjęcia współczesne (Janusza Rosikonia).

Z książki wyłania się obraz zwykłego, prostego księdza, który w miarę stawianych przed nim zadań dorastał do wyzwań, które przed nim stawały. Potrafił niczym magnes przyciągać do ludzi z różnych środowisk: starych i młodych, intelektualistów i robotników. Kościół św. Stanisława Kostki w Warszawie, w którym posługiwał jako wikary, stał się oazą wolności w czasach stanu wojennego. Choć nie zajmował się działalnością polityczną, a jedynie głosił Ewangelię, stał się głównym wrogiem reżimu generała Jaruzelskiego. W efekcie został zamordowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Jego męczeńska śmierć przynosi jednak do dziś duchowe owoce, o czym opowiada właśnie książka z tekstem Grzegorza Górnego, wywiadami Włodzimierza Rędziocha oraz zdjęciami Janusza Rosikonia.

Opowieść o życiu św. Teresy od Dzieciątka Jezus, bazująca na autentycznych dokumentach. Pozycja ta przeznaczona jest dla wszystkich, pragnących poznać nieco bliżej życie Teresy Martin.

Marcello Lanza rozpatruje problem egzorcyzmów w świetle Bożego miłosierdzia i życia mistycznego św. Faustyny Kowalskiej. Zatrzymuje się również nad relacjami pomiędzy egzorcyzmem a mistyką. Mistyka jako ściśle związana ze świętością potrzebna jest wszystkim, lecz szczególnie pilnie osobom cierpiącym z powodu demonów oraz egzorcystom. Autor porusza też tematykę piekła, o którym tak mało się dziś mówi, a które św. Faustyna poznała bezpośrednio i przedstawiła sugestywnie i z odwagą.

Świętą Jadwigę Śląską Jan Paweł II wspominał w swym nauczaniu bardzo wiele razy. Zapraszał do „patrzenia w jej stronę, aby widzieć w niej wielkie światło, które rozświeca sprawy ludzkie na ziemi”. Zachęcał wszystkich do „odczytywania Ewangelii niejako na kolanach św. Jadwigi, [...] umacniając w ten sposób najgłębsze podstawy chrześcijańskiej moralności”. Orędzie św. Jadwigi Śląskiej, które płynie do nas z przedstawionego w książce nauczania Jana Pawła II o tej Patronce dnia jego wyboru na stolicę św. Piotra, dotyczy przede wszystkim życia rodzinnego i małżeńskiego, praworządności i dobrych obyczajów, a wszystko to w miłowaniu Boga i Ojczyzny, jak czyniono w piastowskim domu Świętej. Nie wolno bowiem zapomnieć, że św. Jadwiga była pobożną małżonką, matką kilkorga dzieci, a następnie przez długie lata wdową. Była władczynią kierującą się ewangeliczną miłością: nie pozwalała uciskać poddanych, wspomagała biednych, zorganizowała szpital dla chorych i cierpiących. Słowem – jak widział to Jan Paweł II – „wedle jej wzoru, na przykazaniu miłości powinno się opierać nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne”.

Święty Józef z Nazaretu, opiekun Pana Jezusa i Jego Matki, Maryi. Cichy, posłuszny Ojcu Niebieskiemu, człowiek sprawiedliwy, który nawet we śnie słuchał Boga. Cieśla, który nauczył Jezusa umiłowania prostoty życia w wypełnianiu codziennych czynności, wzór dla wszystkich ojców, a także mężów. Niezawodny opiekun nas wszystkich, orędownik szukających męża lub żony, rodzin oczekujących potomstwa, kobiet w ciąży, ojców i mężów, którzy pragną budować dobrą rodzinę, ludzi szukających pracy, a także umierających.

Nikt inny nie jest tak blisko Boga jak nasi święci patronowie. Dlatego warto się z nimi zaprzyjaźnić, aby w ten sposób być bliżej Ojca. Dzięki modlitewnikom z serii Skuteczni Święci poznasz ciekawe życie danego świętego, cuda, jakich dokonuje, sam nawiążesz z nim modlitewną relację, która przybliży cię do Boga i wyjedna łaski.

Święta Jadwiga Śląska zadziwiała dobrocią, pobożnością, ale też otwartością na drugiego człowieka, szczególnie na tego, który był w potrzebie. Inspiracje czerpała od samego Mistrza, którego nie tylko kochała, ale w którego nieustannie się wsłuchiwała. Zamieniała to w czyn, niejednokrotnie wzbudzając podziw i uznanie. Udowodniła, że świętość można osiągnąć, pozostając jedynie w postawie „bycia dla” Boga i bliźniego.

Nic dziwnego, że św. Jadwiga jest patronką Polski i Śląska, Trzebnicy i Wrocławia oraz budujących się kościołów. Została też wybrana na patronkę pojednania i pokoju polsko-niemieckiego oraz twórczej współpracy między narodami. Stała się także opiekunką chrześcijańskich małżeństw i rodzin.

Przez wstawiennictwo św. Jadwigi możemy wypraszać wiele łask w różnych potrzebach i intencjach. Pomocą niech będzie ten modlitewnik oraz dołączona do niego płyta z nagraniami modlitw, pieśni, nowenny i litanii do św. Jadwigi.

Książka o św. Józefie orędowniku to: historia i kult św. Józefa świadectwa osób, które doświadczyły niezwykłej pomocy św. Józefa modlitewnik zawierający modlitwy papieży, świętych i błogosławionych, nowenny, akty strzeliste do św. Józefa.

"Pieśń Duchowa" św Jana od Krzyża stanowi jedno z najcenniejszych dzieł literatury światowej, ukazujące w oryginalnej formie doświadczenie mistyczne, które ze swej istoty jest niewyrażalne. Mamy nadzieję, że nowy przekład przybliży piękno i głębię "Pieśni duchowej" zarówno czytelnikom, jak i tym, którzy dobrze znają dzieła hiszpańskiego mistyka.

Modlitewnik dla małżonków i rodziców do Pana naszego Jezusa Chrystusa za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Świętej Moniki i Świętych Pańskich

Julianna z Mont Cornillon już jako mała dziewczynka miała głębokie pragnienie uczestniczenia w świętej liturgii, a po przyjęciu Komunii chciała nawet przez tydzień trwać w milczeniu, podejmując surowe posty. Pierwszych przeżyć mistycznych doświadczyła w wieku szesnastu lat. Potem miała powtarzające się wizje dotyczące ustanowienia uroczystości ku czci Ciała i Krwi Pańskiej. Przez ponad dwadzieścia lat „targowała się” z Panem Bogiem, usilnie prosząc, by ową misję powierzył komuś posiadającemu większe wpływy i możliwości. W końcu jednak dała za wygraną, dzięki czemu możemy dzisiaj celebrować to wspaniałe święto. Jednak wymagało to od niej pokonania wielu przeszkód i zniesienia nawet podejrzeń o herezję.To zresztą nie było jedyne trudne zadanie, z jakim przyszło się mierzyć łagodnej i pokornej Juliannie: jako przeorysza musiała radzić sobie z licznymi problemami obyczajowymi, finansowymi i politycznymi.

Historia augustiańskiej świętej przypomina, że Bóg nigdy nie daje ciężaru ponad siły, a do swoich najdonioślejszych zadań wybiera cichych i pokornych. Może ona także dać nadzieję ludziom przeżywającym liczne kryzysy i wahania.

Wraz z wynalezieniem w 1837 r. przez Godefroya Engelmanna kolorowej litografii, powstają głównie, choć nie tylko, w wyspecjalizowanych drukarniach klasztornych tematyczne serie religijnych obrazków, które służą jako środek duchowego przekazu wśród dorosłych i dzieci. Niniejsze kieszonkowe wydanie książeczki o świętych stanowi taki właśnie szczególny zbiór dziewięćdziesięciu dwóch obrazków z przełomu XIX i XX stulecia, ukazujących portrety blisko stu osób wyniesionych na ołtarze. Niektóre z tych ilustracji to reprodukcje dzieł wielkich mistrzów malarstwa, a także motywów średniowiecznych czy secesyjnych. Każda z form jest dobra, by za pomocą jednej sceny przywołać historię z życia lub legendę o świętym, rozpoznawalnym dzięki odpowiedniej ikonografii i towarzyszącym mu atrybutom. I tak na przykład św. Wawrzyniec przedstawiony jest z rusztem, św. Tarsycjusz z hostią, św. Katarzyna z kołem do tortur, a św. Łucja ze swoimi oczami na tacy.

Ten niezwykły albumik dedykowany świadkom Chrystusa – wykorzystujący obrazki wkładane ongiś do książeczek do nabożeństwa – to istny skarbczyk wiedzy o świętych, przypominający ich charyzmat, heroiczność cnót, przykład świętości oraz zasługi dla Kościoła.

Trudno znaleźć innego błogosławionego, którego życie naznaczone byłoby tak licznymi paradoksami. Dzieje Karola de Foucauld w swoich początkach przypominają biografie Lawrence’a z Arabii i Antoine’a de Saint-Exupéry, pełne niebezpiecznych podróży po Afryce P?łnocnej i przygód wśród nieobliczalnych „ludzi pustyni”. Ale zarazem przywodzą na myśl inną historię, najpiękniejszą chyba, jaka wydarzyła się na świecie – życie samego Jezusa.
Karol de Foucauld po zrzuceniu oficerskiego munduru wstąpił do zakonu, który po kilku latach opuścił. Długo poszukiwał swojego miejsca, aż wreszcie już jako ksiądz osiedlił się wśród Berberów w sercu Sahary. Dzielił trudy pustynnego życia z muzułmańskimi koczownikami, świadcząc o Bogu ubogim i samotnym. Dla Joanny Petry-Mroczkowskiej losy de Foucauld są pretekstem do nakreślenia szerszej panoramy naszych czasów: problemów misyjności, kolonializmu, dialogu międzyreligijnego, zwłaszcza z muzułmanami. Dziś, w świecie często bolesnego zderzenia kultur, ten Boży nomada znów prowokuje pytania o granice miłości bliźniego.

Życie Teresy było życiem autentycznym. W miarę jak wyłania się ono przed nami na stronicach Dziejów duszy, widzimy pielgrzymującą duszę, która wędrowała swoją drogą do domu Boga, wśród licznych szalejących burz i ciemnych nocy. Specyficzny charakter prób Teresy może odróżniać je od naszych, ale związane z nimi cierpienia o naturze psychologicznej oraz emocjonalnej są nam wspólne. Mogliśmy – na przykład – nie zaznać bólu wywołanego śmiercią naszej matki, kiedy mieliśmy cztery lata, lecz wszyscy znamy ból spowodowany utratą kogoś bliskiego. Cierpienia, jakie dzielimy z Teresą, są powszechne: ból fizyczny, niepokój, złość, smutek, przygnębienie, poczucie osamotnienia, wątpliwości w wierze – to tylko niektóre. Cierpienia te utrudniają pełnienie woli Bożej, lecz stanowią kontekst naszych wyborów. Są kontekstem świętości. Na stronach tej książki przyjrzymy się wielu wyborom Teresy, dotyczącym pełnienia woli Boga, zarówno w ich fizycznym, jak i psychologicznym oraz emocjonalnym kontekście. Mam nadzieję, że moja analiza nie tylko zapewni wgląd w heroiczny charakter decyzji Teresy, lecz doda nam również odwagi, kiedy staniemy w obliczu podobnych wyborów na swojej drodze, wiodącej do domu, do Boga.

Bł. Jordan z Saksonii był bezpośrednim następcą św. Dominika w kierowaniu zakonem. Adresatką jego listów była bł. Diana Andalò (1201-1236). Jordan poznał Dianę w 1222, będąc już prowincjałem Lombardii. W sierpniu 1223 Diana przyjęła z jego rąk habit dominikański i zamieszkała w klasztorze w Bolonii. Jordan napisał do Diany blisko 50 listów w latach 1222–1236. Łączyło ich wiele: dominikański habit, gorący temperament, silna wola, lecz przede wszystkim głęboka przyjaźń, której pasjonującą pamiątką jest niniejszy zbiór listów. Zbiór ten stawia autora w rzędzie mistrzów duchowości chrześcijańskiej.

Brat Jordan, sługa nieużyteczny Zakonu Kaznodziejów, śle pozdrowienie wieczne swojej umiłowanej córce Dianie, służebnicy klasztoru Świętej Agnieszki. Umacniaj się w Panu Jezusie Chrystusie i niech mieszka On zawsze w Twoim sercu. Albowiem serce, w którym brakuje Chrystusa, jest jak łupinka pozbawiona ziarna i każda pokusa, jak wiatr, może je porwać ze sobą. Łupina zawierająca ziarno, jeżeli nawet uderza w nią podmuch, pozostaje nieporuszona. To właśnie ciężar ziarna sprawia, ze wiatr nie może odrzucić jej zbyt daleko. Tak samo serce, gdzie mieszka Chrystus, niechaj tak się z nim zjednoczy, aby nie porwał go poryw pokusy. Mów zatem, a za ustami niech powtarza serce: Inni ufają, komu tylko zechcą, mnie zaś dobrze jest przebywać blisko Boga. Brat Jordan, sługa nieużyteczny Zakonu Kaznodziejów, śle pozdrowienie wieczne swojej umiłowanej córce Dianie, służebnicy klasztoru Świętej Agnieszki. Umacniaj się w Panu Jezusie Chrystusie i niech mieszka On zawsze w Twoim sercu. Albowiem serce, w którym brakuje Chrystusa, jest jak łupinka pozbawiona ziarna i każda pokusa, jak wiatr, może je porwać ze sobą. Łupina zawierająca ziarno, jeżeli nawet uderza w nią podmuch, pozostaje nieporuszona. To właśnie ciężar ziarna sprawia, ze wiatr nie może odrzucić jej zbyt daleko. Tak samo serce, gdzie mieszka Chrystus, niechaj tak się z nim zjednoczy, aby nie porwał go poryw pokusy. Mów zatem, a za ustami niech powtarza serce: Inni ufają, komu tylko zechcą, mnie zaś dobrze jest przebywać blisko Boga. Brat Jordan, sługa nieużyteczny Zakonu Kaznodziejów, śle pozdrowienie wieczne swojej umiłowanej córce Dianie, służebnicy klasztoru Świętej Agnieszki. Umacniaj się w Panu Jezusie Chrystusie i niech mieszka On zawsze w Twoim sercu. Albowiem serce, w którym brakuje Chrystusa, jest jak łupinka pozbawiona ziarna i każda pokusa, jak wiatr, może je porwać ze sobą. Łupina zawierająca ziarno, jeżeli nawet uderza w nią podmuch, pozostaje nieporuszona. To właśnie ciężar ziarna sprawia, ze wiatr nie może odrzucić jej zbyt daleko. Tak samo serce, gdzie mieszka Chrystus, niechaj tak się z nim zjednoczy, aby nie porwał go poryw pokusy. Mów zatem, a za ustami niech powtarza serce: Inni ufają, komu tylko zechcą, mnie zaś dobrze jest przebywać blisko Boga.

Zakonna tradycja przekazuje nam opowieść o śnie Dominika. Święty ujrzał drzewo, na którego gałęziach siedziało i głośno świergotało mnóstwo ptaków. Nagle uderzył potężny wiatr, drzewo upadło, a jego mieszkańcy rozpierzchli się po świecie. Dominik zinterpretował sen jako znak, że musi rozesłać braci. Dzięki temu wielu z nich dojrzało do świętości i od ośmiuset lat Rodzina Dominikańska rozrasta się także w niebie. To zaś rodzi pewien problem z gatunku praktycznych, a mianowicie jak odróżnić jednego świętego od drugiego, skoro wszyscy w tych samych habitach.

I o tym jest ta książka. Dowiemy się z niej, na przykład, dlaczego bł. Czesław zwykle ma w ręku coś w rodzaju granatu zapalającego, z jakiego powodu bł. Henryk Suzo mógłby patronować salonom tatuażu, kim jest człowiek z mieczem w głowie i kto zapoczątkował tradycję dominikańskich murali. Poznaj dominikańskich świętych – każdy z nich jest jedyny w swoim rodzaju!

Święty Peregryn Święty Peregryn (1265-1345), włoski zakonnik, serwita, znany z niezwykłego rozmodlenia i bardzo surowego, ascetycznego życia. Święty, który po nagłym nawróceniu z wielką gorliwością i zapałem starał się wynagrodzić Bogu i ludziom swe występki z czasu młodości. Człowiek nieustannie czuwający, który w ogóle nie siadał i całe życie spał na stojąco, za to zawsze był gotów modlić się oraz pomagać innym. Chory, który w cudowny sposób został wyleczony przez Boga z raka nogi, a dziś skutecznie wstawia się za wszystkimi chorymi na nowotwory i uprasza dla nich łaskę uzdrowienia.

Święta Dymfna
Święta Dymfna (żyła w VII w.), dziewica i męczennica, nazywana Lilią Irlandii. Dzielna kobieta, która w swoim krótkim życiu tak zaufała Bogu, że osiągnęła heroiczny stopień cnót: czystości, dobroci, sprawiedliwości i męstwa. Święta, która mimo młodego wieku wyróżniała się taką niezłomnością wiary, że wolała zginąć z ręki własnego ojca, niż sprzeniewierzyć się ślubowi czystości, jaki złożyła wobec Boga. Orędowniczka chorych psychicznie, cierpiących na depresję, różne postaci nerwicy, bulimię, anoreksję, anhedonię oraz opiekunka ich rodzin i lekarzy.

Święta Rita to znana orędowniczka w sprawach beznadziejnych, która nie zostawia nikogo bez pomocy. Prosimy o jej wstawiennictwo w wielu modlitwach, a także w szczególnym nabożeństwie, w którym rozważamy jej święte życie. Piętnaście czwartków przypomina piętnaście lat, w czasie których św. Rita nosiła na swym czole stygmat ciernia z korony Jezusa. Nabożeństwo możemy odprawiać sami w każdym czasie we wszystkich swoich intencjach, licząc na orędownictwo tej skutecznej Świętej. Szczególne łaski jednak czekają na tych, którzy odprawią nabożeństwo w ciągu piętnastu czwartków przed wspomnieniem św. Rity (22 maja). Początek nabożeństwa w 2017 roku wypada w czwartek 9 lutego.

Modlitewnik zawiera biogramy: św. Krzysztofa męczennika (?-250), św. Krzysztofa Magallanesa Jary (1869-1927) bł. Krzysztofa od św. Katarzyny (1638-1690), bł. Krzysztofa Tlaxcala (1515-1527), bł. Krzysztofa Zelda (?-1611).

Święty Krzysztof – jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli. Pochodził najprawdopodobniej z Azji Mniejszej. Poniósł śmierć w męczarniach za panowania rzymskiego cesarza Decjusza. Patron podróżujących i kierowców wspominany 25 lipca.