Antykwariat

Opowieść o żywocie Izaaka Jakuba Blumenfelda, który przeżył dwie wojny światowe, trzy obozy koncentracyjne i był obywatelem pięciu ojczyzn.
Pięcioksiąg Izaaka jest opowieścią o niezwykłych losach dwóch Żydów – krawca i rabina z małego miasteczka w Galicji. Paradoksy i kaprysy historii XX wieku periodycznie zmieniały im ojczyzny, ideały narodowe i obozy koncentracyjne, żeby w końcu pozostawić ich w głębokiej zadumie nad sensem i bezsensem wojen. Tragiczna w swej wymowie opowieść o zderzeniu jednostki z absurdami wielkiej historii została opowiedziana z subtelnym ironicznym dystansem i okraszona typowym żydowskim humorem, który dla bohaterów staje się jedynym sposobem, by oswoić wszechobecną śmierć i zniszczenie, jakie towarzyszą im nieprzerwanie począwszy od okopów I wojny światowej, przez baraki Flossenbürga, aż po gułagi sowieckiej Kołymy.

Angel Raymond Wagenstein, wybitny bułgarski pisarz i scenarzysta filmowy, ur. 1922 r. w Płowdiw; dzieciństwo spędził we Francji, dokąd wyemigrowała jego sefardyjska rodzina, uciekając przed prześladowaniami politycznymi lewicy. Wrócił do Bułgarii po ogłoszeniu amnestii i w liceum związał się z ruchem antyfaszystowskim. W 1944 roku za drobny akt sabotażu został aresztowany i skazany na śmierć. Przed egzekucją uratowało go wkroczenie armii radzieckiej. Po wojnie skończył studia filmowe w Moskwie.
W swoim dorobku Wagenstein ma ponad 50 scenariuszy do filmów fabularnych, dokumentalnych i animowanych, które były realizowane przez różne kinematografie w Europie i na Dalekim Wschodzie. Wiele z tych filmów otrzymało prestiżowe nagrody na bułgarskich i międzynarodowych festiwalach, m. in. film Sterne w reżyserii Konrada Wolfa został uhonorowany w 1959 roku nagrodą specjalną jury na festiwalu w Cannes.
Zapoczątkowany Pięcioksięgiem Izaaka powieściowy tryptyk szybko stał się światowym bestsellerem i został wydany m. in. w Niemczech, Francji, Włoszech, Izraelu, Czechach, Hiszpanii (także w kilku krajach Ameryki Południowej), w Stanach Zjednoczonych (włącznie z Kanadą), a także w Australii i Nowej Zelandii. Angel Wagenstein jest laureatem wielu nagród bułgarskich i międzynarodowych, w tym m.in. nagrody paryskiej Sorbony oraz nagrody im. Jeana Monneta za najwybitniejsze dzieło literatury europejskiej. W 2009 został honorowym obywatelem swojego rodzinnego Płowdiw

książka z lekko pożółkłymi stronami.

"Podręczny słownik niemiecko-polski" - Jan Chodera. Stefan Kubica

60 000 wyrazów, skróty, ważniejsze informacje gramatyczne.

Książka z lekko pożółkłymi stronami i zabrudzeniami okładki.

Książki z lekko pożółkłymi kartkami i przetarciami okładki

Książka z lekko pożółkłymi kartkami.

Książka z lekko pożółkłymi stronami.
Hasłem przewodnim Roku Świętego Rafała Kalinowskiego jest Jego myśl: „Jesteście wyłączną własnością Boga”. W słowach tych zawarta jest przewodnia idea życia Świętego: „zapomnieć o sobie, by stać się własnością Boga, a tym samym być sługa każdego człowieka”. Polecamy książkę o. Sykstusa Adamczyka OCD wszystkim, którzy chcą zapoznać się z ta fascynującą postacią

Książka z lekko pożółkłymi stronami i zadartym rogiem okładki

Myśl starożytnych Hebrajczyków, jako na wskroś praktyczna, tzn. zainteresowana przede wszystkim celowym działaniem w życiu, była daleka od wszelkiej metafizyki, choć ze strony uczonych nie brakło prób doszukiwania się przynajmniej jej podtekstów w pismach proroków. Trzeba więc szukać w Piśmie Świętym biblijnej koncepcji czasu na innej drodze niż dociekania teoretyczne typowe dla myśli greckiej. Tą właściwą drogą jest wzięcie pod uwagę pewnej szczególnej cechy naszego zbioru ksiąg składających się na Biblię. Choć zawiera ona nie tylko księgi historyczne, całkiem słusznie nosi niekiedy synonimiczną nazwę historii świętej, która ma jeden temat zasadniczy, a jest nim zbawienie.

Stąd dzieje zbawienia z punktu widzenia czasu nie są równoznaczne z wciągnięciem poszczególnych zbawczych czynów Boga do gotowej już przestrzeni czasu, lecz raczej szereg czynów Bożej łaski tworzy (…) następstwo czasów jako produkt uboczny.

Prawidłową kategorią biblijną jest użyty tutaj bardzo już dziś spopularyzowany zwrot „dzieje zbawienia”, którego synonimem jest „zbawczy plan Boga”. Jest to zarazem główna treść Pisma Świętego jako dzieła Bożego. Czas więc w Piśmie Świętym ma wymiar wyłącznie sakralny.

U Greków czas nie miał takiego wymiaru, choć ich religia znała kalendarz świąt, powiązany z życiem społecznym, a ich filozofowie (Platon, Arystoteles, stoicy) zastanawiali się także nad relacją czasu do wieczności Boga, którego różnie pojmowali. Obok dociekań filozofów trzeba u Greków wziąć pod uwagę jeszcze ich mitologię nie ze względu na ewentualne powiązania z biblijną koncepcją czasu, lecz dla uwydatnienia kontrastu, jaki między nimi występuje. Mitologia grecka, przejęta także przez Rzymian, opierała się na cyklicznej koncepcji czasu. Poetycką formę tej koncepcji nadał epik Hezjod z Askry (VII wiek przed Chr.). Od niego wzięły początek ustalone potem cztery wieki ludzkości: złoty, srebrny, brązowy i żelazny, po którym miał nastąpić da capo wiek złoty – i tak bez końca… Rzymianie ten cykl czterech wieków przypisywali Sybilli z Cumae. Dlatego też w naszej pamięci utrwalił się ten mit w jego rzymskiej recepcji, znanej ze szkolnej ławy, o ile uczyliśmy się łaciny. Jeśli tak, to pamiętamy Metamorfozy Owidiusza zaczynające się od słów: Aurea prima sata est aetas…, oraz z Wergiliusza IV Eklogę, która nawiązując do Sybilli z Cumae wieściła po wieku żelaznym nowy wspaniały początek niezmiennego cyklu: Ultima Cumaei venit iam carminis aetas: magnus ab integro saeclorum nascitur ordo (Ecl. IV,5).

Otóż w przeciwieństwie do greckiej koncepcji cyklicznej Hebrajczycy – mimo że postrzegali ustalone przez Boga zjawiska: tak w przyrodzie cykl pór roku, jak w życiu ludzkim występujące parami kontrastowe sytuacje – trzymali się zawsze linearnej koncepcji czasu właśnie dlatego, że ich święta historia zmierzała do kresu, jaki Bóg jej zakreślił.

ksiązka antykwaryczna, wyraźne ślady używania, stan dobry

Kapitan Nemo w sekrecie konstruuje i buduje pierwszy na świecie okręt podwodny. Wraz ze swą niezwykłą załogą i przypadkowymi gośćmi, rozbitkami, wyrusza nim w niecodzienną podróż. Wyprawę w głębiny morskie, pełną zapierających dech w piersiach przygód. Odkrywa tajemnice natury ukryte pod powierzchnią mórz i oceanów. Rozbudza wyobraźnię, dociera, gdzie nikt przed nim jeszcze nie dotarł.

Książka z lekko pożółkłymi stronami

Autor popularnych programów telewizyjnych "Sensacje XX wieku" oraz serii wydawniczej, przedstawiającej kulisy najgłośniejszych wydarzeń XX wieku. Z pasją tropi zagadkowe sprawy ostatnich dziesięcioleci, dociera do najbardziej wiarygodnych źródeł historycznych, wykorzystuje świeżo ujawnione fakty. W książce, którą oddajemy Państwu do rąk, autor penetruje kolejny rozdział historii świata: po II wojnie światowej. Konflikty, walkę wywiadów, rozgrywki polityków. Wszystkie występujące postacie są autentyczne, a dialogi oparte na źródłach historycznych.

Nawet ludzie, którzy nie czytali nigdy Biblii i nic o niej tak naprawdę nie wiedzą, słyszeli coś niecoś o potopie. Jest to opowieść bardzo sławna, a podobne do niej znajdujemy u najróżniejszych ludów, nieraz w bardzo odległych krajach, nie tylko w Mezopotamii i w Grecji, lecz także w Indiach, a nawet na Malajach i w Polinezji. Dowodzi to niewątpliwie przynajmniej jednego: mamy tu do czynienia z tradycją niezmiernie starą, tym bardziej więc zasługującą na dokładniejsze rozważenie.

książki lekko przybrudzone, z pożółkłymi stronami i lekkimi zagięciami okładki

Książka ta – mimo że jest ponownym opracowaniem akademickich wykładów na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie – nie roztrząsa jeszcze jednego „akademickiego zagadnienia”. Raczej chce służyć pomocą dostarczoną przez teologię biblijną szeroko pojętemu duszpasterstwu i pogłębionej lekturze całego Pisma Świętego.
Dzisiejsza lectio continua Pisma Świętego obu Testamentów w cyklu liturgicznych czytań mszalnych stawia przed kapłanem, głoszącym homilię czy choćby krótkie wprowadzenie do orędzia Słowa Bożego, nowe zadanie. Wymaga mianowicie tego, by wskazał wzajemne powiązanie myśli objawionej w Starym i Nowym Przymierzu, by pokazał ich głęboką harmonię. Jednym ze sposobów ułatwiających to zadanie jest uwzględnianie wielkich tematów biblijnych, które rozwijają się przez całą historię świętą, a przy tym pogłębiają się stopniowo już na kartach ksiąg późniejszych drogą refleksji autorów natchnionych nad tym, co pisali ich poprzednicy. Wśród takich wielkich tematów biblijnych szczególne miejsce zajmuje idea przymierza, zwłaszcza wzajemny stosunek – schematycznie ujmując – dwóch przymierzy Boga z ludzkością: Starego i Nowego.
Wprawdzie nie wszystko, co zawiera się w tej książce, da się w całości powtórzyć w homilii czy katechezie, ale katechecie czy czytelnikowi Pisma ukaże jeszcze jedną wielką syntezę myśli Bożej. Pogłębi się obraz jednej z podstawowych struktur objawienia ujmowanego całościowo. Takich syntez nie dawało duchowieństwu seminaryjne wykształcenie do czasu wprowadzenia wykładów z teologii biblijnej czy dziejów zbawienia. Temu właśnie brakowi chce przynajmniej częściowo zaradzić niniejsza książka. Zaadresowana ona jest również do tych wszystkich, którzy nieustannie czytają Pismo Święte.
Na pytanie: ile było przymierzy Boga z ludźmi? – każdy z nas samorzutnie odpowie: dwa. Tego nas naucza Kościół już na poziomie nauki katechizmu. Ten dwudział: Stare (dziś często zastę­powane nazwą „Pierwsze”) i Nowe Przymierze prawidłowo dzieli dzieje zbawienia na zasadnicze części, jakimi są Obietnica i Dopełnienie, mając uzasadnienie także w słownictwie biblijnym. To słownictwo jest już wynikiem pewnej refleksji teologicznej widocznej w Nowym Testamencie. Dzięki niej „przymierze” nie jest już tylko faktem jednorazowym, lecz charakterystyką jakiejś epoki. Jednakże rozpatrując analitycznie poszczególne etapy powolnego rozwoju dziejów zbawienia, znajdziemy na kartach Pisma Świętego więcej przymierzy w znaczeniu faktów. Kolejno je omówimy w rozdziale następnym, bynajmniej przez to nie zacierając zasadniczego dwudziału Stare – Nowe, doniosłego pod względem teolo­gicznym (Augustyn Jankowski OSB)

Książka z lekko pożółkłymi stronami

Książka z lekko pożółkłymi stronami i lekkimi zagięciami okładki

książka antykwaryczna, wydawnictwo Śląsk, używana, z tyły lekko rozklejona i sklejona taśmą klejącą, stan dobry

Powieść "Najeźdźcy" została napisana w latach okupacji, w niezwykłych okolicznościach. Dobraczyński, zaangażowany w wojskową pracę podziemną, redaktor konspiracyjnego pisma, tylko późnymi wieczorami i nocami mógł sobie pozwolić na kontakt z literaturą. Zamysł powieści i jej projekt pojawiły się w 1940 roku, lecz do zamierzonego tematu wydarzenia każdego dnia wprowadzały nieustanne korekty. Bohaterowie powieści wiedli życie, o którym sam autor nie mógł nigdy powiedzieć, jak się ostatecznie skończy. Pisana z dnia na dzień powieść, niezależnie od swego własnego nurtu, jest odbiciem nastrojów i poglądów tamtych czasów walki.

Książka z lekkimi przetarciami okładki.

Niniejsza książka poświęcona jest dziejom odkryć kopalnych przodków człowieka. Problem ten szczególnie w XIX wieku pasjonował zarówno antropologów jak i filozofów. Toczono spory co do pokrewieństwa człowieka ze światem zwierzęcym, konstruowano drzewo genealogiczne rodzaju ludzkiego. Popełniono przy tym wiele pomyłek, a i celowo dopuszczano się fałszerstw. Łariczew opowiada o najbardziej frapujących zdarzeniach związanych z poszukiwaniem prarodziny człowieka i jego przodków w europie w Afryce i Azji, o głównych odkryciach, które stały się fundamentem współczesnej nauki o pochodzeniu Homo Sapiens