inne…

Odbiorcy książki:
wszyscy zainteresowani sztuką ikonową, malarze ikon, historycy sztuki.

Dlaczego warto przeczytać tę książkę:
Czytelnik ma okazję zrozumieć symbolikę ikon świątecznych, zapoznając się z myślą znanego artysty i nauczyciela sztuki ikonowej. Liczne kolorowe ilustracje znanych ikon, w tym dzieł autora, ubogacają książkę.

Ten wizualny przewodnik zawiera opisy 1600 gatunków ptaków oraz ponad 1800 zdjęć i rysunków. Książka prezentuje ptaki zamieszkujące terytoria obu Ameryk, Europy, Afryki, Azji i Australii oraz regionów polarnych. Znajdziesz tu prezentację wielkiej ptasiej rodziny - od najmniejszych amerykańskich łowców owadów po gigantyczne nielotne gatunki nadal żyjące na równinach afrykańskich. Dowiesz się wszystkiego na temat ich siedlisk, migracji, zwyczajów, a także cech fi zycznych - budowy ciała, kształtu dzioba, wielkości i upierzenia. Opisy są uzupełnione o wskazówki dotyczące obserwacji ptaków dla tych, którzy chcieliby przyjrzeć się bliżej tym fascynującym stworzeniom.

Plakietka do samochodu z wizerunkiem Świętego Krzysztofa i modlitwą kierowcy
Wymiary: 4x3
Sposób montowania: przylepiec

Publikacja została przygotowana z myślą o tych, którzy poszukują materiałów do ćwiczenia się w sztuce kaligrafii artystycznej. Dzięki zawartym w niej przykładom użycia pisma w stylu retro czytelnik ma szansę nie tylko przyjrzeć się kształtowi ozdobnych liter, ale także samodzielnie poćwiczyć ich wykonanie. Ułatwia to układ książki - prezentacji każdej litery alfabetu (małej i wielkiej) towarzyszy liniatura, w której można doskonalić umiejętność prowadzenia ręki, a przykłady znanych formuł i imion napisanych w stylistyce retro umożliwią stworzenie własnych, niepowtarzalnych zaproszeń, życzeń świątecznych i innych kartek okolicznościowych.

Chrześcijaństwo i kultura klasyczna Jaroslava Pelikana to jedna z najważniejszych prac XX-wiecznej historii teologii, pozwalająca nam głębiej poznać i zrozumieć nasze religijne, kulturowe i duchowe korzenie. Doskonale udokumentowana i przemyślana konstrukcyjnie praca jest zwieńczeniem wieloletnich badań i refleksji nad relacją między chrześcijaństwem a kulturą klasyczną. Polemizuje w niej z głośną koncepcją Adolfa Harncacka, który hellenizację chrześcijaństwa opisywał jako zafałszowanie istoty Objawienia. Pelikan, przyglądając się w pierwszym rzędzie myśli Ojców Kapadockich, czyli trzech wybitnych teologów wczesnochrześcijańskich: Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nazjanzu i Grzegorza z Nyssy, omawia ich wkład w rozwój chrześcijańskiej doktryny oraz sposób, w jaki w swoich pismach odnosili się do dziedzictwa klasycznego.

Jest to niewielka ikona z reprodukcją Trójcy Świętej Andrieja Rublowa. Obrazek można wyeksponować na trzy sposoby: przykleić za pomocą magnesu, postawić lub powiesić.

Jest to niewielka ikona, przedstawiająca krzyż z Chrystusem, pod którym stoją Maryja i Jan, czyli tzw. Pierwsza Straż Honorowa. Obrazek jest wyposażony w magnes, dzięki któremu można go przykleić, jak również w podstawkę, można go więc również postawić np. na biurku. Jest także możliwość powieszenia ikony.

Rozważania na temat korelacji sztucznej inteligencji i pojmowanej szeroko komunikacji społecznej rozpalają wyobraźnie użytkowników mediów, a także badaczy komunikacji społecznej. Sztuczna inteligencja bywa używana jako precyzyjne pojęcie naukowo-techniczne, a także jako hasło kojarzone popularnie z całością nie do końca rozumianego i niekontrolowanego przez użytkownika funkcjonowania aplikacji i urządzeń. Te nowe zjawiska prowokują także do poszerzonych refleksji na temat zjawiska bardziej generalnego, jakim jest komunikacja społeczna w sprzężeniu z intensywnym rozwojem różnych technologii komunikacyjnych, nie tylko tych bezpośrednio związanych ze sztuczną inteligencją. Można zaryzykować stwierdzenie, że intensyfikacja rozwoju sztucznej inteligencji, a jednocześnie intensyfikacja zainteresowania sztuczną inteligencją sprawia, że w większą determinacją przyglądamy się wszystkim aspektom zależności między komunikacją międzyludzką, w jej różnych przejawach, a wytworami komunikacyjnej rewolucji technologicznej. Efektem takiej właśnie perspektywy badawczej, a także troski o człowieka w założonej rzeczywistości medialnej, jest niniejszy tom

Katarzyna Drąg

Wprawdzie już wcześniej sztuczna inteligencja wkroczyła do wielu obszarów naszego życia (klasyfikując dla nas informacje w wyszukiwarkach internetowych, wyznaczając najkrótszą, najszybszą, najbardziej ekonomiczną trasę w systemach nawigacji samochodowej, szyfrują dane na kartach kredytowych itp.), ale żadne z tych działań nie budziły takiej świadomości używania jej przez nasi zainteresowania nią, jak pojawienie się modelu językowego GPT. Dzięki temu zauważyliśmy, że od pewnego czasu algorytmy AI stały się przewodnikami naszego życia. [...] Nierzadko ufamy im bardziej niż nawet najlepiej znanym nam osobą (nie wspominając już o nas samych) chociażby przy takich czynnościach, jak wspomniane wyszukiwanie wiedzy w Internecie czy wyznaczanie najlepszej trasy do zamierzonego celu. Wszechobecność algorytmów obliczeniowych, na których działanie coraz częściej się zdajemy, stała się faktem. Ich znaczenie ciągle więc wzrasta. Wszystko to sprawia, że uzasadnione wydaje się określenie współczesnej kultury mianem "algorytmicznej". [...} Jeśli rzeczywiście przyjmiemy, że algorytmy współkształtują naszą kulturę, to wówczas kluczowe staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie, z jakim rodzajem agencyjności obcujemy i z jakim rodzajem sprawczości mamy do czynienia.

Sławomir Soczyński

Kapitalnie wścibska Joanna Siedlecka wpuściła swoim "Panem od poezji" tyle życia do herbertologii - pisał krytyk Andrzej Horubała. Jej książka o Herbercie jest bowiem barwną opowieścią o życiu Pana Cogito od kolebki po grób, dokumentującą jego kolejne etapy: Lwów, Sopot, Warszawę, Paryż, złożoną z relacji imponującej liczby świadków z najróżniejszych środowisk: szkolnych kolegów, przyjaciół, pierwszej wielkiej miłości i wielu ważnych nazwisk naszej literatury, m. in. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Jerzego Giedroycia. Jest też w "Panu od poezji" to, czego przede wszystkim szukamy w biografiach - Herbert prywatny, osobisty, intymny. Dręczony chorobą i cierpieniem, alkoholem, "wiecznie w podróży". Pozorny kobieciarz, w istocie bał się kobiet, unikał trwałych z nimi związków. Autorka odkrywa również mroczne, skrywane przez Poetę, bolesne rany - poczucie winy za brak udziału w konspiracji z powodu kalectwa i "sromotnej" ucieczki ze Lwowa w marcu 1944, gdy jego rówieśnicy szykowali się do walki. Pierwsze wydanie książki było nominowane w 2003 r. do dwóch najważniejszych literackich laurów: Nagrody Nike i Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Drugie wydanie poszerzone zostało o sześć nowych, równie odkrywczych rozdziałów: - "Czarne słońce" i "Przepraszam za męża" o Katarzynie Herbertowej w roli żony i wdowy po Herbercie; - "Sopot, Bieruta 8" o wielkiej pomocy udzielanej mu przez ukochaną kobietę i rodziców - o czym milczał , "podkręcając" swój mit samotnie zmagającego się z potworem komunizmu; - "Odwoływać nie będziemy" - o skutkach "Hańby domowej", głośnego wywiadu Herberta z Jackiem Trznadlem o udziale polskich pisarzy w komuniźmie; - "Dosięgnie mnie ręka tych panów" o Panu Cogito w trybach bezpieki; - "Przystań"- portret wymarzonego mieszkania Poety na ulicy Promenada, które okazało się nafaszerowaną podsłuchami pułapką, z sąsiadem - tajnym współpracownikiem. O pierwszym wydaniu książki pisał sam Czesław Miłosz: "Czytam Siedlecką z wielkim zainteresowaniem, bo ona tam, w "Panu od poezji", opisuje środowisko polonistyki warszawskiej w latach pięćdziesiątych, [].To jest ważne świadectwo, bo nie mamy za wiele wspomnień o tamtych czasach. I jeszcze ta książka mówi o tym, co ja uważam za bardzo ważne, to znaczy, o terrorze środowiska. Na przykład kiedy się było poetą, miało się status poety i pryszczaci mówili: "Chodź na wódkę", to jeśli się nie poszło z nimi, to właściwie opowiadało się po przeciwnej stronie. (Agnieszka Kosińska, Miłosz w Krakowie, Znak, Kraków 2015) Joanna Siedlecka - członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, "pani od biografii" zasłynęła głośnymi, wznawianymi reporterskimi książkami o pisarzach: "Jaśnie paniczem" o Witoldzie Gombrowiczu, "Mahatmą Witkacym" o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu, "Czarnym ptasiorem" o Jerzym Kosińskim, dwoma tomami "Wypominków" o pisarzach przemilczanych. Jest też autorką trzech książek o ciemnym rewersie oficjalnego życia literackiego w PRL-u: "Obławy. Losy pisarzy represjonowanych", "Kryptonimu Liryka" i "Biografii odtajnionych". Laureatka wielu nagród, m. in. Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007) oraz Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2016).