Katecheza

Mimo dominującej w Kościele łacińskim praktyki chrztu dzieci (niemowląt), zauważa się obecnie, także w Polsce, opóźnianie prośby rodziców o chrzest dzieci; następuje ona nie w pierwszych miesiącach po ich narodzeniu, ale nawet po kilku latach. Takim dzieciom udziela się chrztu według Rytuału Obrzędy chrztu dzieci. Jednak coraz częściej duszpasterze spotykają dzieci nieochrzczone, które uczęszczają do szkoły i uczestniczą w katechezie razem z dziećmi już ochrzczonymi, przygotowującymi się do Pierwszej Komunii Świętej. Jeśli rodzice albo same dzieci, za zgodą rodziców lub opiekunów, proszą o chrzest, dzieci powinny odbyć rodzaj katechumenatu chrzcielnego, podobnie jak dorośli, ale dostosowanego do ich wieku. Należy wtedy postępować według Rytuału Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, który w V rozdziale zawiera obrzędy wtajemniczenia dzieci w wieku szkolnym, uczestniczących w katechezie.

Kalendarz w układzie roku szkolnego z czytaniami mszalnymi.
Zawiera wiele informacji i tekstów przydatnych w pracy katechetycznej:
– modlitwy wiernych na niedziele i święta,
– noty o świętych i błogosławionych,
– medytacje i błogosławieństwa,
– myśli i aforyzmy,
– rozważania i wiersze nawiązujące do wydarzeń roku liturgicznego,
– cenne informacje z zakresu teologii, biblistyki, liturgii i historii Kościoła,
– wiele miejsca na listy uczniów i oceny.
– wykaz czytań mszalnych na każdy dzień wraz z określeniem tygodnia w kalendarzu liturgicznym,
– stronę z informacjami o ważnych datach w roku szkolnym, m.in. świąt, ferii zimowych i wiosennych i innych wolnych dni,
– miejsce na wpis terminów posiedzeń Rady Pedagogicznej.

Książka adresowana do nauczycieli, duszpasterzy i rodziców, którzy aktywnie włączają się w proces pogłębiania wiary przez towarzyszenie uczniowi w zdobywaniu wiedzy religijnej.
61 krzyżówek zgromadzonych w trzech grupach tematycznych: o Biblii, świętych i wierze. Zostały zaplanowane dla uczniów na drugi etap edukacyjny szkoły podstawowej oraz dla młodzieży starszej. Zadania są dedykowane wszystkim, którzy stawiają na kreatywność i chcą inspirować uczniów do wiary poprzez intelektualne zaangażowanie.
Rozwiązywanie krzyżówek uczy, poszerza zasób słownictwa, rozwija logiczne myślenie, kształtuje umiejętność skojarzeń i poszukiwania informacji, rozwija samodzielność. To jedna z metod, którą można wykorzystać na każdym etapie lekcji. Doskonała do indywidualizacji toku lekcji, do pracy grupowej, do sprawdzenia stanu wiedzy. Nieoceniona podczas zastępstwa, w konkursach lub na lekcji podsumowującej.

Nie wydaje się, by czasy nasze były zabawne. Wręcz przeciwnie. Nie żyjemy też w epoce szczególnie religijnej. Sekularyzacja wyparła dawne, klasyczne rozumienie i doświadczanie wiary. Funkcjonujące jeszcze jakiś czas temu pojęcia i formy już nie wystarczą. Kto wie, może właśnie przez to nie jest do śmiechu, nawet jeśli dzisiejsze czasy oferują niezliczone możliwości rozrywki?...

Jednoczesne rozważania o humorze i Panu Jezusie zatem wydawać by się mogły całkowicie nie na miejscu. A tak w pewnym sensie jest. Komu dzisiaj chce się jeszcze czytać teoretyczne rozważania o czymś, czego winno się doświadczać, zwłaszcza gdy chodzi o tak subtelną rzeczywistość, jaką jest humor? A co powiedzieć o Panu Jezusie? Tyle o Nim napisano i się pisze! I co z tego? Wygląda, jakby Jego rzeczywista obecność tym bardziej się oddalała, im więcej powstaje o Nim książek.

A przecież nie przestają intrygować tak humor, jak i postać Pana Jezusa – zwłaszcza w czasach, w których jest coraz straszniej i smutniej, i… bezbożniej! Stąd pomysł niniejszego tekstu. Rodzi się on z tęsknoty za prawdziwym uśmiechem, za rzeczywistą pogodą ducha – na przekór wszystkim komplikacjom, także oczywistym dramatom, w których żyjemy. Co więcej, tekst ten rodzi się z tęsknoty za prawdziwą, jeszcze żywszą obecnością Pana Jezusa w dzisiejszym świecie. Czy więc połączenie humoru i osoby Pana Jezusa to właściwe rozwiązanie? Dwie rzeczywistości, których tak bardzo dzisiaj brakuje, lecz przecież są też niemało pokiereszowane we współczesnym doświadczeniu. Może właśnie dlatego byłyby dzisiaj tak sobie bliskie? Dwie dojmujące tęsknoty, a zarazem dwie możliwości, dwa pola do zagospodarowania. A może, co jest intencją tych rozważań, jedno pole, powstałe z wzajemnego przeniknięcia się złożonych i nie do końca zgłębionych tematów – rzeczywistość niekoniecznie nowa, ale skonfigurowana, ujrzana inaczej?...

Trzeba jednak uczciwie przyznać, że napisano już książki o humorze Pana Jezusa. Jedna z nich, nosząca tytuł The Humor of Christ, została zainspirowana reakcjami wnuka autora na słowa Ewangelii i przedstawia generalny zarys humoru Pana Jezusa, zwracając uwagę na jego uniwersalność, wymiary ironiczny i strategiczny. Autor sięga zasadniczo do przypowieści i dialogów, proponując na koniec analizę humoru w trzydziestu wybranych fragmentach z Ewangelii synoptycznych. Druga książka, zatytułowana The Humor of Jesus, ujmuje ten temat bardziej ogólnie, osadzając go wszakże w szerszym kontekście biblijnym. Po co więc pisać kolejną publikację na ten temat?

W pierwszym rzędzie z myślą o polskim czytelniku. Po drugie – z zamiarem ujęcia tematu w sposób bardziej systematyczny dzięki odniesieniu się tak do pewnych elementów filozofii humoru, jak i do niektórych wątków chrystologicznych. Nie rościmy sobie jednak pretensji do wyczerpania tematu (mimo że książka ta jest nieco dłuższa od wyżej wspomnianych). Dlatego w tytule pojawia się słowo „odkrywając”. Chodzi tu bowiem nie tyle o pełny obraz, ale o próbę rzucenia okiem, szkicu – a może raczej o uruchomienie procesu czy zaproszenie do głębszej refleksji i wspólnej drogi. Zarówno temat humoru, jak i Pana Jezusa bowiem, jeśli miałyby być rzetelnie przedstawione, zawsze pozostawią niedosyt. Zestawione razem mogą sobie pomóc – nie dlatego, by tego zestawienia potrzebowały, ale, zwyczajnie, dla ich społecznej i kulturowej recepcji. Takie mamy dzisiaj czasy – zagubionych sensów, możliwych wszakże do odnalezienia być może tylko w niezwyczajnych konfiguracjach.

Proponujemy więc rozważania o humorze na kanwie osoby i słów Pana Jezusa. Jednocześnie jest to spojrzenie na Niego w kategoriach humoru – na ile są one możliwe do zdefiniowania. Spróbujemy tu pójść za wskazaniami literatury tematu, określając najpierw naturę tej kategorii estetycznej, jej znaczenie i odniesienie do spraw duchowych, by potem przejść do analizy jej przejawów na przykładzie słów i czynów Pana Jezusa zapisanych tak w Ewangeliach synoptycznych, jak i u św. Jana. Przykłady te będą podane w takiej kolejności, w jakiej pojawiają się w kolejnych księgach Nowego Testamentu.

Jasne, że słowa te i działania nie wyczerpują całkowicie szerokiej palety możliwości humoru. A jednak ukazane wedle wspomnianych kategorii wydają się zarysowywać nową perspektywę nauczania i misji Mistrza z Nazaretu. I właśnie o takie spotkanie tu chodzi: o spojrzenie na humor jako narzędzie teologii i ewangelizacji.

Kalendarz w układzie roku szkolnego z czytaniami mszalnymi.
Zawiera wiele informacji i tekstów przydatnych w pracy katechetycznej:
– noty o świętych i błogosławionych,
– modlitwy wiernych na niedziele i święta,
– medytacje i błogosławieństwa,
– myśli i aforyzmy,
– rozważania i wiersze nawiązujące do wydarzeń roku liturgicznego,
– cenne informacje z zakresu teologii, biblistyki, liturgii i historii Kościoła,
– wiele miejsca na listy uczniów i oceny.

Opowieści to najstarszy dorobek intelektualny i duchowy ludzkości. Człowiek od zawsze potrzebował historii i mimo upływu wieków i nowych technologii wciąż ich potrzebuje. Zmieniają się formy przekazu, ale samo pragnienie pozostaje niezmienne… Niniejsza książka, autorstwa włoskiego salezjanina i wybitnego pedagoga, wykorzystuje właśnie historię i opowiadanie jako skuteczne narzędzia wychowawcze i katechetyczne. Publikacja zawiera 77 opowieści (pogrupowanych w bloki tematyczne, opatrzone wskazówkami dydaktycznymi i ćwiczeniami do zaproponowania w grupie), a każda z nich uczy, bawi, wspiera, wyjaśnia świat, rozwija wyobraźnię i zachęca do intelektualnych podróży w głąb siebie. Jesteśmy przekonani, że prezentowany zbiorek przykuje uwagę dzieci, stanie się dla pedagogów i katechetów nieocenioną pomocą dydaktyczną i terapeutyczną, a rodziców zainspiruje do czytania dzieciom pokrzepiających historii.

Zasady, śluby, formacja, życie duchowe, życie wspólnotowe, apostolat zakonników to sześć podstawowych części książki. Całość przedstawiono w formie katechizmu (pytanie odpowiedź). Książka bardzo użyteczna dla domów formacyjnych. Praktyczne wademekum i podręcznik dla każdej osoby konsekrowanej.

9 multimedialnych programów edukacyjnych, które angażują uczniów i sprawiają, że katecheza jest atrakcyjna i łatwa do zapamiętania. Tytuły programów multimedialnych programów katechetycznych, które znajdują się na pendrive: 1. 100 gier i zabaw biblijnych: 2. O Ewangelii. Opowieści i gry z mnichem Gienkiem 3. i 4. Komputerowy quiz o świętych część 1 i 2 5. Kraina bibijna, gra przygodowa 6. Quiz o Kościele świętym 7. Przypowieści biblijne 8. Komputerowy quiz biblijny 9. Multimedialna Biblia dla dzieci. Historia Mojżesza Mnóstwo gier do wykorzystania na lekcjach religii: zagadki, quizy, krzyżówki, rebusy, zgadywanki, opowieści, filmy, ciekawostki i wiele, wiele innych... Materiały są bardzo zróżnicowane, pasują do wielu tematów katechez. Mogą posłużyć jako pomoc w przygotowaniu dzieci do sakramentów. Do wykorzystania na lekcjach religii w szkole podstawowej, a także na katechezie przedszkolnej. Nośnik: pendrive Wymagania sprzętowe: komputer/laptop z dowolną wersją systemu Windows

Jest wiele sposobów przygotowania do I Komunii Świętej. Ten, który proponujemy, prawdy wiary wyraża za pomocą obrazków. Mają one za zadanie rozwinąć wyobraźnię dziecka oraz pobudzić do myślenia. Ten projekt jest już realizowany w szkołach salezjańskich w Łodzi. Dzieci podchodzą do rysunków z niezwykłą pomysłowością i inwencją twórczą. Tę samą ilustrację kolorują na wiele sposobów. Czasami dorysowują coś, czego ilustracja wprost nie sugeruje, ale co podpowiada im ich własne doświadczenie. To sprawiło, że zdecydowaliśmy Wierzę — katechizm w obrazkach udostępnić szerzej. Łączy on bowiem wyjaśnianie prawd wiary przez katechetę, rodziców czy dziadków z aktywnością plastyczną dziecka.

Cały katechizm został podzielony na trzy zeszyty, aby ich treść towarzyszyła dziecku od pierwszej klasy aż do sakramentu Eucharystii. Pokolorowane zeszyty mogą być szczególną pamiątką przygotowania do I Komunii Świętej. Otworzone po latach, przywołają czas dziecięcego wzrastania w wierze i na pewno nieraz wzruszą.

Obok można zobaczyć, w jaki sposób dzieci zrealizowały swoje pomysły plastyczne. Rysunki zostały tak pomyślane, aby dać szerokie możliwości twórcze. Nie są to więc proste kolorowanki, ale rysunki rozwijające myślenie.

Niniejsza książka zawiera zbiór katechez o Mszy świętej, wygłoszonych przez papieża Franciszka podczas audiencji generalnych w okresie od 8 listopada 2017 roku do 8 kwietnia 2018 roku. Są to pierwsze papieskie wyjaśnienia dotyczące Mszy świętej po odnowionej liturgii.

W ostatniej dekadzie ateizm wrócił na pierwsze strony gazet.

Ma w sobie energię i wiarę: wielu zostało przekonanych, że ateistyczny sceptycyzm jest właściwie jedyną sensowną propozycją dla każdego cywilizowanego, wykształconego i nowoczesnego człowieka. Ateizm jest na topie, religia jest nudna. Jednak kiedy zaczynamy uważniej przyglądać się ateizmowi, wiele argumentów używanych na jego poparcie szybko upada. Łącząc humor z poważnymi przemyśleniami, książka Ateista, którego nie było uczy, w jaki sposób rozpoznawać marne argumenty oraz jak skutecznie kwestionować ogólnie przyjęte, choć nieuzasadnione twierdzenia nowego ateizmu.

„Ta napisana żywym językiem, dowcipna i wciągająca książka to przemyślana i mocna krytyka nowego ateizmu kojarzonego z Richardem Dawkinsem i innymi osobami. Świetna rzecz czerpiąca garściami z najwyższej jakości myśli naukowej, filozoficznej i historycznej. Przystępnie napisane, przemyślane i pełne humoru wyzwanie skierowane w stronę wszystkich opowiadających się za nowym ateizmem. Gorąco polecam!”.

Osiem opowiadań, osiem różnych historii, osiem życiowych zdarzeń nie związanych ze sobą; łączy je jedno: w życiu nie ma idealnych rozwiązań, ale kto daje się prowadzić Bogu wybiera najlepsze rozwiązanie wszelkich życiowych perypetii.

Autorzy: ks. J. Kostorz, Z. Pytka, P. Bechta we wprowadzeniu sami zadają pytanie: skoro dziś dostępnych jest wiele różnych katechizmów, to po co kolejny? I odpowiadają: Wiara to ciągłe stawianie ważnych pytań i szukanie na nie odpowiedzi. Taka jest właśnie forma tego katechizmu: pytanie – odpowiedź.

Zamiarem autorów katechizmu było stworzenie takiego kompendium, które ma posłużyć jako narzędzie duszpasterskie przede wszystkim wobec tych, którzy z różnych powodów zrezygnowali z systematycznej lekcji religii w szkole, ale mimo to pragną przystąpić do sakramentu bierzmowania czy małżeństwa. Katechizm może też służyć jako pomoc w formacji rodziców i chrzestnych przed sakramentem chrztu oraz do stałego pogłębiania wiedzy religijnej.

Do katechizmu dołączony jest audiobook, zawierający audycje tematyczne nawiązujące do treści katechizmu.

Zeszyt do religii 48-kartkowy (w środku zielona kratka) – wzór 00007 – z mottem przewodnim „Bóg jest miłością”.

Książka stanowi próbę ukazania katechezy młodzieży w środowisku, jakim jest parafia. Wzięto pod uwagę historię katechezy prowadzonej w parafii, z uwzględnieniem historycznego rozwoju samej parafii. Na tle Kościoła powszechnego podjęto próbę ukazania katechezy zarówno w pierwotnych wspólnotach, poprzez starożytność i średniowiecze. Zwrócono także uwagę na uchwały Soboru Trydenckiego, który zobowiązywał duszpasterzy do systematycznej katechezy, która miała być prowadzona w parafii. Owocem Soboru Trydenckiego był Katechizm Rzymski, stanowiący pierwszą usystematyzowaną wykładnie prawd wiary Kościoła. W czasach nowożytnych katechizm stał się podstawą nauczania. W okresie tym nastąpiło oderwanie katechezy od jej naturalnego środowiska, jakim była parafia i przeniesienie jej do szkoły w postaci lekcji religii. Parafia w znaczący sposób utraciła swoje znaczenie pod względem katechetycznym. W Polsce, po przyjęciu chrześcijaństwa, szybko rozwinęła się sieć parafialna. Przy każdej parafii miała być powołana szkoła parafialna, w której dzieci i młodzież mogły nauczyć się katechizmu. W szkołach tych uczono także czytać i pisać. Sobór Trydencki przyniósł zdecydowane ożywienie życia religijnego. Trudne losy Polski poprzez zabory, wojny i czasy komunizmu przyczyniły się do powstania specyficznego rodzaju katechezy nazywanej koncentryczną. Impulsem rozwoju katechezy stały się uchwały Soboru Watykańskiego II. Odnowa katechetyczna zaowocowała powstaniem w Polsce katechezy systematycznej, skupionej wokół parafii. Zmiana sytemu politycznego po 1989 roku spowodowała powrót katechezy do szkoły.

„Pierwszym miejscem wychowania do wiary jest rodzina”. Często to słyszymy, nierzadko powtarzamy. A jednak na rynku wydawniczym znajdziemy mnóstwo podpowiedzi dla katechetów, jak prowadzić dzieci do wiary. Dla rodziców jest ich… znacznie mniej. Niniejsza książka wypełnia tę lukę. Autorka, Beata Nadolna, nauczycielka z wieloletnim stażem, od lat przekazuje wiarę dzieciom – w rodzinie, w parafii, w przedszkolu Aniołów Stróżów, które prowadzi. Teraz daje rodzicom i wychowawcom gotowy materiał do wspólnej wędrówki w wierze na cały rok. Układa zagadnienia w taki sposób, by uwzględniały wydarzenia roku liturgicznego; podpowiada, jak o nich rozmawiać z kilkulatkami, by była to rozmowa prosta, a zarazem głęboka; proponuje konkretne działania, które pogłębią wiarę, pomogą wykształcić nowe zwyczaje religijne w rodzinie lub utrwalić i wzmocnić te, które już są w rodzinie praktykowane. Książka będzie również ciekawą inspiracją i dobra pomocą dla katechetów uczących w przedszkolach i w młodszych klasach szkół podstawowych.

Zbiór rozważań i refleksji znanego z kilkudziesięciu publikacji autora, prowadzącego dziesiątki serii rekolekcji, szczególnie dla duchowieństwa.

Oto fragment refleksji: Jeżeli w prostych, codziennych kontaktach zatraci się rodzinność, siostrzaność, koleżeńskość, wtedy poprawność będzie straszyć, jak umyte poczekalnie lekarskich gabinetów. Niestety, nie umiemy rozróżniać rąk aniołów, gdy braknie zwyczajnych, ludzkich, wtedy czujemy się źle i spoglądamy w kierunku drzwi.

Tak zwany „model katechezy rodzinnej” (przygotowanie do I Komunii) powstał i został rozpowszechniony najpierw w krajach Ameryki Południowej, a stąd rozszerzył się na kraje europejskie (Hiszpanię, Niemcy, Polskę). Autor monografii (obecnie proboszcz parafii Borucin) miał możliwość dokładnego przebadania początków tej katechezy i praktycznego stosowania jej w swojej pracy misyjnej, m.in. w Boliwii i Peru oraz w Niemczech. Owocem tych doświadczeń jest niniejsza książka, która może posłużyć zarówno katechetykom, jak i duszpasterzom pracującym w Polsce. W tym modelu katechezy rodzinnej chodzi przede wszystkim o wykorzystanie możliwości oddziaływania na rodziców, a dopiero przez nich – na dzieci, czyli „do dzieci przez rodziców”. Najpierw w parafiach organizowane są katechezy dla rodziców dzieci pierwszokomunijnych. Drugi etap to spotkania w rodzinie, w domu rodzinnym. Katechetami są wcześniej przygotowani rodzice. Następnie spotkania w rodzinie dopełniają parafialne katechezy dla dzieci, prowadzone przez animatorów. Katecheza parafialna poszerza i pogłębia tematykę spotkań rodzinnych przez różnego rodzaju zaangażowanie w liturgię, śpiew i zabawę.

Nauczyciele religii muszą liczyć się z wymogami szkolnymi. Takim wymogiem w naszych czasach jest bez wątpienia cyfryzacja polskich szkół. Jest ona procesem, z jej dobrodziejstw korzystają zarówno uczniowie, jak i nauczyciele. Stosowanie w edukacji cyfrowych technologii zwiększa efektywność procesów edukacyjnych, w których biorą udział uczniowie, rozwijają się ich umiejętności społeczne i kompetencje niezbędne w przyszłości, indywidualna kreatywność, zdolność współpracy w grupie, odpowiedzialność i twórcze podejście do własnego rozwoju. Nowe narzędzia technologiczne pomagają nauczycielom aktywnie wspierać wychowanków w „procesach poszukiwania i kreacji”, pomagają – co chcemy mocno podkreślić – ale nigdy nie zastępują nauczyciela. Poza tym należy wymienić jeszcze inne zalety: wyrównywanie edukacyjnych dysproporcji społecznych, zwiększenie szans rozwojowych uczniów niepełnosprawnych, przekraczanie przez nauczycieli barier geograficznych i materialnych, „oswajanie” uczniów z technologią, która będzie im niezbędna w przyszłej pracy zawodowej3. „Mądre wykorzystanie technologii pozwala na świadome wprowadzanie uczniów w przyszłość, wspomaga motywacje dzieci i młodzieży, zapewnia dostęp do współczesnych osiągnięć naukowych oraz dzieł sztuki”. […]

100 pomysłów na katechezę. Biblia i czasy Jezusa to książka, którą kierujemy do wszystkich dzieci, katechetów i rodziców. Jest to zbiorek ciekawych zabaw, quizów biblijnych i zajęć plastycznych, dzięki którym dzieci lepiej Biblię i czasy, w których żył Pan Jezus. Przedstawione na 176 stronach aktywności zapraszają do medytacji słowa Bożego i pomagają młodym chrześcijanom wzrastać w wierze. Samodzielnie wykonane księgi Biblii, papierowe ozdoby, miasteczko palestyńskie, biblijna gra planszowa i wiele, wiele innych prostych w wykonaniu pomysłów, które ożywią i ubogacą niejedną katechezę i niedzielne popołudnie.

Książka jest także świetną pomocą dla rodziców i animatorów grup parafialnych.