Sakramenty i sakramentalia

Jednym z największych cierpień, których doświadcza wielu współczesnych ludzi jest doświadczenie podziału. W sercu człowieka żyje głęboka potrzeba więzi, wspólnoty, pokoju. Jakie jest źródło tego cierpienia? Jakie drogi prowadzą do pojednania? Kościół pielęgnuje jeden z wielu darów życia – sakrament pokuty. Warto odkryć na nowo bezcenny dar pojednania z Bogiem, z samym sobą i bliźnim.

U początku więzi ze wspólnotą Kościoła i jednocześnie więzi z Bogiem jest moment Chrztu. Większość osób gromadzących się dziś na niedzielnej Eucharystii została wprowadzona do Kościoła jako małe dzieci. Chociaż nie towarzyszyła nam pełna świadomość tego kluczowego wydarzenia, jego konsekwencje są bardzo ważne dla naszego życia dzisiaj. Co dzieje się w momencie Chrztu? Jaka łaska została nam dana? Do jakiego źródła możemy wciąż powracać, by zaczerpnąć na dalszą drogę?

Drugim spotkaniem z niewidzialną Osobą Boga jest sakrament Bierzmowania. Duch Święty przychodzi i zamieszkuje w sercu dojrzałego ucznia Jezusa. Wydaje się, że dla wielu chrześcijan to wydarzenie nic nie oznacza. Pesymiści określają je „pożegnaniem z Kościołem”. Co wydarzyło się w momencie udzielania nam tego sakramentu? Jakie dary otrzymałem od Ducha Świętego? Jak otworzyć się na obecność tego Pocieszyciela w swoim życiu? Uczestnicy sesji nie tylko zatrzymali się nad treściami teologicznymi, ale również weszli w doświadczenie wiary. Modlili się o nowe przyjście Ducha Świętego

Pragnę spróbować z tobą zrozumieć, czym jest bierzmowanie, co znaczy przyjąć je, jak się do niego przygotować i jak uczynić z niego skarb na całe życie.

BRUNO FORTE
Urodzony w Neapolu w 1949 roku, święcenia kapłańskie uzyskał w roku 1973, doktorat z teo­logii uzyskał w 1974 roku, a z filozofii w 1977. Przez długi czas był pro­fesorem zwyczajnym katedry teologii dogmatycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym Włoch Południowych.
26 czerwca 2004 roku papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą regionu Chieti-Vasto.

Ukazywanie i przypominanie, że Kościół jest rzeczywistością o strukturze Bosko-ludzkiej stwarza i wzbudza pragnienie nadprzyrodzonej rzeczywistości, jaką jest niebo. Możliwość obcowania hic et nunc z tym przyszłym światem daje nam, mieszkańcom ziemi, liturgia. To ona, zwłaszcza Eucharystia, pozwala łączyć się i smakować dobra przyszłe, które kiedyś w pełni staną się naszym udziałem. Liturgia ziemska „jest wstąpieniem w odwiecznie dokonującą się liturgię niebios. Liturgia ziemska jest liturgią wyłącznie dlatego, że włącza się w to, co już się dzieje i co ją przewyższa".

Jedną z wybitnych postaci, której bez wątpienia zawdzięczamy znaczący wkład w dziedzinie odkrywania bogactwa i znaczenia liturgii w epoce jej najnowszej reformy, jest o. Cipriano Vagaggini OSBCam (1909–1999). Nawet pobieżna lektura jego głównego dzieła (Il senso teologico della liturgia) pozwala zauważyć, że bardzo powszechne jest odwoływanie się w nim przez autora do rzeczywistości przekraczającej ziemski, widzialny wymiar. Na wielu jego kartach możemy spotkać wyrażenia, takie jak: liturgia niebiańska, niebiańskie Jeruzalem, przyszła chwała. Odwołania te wpisują się w generalny obraz koncepcji Vagagginiego, który umieszcza liturgię w szerokim kontekście historii zbawienia.

Praktyka duszpasterska wiąże sprawowanie pewnych sakramentów we wspólnocie wierzących z bogatą oprawą liturgiczną, inne z tych znaków zbawienia udzielane są w ciszy i bardzo intymnym kontakcie chrześcijanina z Jezusem Chrystusem. Każde z zaproponowanych w zbiorze kazań koncentruje się wokół miłości, jaką Bóg obejmuje człowieka, i wokół daru łaski, jaka dotyka nas podczas sprawowania sakramentów. Można ufać, że okażą się one przydatne w praktyce homiletycznej kapłanów, a wiernym pomogą w pełniejszym uczestnictwie w misterium zbawienia dokonującym się za sprawą posługi sakramentalnej.

"...Droga do życia liturgicznego wiedzie nie przez samo nauczanie, ale przede wszystkim przez czyny. Patrzenie i działanie - to właśnie siły zasadnicze, w których pogrążyc się musi cała reszta..."

O postawie, gestach i symbolach w liturgii.
Wygłoszone w kościele pw. św. Michała Archanioła w Rudzie Śląskiej Orzegowie przez ks. Ryszarda Nowaka.

Zapis na żywo.

Nowe wydanie, uzupełnione! Ta niewielka broszura zawiera ważne podpowiedzi dla rodziców i chrzestnych, przygotowujących się do chrztu dziecka. Omawia sprawy formalne związane z tym sakramentem, np. warunki dopuszczenia dziecka i zgłoszenie go do chrztu, oraz przebieg samej liturgii chrzcielnej. Dzięki temu rodzice i chrzestni mogą w niej świadomie i czynnie uczestniczyć. Dodatkowo autor podpowiada, jak rozwijać wiarę małego dziecka w następnych latach, a modlitwy pacierzowe i inne oraz tak zwany „Mały katechizm” ułatwi rodzicom jej umacnianie. Ponadto na końcu broszura zawiera dwie kartki (gotowe do wycięcia) do spowiedzi i z potwierdzeniem udziału w konferencji przed chrztem dziecka. Na odwrocie tych kartek znajduje się przebieg sakramentu pokuty.

Niniejsze opracowanie jest kontynuacją dotychczasowych form przygotowania kandydatów do bierzmowania, które od końca lat 60 XX wieku realizowane były w oparciu o tzw. jasne dni, a w latach 90 bazowały na podręczniku Na przyjście Ducha Świętego. By do grona wiernych i odważnych świadków Chrystusa dołączali kolejni, Wydział Katechetyczny tarnowskiej Kurii przygotował materiały, które mają pomóc katechetom w przygotowaniu młodzieży do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Proponowane materiały do pracy w grupach wymagają innego podejścia, niż jest stosowane w tradycyjnie pojętej katechezie, w trakcie której animator grupy byłby postrzegany jako katecheta podający określone treści, a katechizowany jako je przyjmujący. Rolą katechety w pracy tego rodzaju jest pełnienie funkcji moderatora, inicjującego i prowadzącego w odpowiednim kierunku spotkanie osób, które nie są biernymi odbiorcami, lecz aktywnymi i twórczymi uczestnikami.

Książka jest nowa, ale leżała kilka lat w księgarni stacjonarnej i ma ślady przeglądania (stan ksiązki jest dobry).

Prawdziwy, lecz wciąż niedocenianym skarbem Kościoła jest obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Eucharystia to Sakrament Miłości, i to miłości doskonałej: to bowiem żywy i prawdziwy Jezus, który jest „Bogiem Miłością” (J 4, 8) i który „do końca nas umiłował” (J 13, 1).

Ta książka świadczy o tym przykładami z życia świętych, którzy są i pozostaną dla nas „najpewniejszą drogą” do Jezusa – Eucharystycznej Miłości. Od nich uczmy się coraz lepiej poznawać Eucharystię, coraz bardziej ją kochać i nią żyć.

Praktyczne wskazówki dla osób przystępujących do sakramentu pokuty. Zawiera: pytania pomocne w rachunku sumienia; formułę spowiedzi; wyjaśnienie, czym jest żal za grzechy; modlitwy.

Większość ludzi szuka tego, co święte, sakralne w doświadczeniu religijnym. Spójrzcie tylko jak garną się oni do miejsc słynących objawieniami czy relikwiami świętych. W każdym z nas jest wrodzona skłonność do boskości i świętości. Niektórzy próbują ją ukryć, lecz mimo to ona istnieje we wszystkich ludziach.
Pewien pisarz twierdzi, że wszystkie dzieci mają doświadczenie Boga jeszcze przed urodzeniem i to zaszczepia w nich pewnego rodzaju przyciąganie grawitacyjne do tej Idealnej Miłości, która ich kiedyś oczarowała.
Usłyszałem kiedyś zdanie wypowiedziane przez Napoleona podczas udzielania wywiadu pewnemu dziennikarzowi. Zapytano go, jaki był najszczęśliwszy dzień w jego życiu. Odpowiedział: „dzień mojej Pierwszej Komunii.”
Warto przypomnieć sobie, o co naprawdę chodzi w Eucharystii....

Świadectwo
„Rzeczywista Obecność…” była jedną z moich ulubionych książek, którą miałem zaszczyt współtworzyć z ojcem Robertem DeGrandis SSJ. Była ona zainspirowana bardzo niezwykłym objawieniem Eucharystii, jakie miało miejsce w Danville, w stanie New Hampshire, 31 grudnia 1997 roku, w zakonie Małych Sióstr św. Franciszka.
Po wysłuchaniu Małych Sióstr modlących się niczym anioły, nadeszła północ i czas na noworoczną mszę. Około dwadzieścia pięć procent z nas przeszło do małej kaplicy. Msza zaczęła się jak zwykle, bez żadnych rewelacji. W końcu nadszedł czas na Konsekrację.
O. DeGrandis ze schyloną głową, ledwo wystając ponad ołtarz, uniósł ogromną hostię ponad głowę, zamknął oczy i modlił się. Nagle, pionowo na hostii pojawił się błysk jasnego światła. Okazał się on być prawie na centymetr szeroki, biegnąc przez całą wysokość hostii. Pozostał w ten sposób przez około dwie sekundy a potem rozprzestrzenił się szybciej, niż oko ludzkie zdołałoby dostrzec.
Zmienił się w jak najpiękniej pokolorowany wizerunek Naszej Pani. Ukazała się w niebiesko-białym odzieniu; jej podobizna znajdowała się na wysokości około 13 mm od dołu i tyle samo od góry, idealnie wyśrodkowana. Byłem onieśmielony, ale na tyle przytomny, żeby trącić łokciem żonę, która modliła się z zamkniętymi oczami; otworzyła je w zdumieniu. Wizerunek pozostał przez około 4 sekundy, potem zniknął w mgnieniu oka.
Zaraz po tym nastąpił kolejny błysk jasnego światła, identyczny z poprzednim. Kształt, który się wyłonił był wizerunkiem Najświętszego Serca Jezusa w pełni jaskrawym kolorze czerwieni oraz bieli. Powielił on wzór pierwszego powtórzenia. Następnie pojawił się trzeci błysk światła i ukazało się samo Najświętsze Serce – jasne i wyraźne – kolejny idealny obraz. Zniknęło na sposób dwóch pierwszych iluminacji. Ojciec DeGrandis opuścił hostię i podniósł głowę, kompletnie nieświadomy, że właśnie byliśmy świadkami czegoś najcudowniejszego.
- Eugene Peter Koshenina

Album dla małżonków, zarówno tych zawierających sakrament małżeństwa, jak i obchodzących swój jubileusz.

Artystyczne fotografie, piękne wiersze i fragmenty Pisma Świętego harmonijnie przeplatają się tak, jak przeplata się wspólna codzienność…

W nieustannej podróży
skrajem słońca i burzy,
wciąż zbieramy śmiech albo łzy.

Do albumu dołączona jest płyta, na której teksty z albumu czyta Teresa Lipowska, a utwory śpiewa Jaga Wrońska, Kaja Karaplios i Przemysław Branny.

W Roku Kapłańskim oddajemy do rąk Czytelników zapiski duchowe bł. Kandydy od Eucharystii. Błogosławiona Karmelitanka Bosa z Ragusy przykładem swojego życia uczy nas miłości do Jezusa w Najświętszym Sakramencie Ołtarza, który przez posługę kapłanów przychodzi, aby być Bogiem z nami.

Spis treści:

1. Osobiste wspomnienia
2. Wiara w Eucharystię
3. Nadzieja płynąca z Eucharystii
4. Miłość do Jezusa w Eucharystii
5. Komunia Eucharystyczna
6. Zadośćuczynienie
7. Ofiara
8. Trzy śluby zakonne w świetle Eucharystii
9. Eucharystia źródłem miłości braterskiej
10. Maryja, nasza Pani od Najświętszego Sakramentu
Poświęcenie się Jezusowi w Najświętszym Sakramencie Ołtarza

Przedstawiona przez wybitnego teologa XX wieku wizja sakramentów odbiega od ujęcia typowego dla teologii sprzed Soboru Watykańskiego II. Sakramenty nie są traktowane przede wszystkim jako „środki łaski” dla osoby. Są wezwaniem do „przekazania” Bożej łaski dalej, do świata, który może nawet Boga nie zna, ale zawsze Go potrzebuje. Häring na każdym kroku podkreśla to „misyjne” wezwanie sakramentów. Chodzi mu o usunięcie rozdźwięku między religią a życiem, a w tym względzie sakramenty mogą odegrać istotną rolę.

„Chrześcijanin penitent, który nie wie, co to grzech, i chrześcijanin kapłan, który nie wie, jak przedstawić dobrą nowinę o przebaczeniu” – tak można by krótko przedstawić obecny kryzys moralności.

• Kim jest człowiek?
– Biologia, psychologia, socjologia, antropologia kulturalna, a ostatnio coraz częściej genetyka – przedstawiciele wszystkich tych dziedzin wysuwają swoje hipotezy.

• Czym jest ciało i jak należy do niego podchodzić?
Człowiek, poszatkowany i sprowadzony do wymiarów poszczególnych nauk, został wręcz zdemolowany. Nie jest już w stanie poznać nie tylko Boga, ale i samego siebie

• Czym jest dobro i czym jest zło?
Każda interpretacja może być prawdziwa, ale żadna nie może pretendować do bycia prawdą. Wszystko jest względne.

Jak w takiej sytuacji znaleźć drogę do konfesjonału i sens spowiedzi? Od czego zacząć…?

Książka przeznaczona dla młodych rodziców radujących się narodzinami dziecka w rodzinie, do wykorzystania w duszpasterstwie rodzin. W niezwykle prosty i krótki sposób wyjaśnia symbolikę obrzędów chrzcielnych, znaczenie sakramentu chrztu dziecka, a także wynikające z niego zobowiązania dla rodziców. Autor zwraca uwagę, że chrzest dziecka jest szansą na ożywienie wiary rodziców. Ponadto odpowiada na szereg często powtarzających się pytań dotyczących sakramentu chrztu. Może stanowić doskonały upominek dla rodziców proszącym o chrzest dziecka w kancelarii parafialnej.

Opublikowana w Roku Kapłaństwa książka pokazuje, w jaki sposób kapłańskie życie i działalność wypływają z przemiany, jaka się dokonuje w sakramencie święceń. Duchowość, zanim określi „co i jak kapłan winien robić”, najpierw musi odpowiedzieć „kim kapłan jest”. Szczególną uwagę Autor zwraca na „diecezjalność” duchowości kapłańskiej wynikającą z przynależności do prezbiterium Kościoła lokalnego. Wskazując na radykalnie nową rzeczywistość, jaka staje się w przyjmującym święcenia kapłańskie, Autor określa zasadniczą misję kapłana jako kontynuację misji Dobrego Pasterza, co rodzi bardzo duże konsekwencje dla codziennego życia tych, którzy przyjęli sakrament kapłaństwa. Jest to książka, która odnawia miłość do kapłaństwa i pokazuje sens kapłańskiej posługi w świecie.

Książka Refleksja nad kapłaństwem w świetle nauczania Kościoła jest próbą całościowego - teologicznego, społecznego i socjologicznego - spojrzenia na tajemnicę kapłaństwa. Inspiracją do podjęcia tematu było ogłoszenie i rozpoczęcie Roku Kapłańskiego. Opierając się na dokumentach Kościoła, zwłaszcza Soboru Watykańskiego II oraz nauczaniu papieży posoborowych, Autor ukazuje wartość tego sakramentu. Książka pomoże duszpasterzom ponownie odkryć swe powołanie - "drogocenny klejnot darowany człowiekowi przez samego Chrystusa".

Posługa duszpasterska we współczesnym świecie nie należy do zadań łatwych. Wymaga wielu sił, talentów, umiejętności i zdolności, poświęcenia i oddania. Skuteczna, wartościowa, owocna może być tylko pod warunkiem, że u jej podstaw znajdzie się miłość do Chrystusa i Jego Kościoła. To miłość jest duszą kapłaństwa, jego ożywczą mocą, jego znakiem rozpoznawczym; to ona umożliwia mądrą i odpowiedzialną ewangelizację; to od niej wszystko musi się rozpoczynać i do niej prowadzić; to ona wyznacza początek, drogę i cel - spoczęcie w Bogu-Miłości. ks. Tadeusz Borutka

Z wielką radością oddajemy do rąk młodych chrześcijan niewielki katechizm, który – mamy nadzieję – okaże się skuteczną pomocą w przygotowaniu się do sakramentu bierzmowania. Zawarte na kartach tego katechizmu wiadomości, dopełnione lekturą Pisma Świętego, zwłaszcza Ewangelii i Dziejów Apostolskich, stanowią podstawowy zakres wiedzy dla osób przygotowujących się do przyjęcia sakramentu umocnienia wiary. Ufamy, że zdobywanie tej wiedzy w klimacie modlitwy, słuchania Słowa Bożego i otwierania się na dary Ducha Świętego, posłuży do duchowego wzrostu, który pozwoli coraz głębiej zakotwiczyć nasze serca w nieogarnionej miłości Chrystusa”. Takie słowa polecające katechizm skierował we wstępie Arcybiskup Marian Gołębiewski Metropolita Wrocławski do przygotowujących się do sakramentu bierzmowania.