Kultura

„Opowieść o miłości i mroku” jest ekranizacją bestsellerowej powieści Amosa Oza i debiutem reżyserskim Natalie Portman. To przejmująca historia dorastania jednego z najwybitniejszych pisarzy XXI wieku. Oz wspomina dzieciństwo u boku rodziców: pragmatycznego Ariego i marzycielskiej, obdarzonej niezwykłą wyobraźnią Fani. Nieszczęśliwa w małżeństwie matka Amosa znajdowała ukojenie w opowiadaniu synowi niesamowitych historii z pogranicza jawy i snu. Z czasem opowieści stawały się coraz bardziej mroczne i niezrozumiałe, by w końcu niebezpiecznie zbliżyć się do rzeczywistości… Niewyjaśnione rodzinne tajemnice na zawsze zmieniły życie światowej sławy pisarza.

W tomie dotyczącym monastycyzmu w I Rzeczypospolitej przedmiot badań stanowią teksty reprezentujące rozmaite gatunki literackie, oba języki (łacinę i polszczyznę), różne środowiska monastyczne. Zostały dobrane tak, by książka miała charakter interdyscyplinarny. Na tom składają się studia o charakterze analityczno-interpretacyjnym. Acz dominuje perspektywa literaturoznawcza, obecne są także rozprawy poświęcone artefaktom, historyczno-kulturowe i muzykologiczna. Dzięki stabilności Reguły św. Benedykta i jej zdolności do adaptowania się do rozmaitych warunków kulturowych, zakony mnisze były zdolne do zmierzenia się również z nowożytnym humanizmem. Hermeneutykę wartości rozumiemy jako wynik interferencji trzech czynników: długiego trwania tradycji monastycyzmu średniowiecznego, renesansowego humanizmu, modyfikującego świat wartości i erudycji benedyktynów, obecnego w kulturze intelektualnej Tyńca od lat siedemdziesiątych XVI w. do co najmniej połowy wieku XVIII, katolicyzmu potrydenckiego, zwłaszcza w wersji jezuickiej.

Dwunastotomowa seria monografii „Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą. Hermeneutyka wartości” przedstawia dziedzictwo kulturowe XV-XVIII wieku jako integralną, lecz oryginalną część kultury europejskiej. Celem badawczym jest rozpoznanie dróg i form obustronnej transmisji wartości estetycznych, politycznych i religijnych oraz ukazanie w szerokim, multilateralnym kontekście porównawczym oryginalnej struktury aksjologicznej kultury polskiej epok dawnych. Teksty kultury są badane w perspektywie wewnętrznej jako zapisy aktów ukierunkowanych na rozumienie wartości, a w perspektywie zewnętrznej jako wypowiedzi włączające się w europejskie dyskusje literacko-estetyczne, polityczne, religijne. W intensywnym dialogu kultura Rzeczypospolitej przejawia nie tylko chłonność na nowe idee, lecz także kreatywność i dynamikę działania na obszarze Europy.

To swoista „trylogia” spotkania ze Słowem Bożym niedzielnej czy też świątecznej liturgii. Słowo Boga bowiem nie tylko pokrzepia, ale też umacnia, przemienia i otwiera na działanie Bożej łaski oraz drugiego człowieka. Przyjęte i przemodlone głęboko zapada w sercu i pomaga w wędrówce do Ojcowskiego Domu.

Poland in the second decade of the 21st century - what it is like? It is a fascinating mixture of tradition and modernity, centuries-old monuments and innovative architectural solutions. The exquisitely edited Poland. 1000 Years in the Heart of Europe offers a journey through this varied country. Almst 400 colour photos show a true kaleidoscope of landscapes: from dunes at the Baltic Sea, through the central Poland plains, to the peaks of the Sudety and the Carpathians. Big-city skyscrapers alternate with majestic castles and thatched-roof houses, and charming small towns – with impressive monuments of technology.

Each of the nine chapters presents a different historical-geographical region and is preceded by an engaging introduction. Descriptions are accompanied by maps displaying the presented places. Three additional chapters regarding the most interesting animals living in Poland, colourful folk culture and spectacular historical events constitute a valuable supplement.

Niesamowity w swoim przesłaniu, dołączony do książki, trzygodzinny dramat, przedstawia życie założyciela rzymskiego Caritasu, ks. Don Luigi di Liegro, który na przekór całemu światu i mimo wszystko chciał czynić dobro dla wszystkich.

czas: 190 min.

Jednego Serca Jednego Ducha 2016
Kolejna odsłona koncertu Jednego Serca Jednego Ducha, który ma miejsce w Boże Ciało w Rzeszowie. Pieśni modlitwy, uwielbienia Boga w wykonaniu najlepszych muzyków w Polsce!!!!

Na płycie:

Gaude Mater Polonia
Jezu miłosierny
Pan jest pasterzem moim
Panów Pan
Wniebowianki
Kto się w opiekę
Wciąż mnie zadziwiasz
Raduje się dusza ma
Będę śpiewał na cześć Pana
Be glorified
Miłosierna Matko Boża
Przez Chrztu świętego
Com przyrzekł Bogu
Powiodłeś na pustynie mnie
Osiem błogosławieństw
W Tobie żyję

Koncert Jednego Serca Jednego Ducha, który od wielu lat odbywa się w Boże Ciało w Rzeszowie - wspaniali muzycy, artyści - muzyka wielbiąca Boga!!! Oddajemy w Wasze ręce w formacie DVD.

Na DVD zobaczycie:

Gaude Mater Polonia
Dzięki Ci Panie
Tobie chór Aniołów
To Król nasz pewłen chwały
Sure Foundation
Pan jest pasterzem moim
Panów Pan
Wniebowianki
Kto się w opiekę
Wciąż mnie zadziwiasz
Raduje się dusza ma
Będę śpiewał na cześć Pana
Jezus zwyciężył
Błogosław Panie nas
Be gloriefied
Miłosierna Matko Boża
Przez Chrztu świętego
Com przyrzekł Bogu
W Tobie żyję
Powiodłeś na pustynie mnie
Ten co na niebiosach
Osiem błogosławieństw
Pan jest mocą

Pełnometrażowy, profesjonalny film ilustrujący życie, kult i posłannictwo św. Siostry Faustyny od jej narodzin, aż po najnowsze wydarzenia i konsekrację Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach przez św. Jana Pawła II. Miejsca: Świnice Warckie, Warszawa, Łódź, Wilno, Płock, Kraków, Rzym. Wypowiedzi: Jan Paweł II, ks. kard. Franciszek Macharski, Ernest Bryll, Adam Bujak, Maja Komorowska, ks.prof. Jan Machniak, Dorota Segda,
s. Elżbieta Siepak ZMBM, Krzysztof Zanussi, siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, osoby z całego świata które doznały łaski uzdrowienia i nawrócenia.
Duchowość:
wyrażona przez fragmenty „Dzienniczka”, wypowiedzi Ojca Świętego i wielu innych wybitnych postaci, poprzez wzruszające wyznania świadków działania Bożego miłosierdzia oraz poetycką formę narracji filmowej.
SCENARIUSZ: Bogusława Stanowska-Cichoń
CZYTA: Artur Dziurman

Czas trwania filmu 92 min.

Na początku było Słowo: „Zapiszcie teraz sobie ten oto hymn” (Pwt 31,19). Tak też zrobiliśmy i ku naszemu zdziwieniu powstał hymn Światowych Dni Młodzieży. Oszołomieni Bożą hojnością postanowiliśmy grać dalej, zwłaszcza że Słowo ponaglało usilnie, nakazując: „Pocieszajcie mój lud, pocieszajcie!” (Iz 40,1). Posłuchaliśmy, a niniejsza płyta jest owocem tego posłuszeństwa. Dlatego też, zapraszając Was do jej nabycia, zachęcamy: nie dajcie się prosić! Dajcie się pocieszyć! Na krążku znajdziecie jedenaście utworów autorstwa Kuby Blycharza, w tym „Nie mądrość świata tego [Marana tha]”, „Nie ma Go tu, wstał [Alleluja]” czy wreszcie oficjalny Hymn Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016 „Błogosławieni miłosierni”. Prócz wymienionych wyżej, płyta zawiera piosenki dotychczas niepublikowane, jak również finalne aranżacje zamieszczonych wcześniej w sieci nagrań „Amen”, „Godzien” i „Nie umrę”. W trakcie prób oraz prac w studio, wybiegając nieznacznie w przyszłość, prosiliśmy dla Was o uszy do słuchania i serca otwarte, zdolne przyjąć jak najpełniej Ewangelię o powstałym z martwych Jezusie, Synu Boga. Stąd dziś bez lęku dajemy Wam wszystkim, którzy tej płyty słuchacie (rzecz jasna legalnie!) gwarancję wzrostu w wierze, mówi bowiem Pismo, że „wiara jest ze słuchania, słuchanie zaś przez słowo Chrystusowe” (Rz 10,17). Wszystko się zgadza. Bierzcie i wierzcie! Samego Dobrego, niemaGOtu

SPIS UTWORÓW:

1. Amen
2. Przybądź, Święty
3. Nie mądrość świata tego (Marana tha)
4. Eloi 5. Panie, gdy tonę
6. Psalm 126
7. Nie ma Go tu, wstał! (Alleluja)
8. Nie umrę
9. Godzien
10. Dzięki Tobie
11. Błogosławieni miłosierni (Hymn ŚDM Kraków 2016)

Przeszłość w tej książce łączy się z teraźniejszością, ukazując niezwykłą siłę przywiązania do Boga i Ojczyzny idącego przez wszystkie pokolenia Polaków. Bez chrześcijaństwa nie byłoby ani Polski, ani polskiego narodu. U źródeł naszej państwowości leży bowiem niezwykłe w swej wymowie i dalekosiężne w skutkach wydarzenie – chrzest władcy Mieszka I, który dokonał się w 966 r. Wraz z nim ochrzczeni zostali także jego poddani, a kraj wszedł w obszar chrześcijańskiej cywilizacji. Waga tego wydarzenia doceniana była przez wszystkie pokolenia, jednak szczególnie uroczyście, podniośle i dumnie obchodzone było jego tysiąclecie – Millennium Chrztu Polski – które przypadło na czasy komunizmu, czasy walki z Bogiem. Album zawierający fotografie Adama Bujaka przypomina zarówno tamte utrudniane przez władze obchody w 1966 r., jak i dokumentuje jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski obchodzony w kwietniu i maju 2016 r. Na zdjęciach archiwalnych zobaczyć można milenijne uroczystości w wielu miejscach Polski, w tym na Jasnej Górze i w Krakowie, z udziałem wielkich ówczesnych hierarchów polskiego Kościoła: przede wszystkim Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego, a także abp. Karola Wojtyły, abp. Antoniego Baraniaka i abp. Bolesława Kominka. Na tych fotografiach widać olbrzymie rzesze wiernych, czuje się swoisty bunt przeciwko systemowi politycznemu, który został naszej Ojczyźnie narzucony. To jakby zapowiedź „Solidarności”, która zrodzi się za kilkanaście lat. Znaczenie i przebieg milenijnych obchodów oraz rolę, jaką odegrał w nich Prymas Wyszyński opisuje pięknie i ciekawie wybitny uczony oraz patriota ks. prof. Waldemar Chrostowski, świadek tamtych wydarzeń. Jakże inne są fotografie współczesne. Minęło 50 lat. Władzę przejął właśnie obóz patriotyczny, komuniści tracą na znaczeniu, prezydent kraju wygłasza płomienną mowę na forum Zgromadzenia Narodowego, które oddaje hołd Mieszkowi I za to, że wprowadził wiarę Chrystusową do państwa Polan. Śledzimy uroczystości w Gnieźnie, na Ostrowie Lednickim, w Poznaniu, Częstochowie i Krakowie, podczas których wspólnie oddają cześć Bogu i tradycji biskupi, posłowie, ministrowie i lud Boży. Powoli wracamy do korzeni narodowej tożsamości, do normalności. O tym jest ta książka.

Tango Argentyńskie to nie tylko taniec, ale także rodzaj muzyki. Wyraża smutek lub zawód miłosny. To dlatego argentyński twórca tanga i poeta, Enrique Santos Discépolo, powiedział: „tango to smutna myśl, którą się tańczy”.

Oddajemy w ręce słuchaczy wyjątkowy krążek, na którym oryginalne podkłady muzyczne z tangiem argentyńskim znalazły swoje wypełnienie w polskich słowach, napisanych przez Witolda Korczyńskiego, a ich emocje swoim śpiewem oddała Anna Sarna. Płyta jest dedykowana młodemu chłopcu Jorge Bergoglio, który kochał tango i nadal je kocha już jako Papież Franciszek. Na płycie znajdują się współczesne teksty zaśpiewane do cyfrowo odnowionych oryginalnych nagrań najsłynniejszych argentyńskich orkiestr z lat 1920-1945.

Ta podręczna książka uczy cenić i rozumieć budowle sakralne świata chrześcijańskiego. Niemalże wszystkie cechy architektoniczne kościołów można analizować w odniesieniu do tego, w jaki sposób powstały i co ich budowniczowie chcieli dzięki nim powiedzieć. Architekci świątyń w najwyższym stopniu wyzyskiwali logikę struktur budowlanych, wznosząc kamienie ku niebu pod postacią strzelistych wież czy kunsztownych kopuł. Ponieważ architektura kościołów zawierała przekaz duchowy, często otrzymywała zdobienia elementami niestrukturalnymi i wspaniałe dekoracje. Jest to przewodnik, który każdemu, kto odnajduje przyjemność w zwiedzaniu kościołów, daje zasób wiadomości pozwalających na świadome podziwianie najbardziej spektakularnych dokonań ludzkości. Jak czytać kościoły rozpoczyna się przeglądem typów budowli, stylów i materiałów. Kolejne rozdziały tłumaczą znaczenie i usytuowanie poszczególnych elementów architektonicznych, wyjaśniają ich funkcjonowanie w różnych epokach i miejscach na świecie. Końcowe rozdziały są poświęcone zagadnieniom z zakresu ornamentyki i symboliki. Niniejsza bogata w informacje publikacja – poruszająca mnóstwo faktów dotyczących architektury i religii – ukazuje wzniosłe przejawy twórczego kunsztu wpisanego w działalność budowniczych kościołów.

Film dokumentuje życie ojca Stanisława Papczyńskiego, założyciela Zgromadzenia Księży Marianów – pierwszego na ziemiach polskich męskiego zakonu. Zakonnik był jednym z najwybitniejszych polskich myślicieli XVII wieku. Propagator sprawiedliwości społecznej, teolog, twórca mariańskiej szkoły duchowości i spowiednik króla Jana III Sobieskiego, szczególną troską otaczał ubogich i społecznie pokrzywdzonych.

W kolejnym interdyscyplinarnym tomie dokumentującym działalność uniwersyteckiego Ośrodka Badawczego Myśli Chrześcijańskiej zaprezentowano teksty pracowników różnych uczelni: KUL, UKSW, WSD w Łodzi, UW, UMCS oraz UŁ. Prace te stanowią efekt refleksji kręgów akademickich nad relacjami między tytułowymi kategoriami (kultura – myśl – edukacja), podejmowanej z perspektywy różnych dziedzin nauki – teologii, religioznawstwa i literaturoznawstwa. Autorzy odwołują się do wielorakich kontekstów kulturowych świadczących o dialogu Kościoła ze światem kultury i nauki, takich jak: myśl papieska, ekumenizm, teologia piękna i duchowości, inspiracje chrześcijańskie w literaturze, dyskurs religijny. Tytuł tomu zaczerpnięty został z adhortacji papieża Franciszka, który kieruje swoje przesłanie także do kręgów akademickich. W jego przekonaniu zarówno dziedziny nauki, jak i kategorie myślenia mogą stać się narzędziami ewangelizacji, a teologia – pozostawać w dialogu z innymi naukami i ludzkim doświadczeniem.

Jak nastolatek, odkrywający pewnego wiosennego dnia swoje powołanie, został Papieżem Franciszkiem.

Podczas konklawe w 2005 roku młoda, hiszpańska dziennikarka Ana (Silvia Abascal) poznaje arcybiskupa Buenos Aires, jezuitę, Jorge Mario Bergoglio (Dario Grandinetti). Od tej chwili śledzi jego losy, długą, trudną, często poruszającą do głębi wędrówkę. Relacje dziennikarki i Ojca Jorge przesycone są tym samym ciepłem, pogodą ducha i mądrością, którą przyszły Papież zadziwi wiernych.

W filmie patrzymy na Ojca Jorge, bo tak chciał być nazywany, oczami Any. Śledzimy jego zmagania z nadużyciami dyktatury, pracę w slumsach, patrzymy jak walczy z prostytucją, niewolnictwem, handlem narkotykami i korupcją we wszystkich wymiarach.

Finał filmu to obraz konklawe w 2013 roku, kiedy ten jezuicki ksiądz z końca świata i syn włoskich imigrantów, jako papież wybiera imię świętego Franciszka, którego pamięta z opowiadań swojej babci. Wybór imienia jest prostą konsekwencją życia o. Bergoglio, który pomoc potrzebującym uważał zawsze za najważniejszy cel i główne przesłanie swojej pracy duszpasterskiej.

“Franciszek” to argentyńsko – hiszpańska koprodukcja (Pampa Films - Gloriamundi ).

Zdjęcia zrealizowane przez Kiko de la Rica (Snow White, Czarownice z Zagarramurdi), charakteryzacja Jose Quetglas (Labirynt Fauna) oraz wspaniała muzyka skomponowana przez Federico Jusid (Sekret jej oczu) .

Film został nakręcony w Buenos Aires, Rzymie i Madrycie.

Reżyseria: Beda Docampo Feijoo Scenariusz: Cesar Gomez Copello, Beda Docampo Feijoo
Obsada: Dario Alejandro Grandinetti, Silvia Abascal Estrada
Gatunek: Film biograficzny
Produkcja: Argentyna, Hiszpania, Włochy

Publikacja „WARSZAWA - stolica Polski” autorstwa dwóch uznanych w zakresie kultury i turystyki osób: Lecha J. Zdrojewskiego i Tadeusza Jędrysiaka wydana została nakładem wydawnictwa: „Fundacja OKO-LICE KULTURY”. Jest to jedna z nielicznych publikacji, która w sposób bardzo ciekawy zachęca do spaceru po stolicy. To, o czym warto wspomnieć na początku, to przyjemna dla oka szata graficzna, przejrzysty podział informacji, dobrze skadrowane i ciekawe zdjęcia, a to wszystko w kieszonkowym formacie i w twardej oprawie. Zdecydowanie najmocniejszym punktem tego nietypowego przewodnika są właśnie fotografie. Ich łączna liczba to aż 295, dlatego też można mówić o swoistym albumie przewodnickim. Wykonane przez autorów fotografie w sposób rzeczywisty odzwierciedlają piękno miasta i zachęcają do jego poznawania. Obok fotografii autorzy starali się przekazać w sposób krótki i ciekawy najważniejsze wydarzenia związane z historią miasta. Ten mini przewodnik został podzielony na kilka części: Stare Miasto, Nowe Miasto i Skarpa Wiślana, Place Warszawy, Trakt Królewski (Łazienki i Wilanów), Praga, Pomniki Warszawy, Muzea Warszawskie i nekropolie. Odwiedzający, w chwili konfrontacji książkowego zdjęcia z obrazem jaki zobaczy ,,na żywo", na pewno nie będzie zaskoczony.

Autorka podjęła się wykazania, czy współcześnie ma miejsce modelowanie określonego wzorca demokracji wśród nadawców komunikatów medialnych. W zasięgu jej naukowych eksploracji znalazła się toruńska rozgłośnia Radio Maryja, dzięki czemu powstał obraz specyficznej instytucji, która ma niezwykłą moc oddziaływania na postawy i zachowania słuchaczy. [...] Na podkreślenie zasługuje dobre rozłożenie akcentów przy połączeniu wielu wątków, które doprowadzają czytelnika do konkluzji i pytania o miejsce Radia Maryja w procesie Przygotowania do demokratycznych reguł, bo jako medium rozgłośnia ta odpowiada także za przygotowanie człowieka do rozumienia otaczającej go rzeczywistości. [...] Stwierdzam, że książka jest znakomita, a ze względu na poruszaną problematykę, wagę i aktualność dla rozwoju współczesnej myśli społecznej jej publikacja jest w pełni pożądana. Wnosi ona niezaprzeczalnie spory wkład w rozwój nauki, głównie ze względu na dokumentalny charakter zawartego w niej materiału oraz niewątpliwe walory pogłębionej analizy problemów społecznych.

Książka:

„Film Zanim kogut zapieje… porusza jedną z najważniejszych kwestii moralno-duchowych: kwestię słabości znamionującej ludzką drogę ku Boga. Słabość ta dotyczy każdego człowieka, bez wyjątku, nawet tych, którzy z racji powołania i funkcji sprawowanej we wspólnocie religijnej winni szczególnie dbać o głęboką więź z Bogiem, dając przykład innym wierzącym. Obraz nawiązuje świadomie do ewangelicznej opowieści o zaparciu się św. Piotra, pierwszego z apostołów, i właśnie w niej należy szukać klucza do interpretacji filmu. (Świadczy o tym zwłaszcza scena rozmowy ojca Daniela z biskupem).

Słabość w filmie dotyka właściwie wszystkich, którzy są uciskani przez komunistów. Ukazują to postaci kolaborujące z wrogim religii reżimem lub tylko mu posłuszne, jak choćby matka, która nie chciała ukryć Księdza w strachu przed konsekwencjami ze strony władz, lub chłopiec, który go zadenuncjował za kilka kostek cukru. Chociaż ludzka niewierność Chrystusowi i Jego Ewangelii, nakazującej miłość do drugiego człowieka, ujawnia się w różny sposób w różnych dziedzinach życia, stanowi ona właściwie nieodłączną cechę ludzkiego bytowania.

W ostatecznym rozrachunku film Zanim kogut zapieje... ukazuje, że cierpienie powodowane zdradą osobistej więzi z Bogiem, jakim jest grzech, jest dla człowieka oczyszczeniem i stanowi przygotowanie do tego, aby uwierzyć całkowicie w miłosierdzie Boże. Ból rozpoznania własnej słabości nie tylko oczyszcza zmagającego się ze skutkami grzechu człowieka, ale wypala w nim resztki złudzenia, że może być w jakiś sposób godny Bożej miłości. Uświadamia, że na dar miłości niczym nie można zasłużyć. Człowiek nie potrafi wiernie miłować Boga o własnych siłach, konieczna jest do tego łaska Boża, czyli Jego miłość. Możemy kochać Boga tylko miłością, która od Niego pochodzi i jest ona darem całkowicie niezasłużonym, darmowym. Wyznanie własnych grzechów w sakramencie pojednania, przyznanie się do winy oraz pokuta, uzdalnia nas do przyjęcia od Boga daru Jego miłosierdzia, wysłużonego dla nas na krzyżu przez Jezusa Chrystusa ”.

Oto lista pieśni wybranych na pierwszy album z serii PIEŚNI NASZYCH OJCÓW

1.INTRO

2. ON MOIM PANEM 7:48 pieśń irlandzka, VI wiek

3. ŚWIĘTY, ŚWIĘTY, ŚWIĘTY 5:53 sł.Reginald Heber (1783-1826), muz. John Bacchus Dykes (1823-1876

4. CZEGO CHCESZ OD NAS PANIE 5:31 sł. Jan Kochanowski, muz. Mateusz Otremba

5. PRZEZ DOBRĄ MOC TWĄ 7:57 sł. Dietrich Bonhoeffer, muz. Siegfried Fietz (1971)

6. BLIŻEJ, O BLIŻEJ 3:37 Lelia Morris (1862-1929)

7. WSZYSTKA MOJA NADZIEJA U BOGA MOJEGO 1:29 Pieśń ludowa z zamojskiego

8. CHWALŻE MA DUSZO 6:10 sł. Joachim Neander (1650-1680) muz. Lobe den Herren

9. CZYŻ TRON TWÓJ PANIE 5:52 sł. J. Prochanow, muz. – J.S. Bach

10. CIEBIE BOŻE CHWALIMY 2:29 Te Deum Laudamus – muz i sł tradycyjne

11. JAK BŁOGO WIEDZIEĆ 7:00 sł. Fanny Crosby, muz. Phoebe P. Knapp

12. NIE W WYMOWIE SŁÓW 5:17 autor nieznany

13. KADOSZ 8:00 Paul Wilbur

14. OJCOWSKI DOM 4:51 Jan Kubisz (początek XXw.)

Debiutancki film Katarzyny Jungowskiej, uhonorowany prestiżową Nagrodą Perspektywa im. Janusza Morgensterna. W rolach głównych: Łukasz Simlat, Grażyna Szapołowska, Daniel Olbrychskii niezwykle uzdolniona aktorka młodego pokolenia Michalina Olszańska, która zagrała w filmach „Jack Strong” i „Miasto 44”. „Piąte: nie odchodź” to również debiut aktorski piosenkarki Patrycji Markowskiej. Za zdjęcia odpowiedzialny jest Piotr Śliskowski („Mój rower”, „Generał Nil”, „80 milionów”) a oprawą muzyczną zajął się Paweł Mykietyn („33 sceny z życia”, „Essential Killing”, „Tatarak”, „Wałęsa. Człowiek z nadziei”). Stylizacje aktorów zaprojektował Maciej Zień. Film ze specjalnym udziałem profesjonalnych tancerzy Opery Narodowej w Warszawie.

Po stracie matki piętnastoletnia Roma próbuje uporządkować swoje życie na nowo. Mieszka z ojcem. Mężczyzna jest jednak kompletnie pochłonięty pracą i zaniedbuje relacje z córką. Pomimo wzajemnej potrzeby bliskości, oboje żyją obok siebie i nie potrafią nawiązać głębokiego kontaktu. Dziewczyna znajduje ukojenie w intensywnych treningach tańca. Pewnego dnia do opuszczonego domu w sąsiedztwie Romy wprowadza się tajemniczy nieznajomy (Daniel Olbrychski). Nastolatka zaczyna podejrzewać, że małomówny mężczyzna jest jej Aniołem Stróżem.