Święci

Męczennica, urodziła się w I wieku w Rzymie. Została żoną patrycjusza Walentyna. Chrześcijanką stała się pod wpływem swojej służebnicy. Nocami udawała się do katakumb, gdzie przyjęła chrzest i brała udział w nabożeństwach. Gdy doniesiono władzom o jej wierze, postawiono ją przed sądem, który skazał ją na ścięcie w 127 r. za panowania Hadriana. Wspomnienie 29 sierpnia.

W przypadku badań nad uzbrojeniem i ubiorem bizantyńskim spotykamy się z dotkliwym brakiem oryginalnych obiektów uzbrojenia i ubioru. W związku z tym przez długie lata wiedza na ten temat była bardzo nikła. (...) W wyniku długich i intensywnych studiów Piotr Grotowski wszedł do międzynarodowego grona największych znawców tej dziedziny.
Prof. dr hab. Zdzisław Żygulski jun.

Zasadniczą zaletą pracy Piotra Grotowskiego jest wyjście od źródeł ikonograficznych, formalnie ograniczonych do wyobrażeń świętych wojowników, jednak faktycznie potraktowanych bardzo szeroko. Nie oznacza to wcale zaniedbania źródeł pisanych, które Autor doskonale zna i obficie cytuje. (...) Praca ta będzie z pewnością intensywnie wykorzystywana przez bizantynologów z racji swej wartości informacyjnej. Każdy historyk zainteresowany wojskowością bizantyńską i każdy historyk sztuki zajmujący się ikonografią popularnych w kręgach prawosławnych świętych nie będzie się mógł obejść bez sięgnięcia po tę monografię. Szczególne znaczenie będzie miała ona przypuszczalnie dla archeologów, którym w badaniach nad uzbrojeniem bizantyńskim przeszkadza nie tylko niedostatek zachowanych obiektów, lecz także brak materiału porównawczego, do którego mogliby się odwołać przy interpretacji zabytków.
Prof. dr hab. Maciej Salamon

Do czasu śmierci w 1968 r. Ojciec Pio z Pietrelciny, którego przed wstąpieniem do zakonu znano jako Francesco Forgione, otrzymywał 5 tys. listów miesięcznie, a tysiące odwiedzających przybywało do niego ze wszystkich zakątków świata, pokonując drogę przez włoskie góry Gargano, do małego szesnastowiecznego klasztoru Matki Bożej Łaskawej, tuż za miasteczkiem San Giovanni Rotondo, w pobliżu miasta Foggia, gdzie czcigodny Kapucyn – przebywał przez ponad pół wieku. Ludzie ci czekali nawet przez kilka dni na szansę odbycia u niego spowiedzi świętej, jednocześnie wtłaczali się do klasztornego kościoła, aby „asystować” we mszy św. Ojca Pio. Napisano o nim w języku włoskim setki książek i artykułów o człowieku, który był bardzo znany jako drugi św. Franciszek. Gośćmi Ojca Pio byli głównie oddani mu Włosi, a ku jego udręczeniu nawiedzali go ciekawscy z Anglii, Francji, Irlandii, Niemiec, Kanady, Ameryki, Australii i z różnych afrykańskich i azjatyckich państw. Chociaż zdecydowaną większość stanowili ludzie wyznania rzymskokatolickiego, to od czasu do czasu ten „Prorok ludu” był dostrzeżony przez osoby innych chrześcijańskich wyznań, szczególnie podczas II wojny światowej, gdy brytyjskie i amerykańskie wojska stacjonowały w pobliżu. Ojciec Pio oznajmiał: „Jestem dla wszystkich!”. W większości pielgrzymami do „Mędrca z Gargano” byli to ludzie niskiego pochodzenia. Ojciec Pio pozyskał też dużą grupę intelektualistów i osób o znaczeniu międzynarodowym. W czasie Soboru Watykańskiego II (1962–1965) tak wielu biskupów konsultowało się z nim, że niektórzy obserwatorzy zastanawiali się głośno, czy sobór odbywa się w Rzymie, czy w San Giovanni Rotondo? Książka Ojciec Pio: historia prawdziwa, której autorem jest C. Bernard Ruffin, przetłumaczona z jęz. angielskiego przez Bożennę Winczyk-Sowę jest obecnie w Polsce jedną z najobszerniejszych publikacją o tym niezwykłym Świętym XX wieku.

Arcybiskup Toledo urodził się w pierwszej połowie VII w. Pilnie studiował i został wybitnym uczonym. Jako biskup był pracowity i cieszył się powszechnym szacunkiem. W 681 r. został prymasem. Zmarł 8 marca 690 r. Pochowano go w kościele św. Leokadii w Toledo. Pozostawił po sobie poważny dorobek pisarski z teologii. Wspomnienie 8 marca.

Ks. Anton Strukelj należy do grona ekspertów tworzących Międzynarodową Komisję Teologów tzn. zespołu badawczego i opiniodawczego przy Stolicy Apostolskiej. Niniejsza publikacja jego autorstwa stanowi zbiór kilkudziesięciu tekstów, częściowo wcześniej publikowanych w języku polskim, a teraz na nowo przetłumaczonych. Teksty odnoszą się do teologicznej myśli jednego z wybitnych teologów ubiegłego stulecia – Księdza Hansa Urs von Balthasara. Dzięki tej książce mamy możliwość uczestniczenia w procesie recepcji teologicznej myśli Teologa, który dopiero od niedawna tak bardzo jest obecny dzięki tłumaczeniom jego dzieł na język polski, a także krytycznym studiom poświęconym jego teologii.

Małe Nic - zebrane słowa, myśli, modlitwy i natchnienia bł. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego. Dlaczego po ponad stu latach od śmierci Mariam sięgać do jej zapisków? Odpowiedź na to pytanie daje życie błogosławionej karmelitanki, pełne nie tylko niezwykłych mistycznych darów, ale przede wszystkim "najwyższej mądrości ewangelicznej, którą Bóg ubogaca pokornych i ubogich, aby zawstydzić możnych".

Pisma młodej karmelitanki bosej są bramą i drogą dla przybliżenia się do niej. Wszyscy, którzy przekroczyli tę bramę i przeszli tę drogę, odczuli dziwną fascynację, zostali przez nią zdobyci. Jest to fenomen, który zdarza się w spotkaniach tylko z nielicznymi autorami, mężczyznami i kobietami, w całej historii.

Dla zeświecczonego społeczeństwa, które żyje odwrócone plecami od Boga, ta chilijska karmelitanka, która z żywą radością ukazuje się jako wzór wiecznej młodzieńczości Ewangelii... Życie błogosławionej Teresy woła stale z klasztoru: Bóg sam wystarcza! A woła tak w szczególny sposób do młodych, głodnych prawdy, w poszukiwaniu światła, które nadaje sens ich życiu. Do młodzieży rozbudzanej przez nieustanne propagowanie i stymulowanie kultury erotycznej i do społeczności, które mylą miłość czystą, będącą darem, z hedonistycznym wykorzystywaniem drugiego człowieka, ta młoda dziewica z Los Andes głosi dzisiaj piękno i szczęście, które emanują z czystych serc.

Pierwsze w Polsce, obszerne i starannie przygotowane, w oparciu o oryginalne teksty w języku francuskim opracowanie, powinno wzbudzić spore zainteresowanie wśród tych, którzy chcą bliżej poznać życie XVII-wiecznej mistyczki, którą sam Bóg wybrał na Apostołkę Serca Jezusowego i posłużył się nią, by w Kościele Powszechnym ustanowić kult Bożego Serca.
W obfitej korespondencji, stanowiącej imponujący zbiór 141 listów, nieraz bardzo obszernych, dominuje przede wszystkim przesłanie o bezgranicznej miłości Boga do stworzeń oraz to, że cierpienie ma głęboki sens, jest jedyną ziemską drogą ku wieczności, ale wymaga nie lada duchowego wysiłku, głębokiej wiary i całkowitego zaufania Najwyższemu.

Modlitewnik wydany dla czcicieli św. Antoniego z Padwy. Zawiera modlitwy o opiekę, litanie, nowennę oraz nabożeństwo trzynastu wtorków ze św. Antonim. Jest zbiorem 25 tradycyjnych, kościelnych modlitw do św. Antoniego.

Bardzo ceniony przez czytelników modlitewnik. Zawiera nabożeństwo do św. Judy Tadeusza Ap. i św. Rity. Katolicy znajdą tu nowenny, litanie, modlitwy oraz życiorysy i opis kultu świętych patronów spraw trudnych i beznadziejnych.

Św. Józef często jest nazywany patronem spraw najtrudniejszych. Modlitewnik przygotowany przez nasze wydawnictwo dla czcicieli św. Józefa zawiera najważniejsze tradycyjne modlitwy do Świętego. Wyboru modlitw dokonały Siostry Bernardynki z Krakowa. Znajdziemy tu modlitwy za rodziny i ojców rodzin, prośbę o dobrą śmierć, błogosławieństwo w pracy oraz modlitwę zwaną popularnie ,,Telegramem do św. Józefa”.

Kapłan Jan z Pomuk ur. się ok. 1350 r. (Czechy). Piastował wiele znaczących urzędów kościelnych. Według legendy król poddał go torturom pragnąc poznać tajemnicę spowiedzi. Zamordowano go, a ciało wrzucono do Wełtawy w 1393 r. Jest patronem mostów i orędownikiem podczas powodzi. Wspomnienie 16 maja.

Urodził się we Francji 1786 r. Jego młodość przypadła na burzliwe czasy rewolucji. Na katechizację uczęszczał po kryjomu, potajemnie przyjął komunię świętą. Postanowił zostać księdzem. Dwukrotnie odmawiano mu święceń, ze względu na słabe zdolności. Jednak dzięki wstawiennictwu proboszcza Ecully otrzymał święcenia. W 1818 r. wysłany na proboszcza do Ars, rozpoczął duszpasterzowanie. Zasłynął jako spowiednik, który umie czytać w sercach ludzkich. Wyniszczony ascezą i chorobami zmarł w 1859 r. Jest ogłoszony patronem proboszczów. Wspomnienie 4 sierpnia.

Profesor Akademii Krakowskiej, ur. się w 1390 r. w Kętach. Wiedzę łączył z niezwykłą świętością życia. Był mężem modlitwy, umartwienia i miłosierdzia. Osiem lat prowadził szkołę klasztorną w Miechowie. Był kanonikiem i kustoszem kolegiaty św. Floriana i proboszczem w Olkuszu. Godną podziwu była jego pracowitość. Zmarł 24 XII 1473 r. Wspomnienie 23 grudnia.

Syn Zachariasza i Elżbiety, krewnej Maryi. Jego cudowne narodzenie zapowiedział Anioł Gabriel. Podczas chrztu Jezusa w Jordanie zaświadczył o Nim: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Po aresztowaniu przez Heroda został ścięty w więzieniu. Wspomnienie 24 czerwca.

Jan Boży, z domu Ciudad, założyciel Zakonu Braci Miłosierdzia (bonifratrów), urodził się 8 III 1495 r. w Portugalii. Odznaczał się szczególną miłością ubogich i umysłowo chorych. Zmarł w Granadzie 8 III 1550 r. Świętym ogłoszony w 1691 r. Jest patronem szpitali, całego personelu i chorych. Wspomnienie 8 marca.

Autor ukazuje proces dochodzenia człowieka do wolności duchowej poprzez stopniowe zbliżanie się do Boga, który go wewnętrznie przemienia. Na podstawie tej koncepcji rozwija oryginalną pedagogię współpracy z łaską poprzez praktykę cnót teologalnych, tj. wiarę, nadzieję, miłość.

Zarówno poemat ten, jak i traktat opisują całą drogę duchową człowieka. Autor oddaje jej dramatyzm i piękno w literackiej opowieści ukazującej miłość pomiędzy oblubienicą-duszą a jej Oblubieńcem-Chrystusem. To dzieło, uznawane za perłę literatury hiszpańskiej, a zarazem cenne świadectwo mistyczne, uzupełnia opis etapów jednoczenia duszy z Bogiem omawianych w innych traktatach.

Zbiór materiałów związanych z kultem św. Jana Kantego. Wszystkie je łączy fakt, że mają one związek z diecezją tarnowską: albo przez autora, albo przez miejsce powstania i wydania. Okazją do przypomnienia św. Jana Kantego oraz pokazania aktualności jego przesłania duchowego stało się odnalezienie cennych rękopisów dotyczących jego kultu w kościele parafialnym w Szalowej, miejscowości na Sądecczyźnie. Wartość publikacji podnoszą trzy mało znane kazania poświęcone św. Janowi Kantemu. Dwa z nich powstały z okazji uroczystych obchodów jego kanonizacji w Krakowie w 1775 r. Autorem pierwszego jest Alberyk Postkowski, przeor klasztoru Cystersów w Szczyrzycu, a drugiego benedyktyn Florian Amand Janowski, opat tyniecki, a następnie pierwszy biskup tarnowski. Autor trzeciego kazania ukrył się pod pseudonimem Simplex.

„Był Apostołem Jezusa Chrystusa”. Tyle da się z pewnością powiedzieć o św. Judzie Tadeuszu. Starania, by odtworzyć jego życie na podstawie skąpych, a czasem sprzecznych informacji przynoszą często więcej pytań niż odpowiedzi. Jednak ten ukryty za zasłoną niewiedzy i czasu święty znany jest w całym Kościele jako niezwykle skuteczny orędownik w sprawach po ludzku beznadziejnych. Niniejsza książeczka, poza udaną próbą rekonstrukcji obrazu postaci św. Judy, zawiera teksty tradycyjnych i współczesnych modlitw o jego wstawiennictwo. Co więcej, pomaga zrozumieć fenomen świętego, który, nie koncentrując na sobie, wciąż na nowo udowadnia swoim czcicielom, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych.