Wychowanie do ducha modlitwy. Zeszyt Formacji Duchowej nr 8

Opis

Znamienne jest wezwanie, od którego Kościół rozpoczyna codziennie Modlitwę Liturgiczną: "Panie otwórz wargi moje, a usta moje będą głosić Twoją chwałę" (Ps 51). W tym wezwaniu zawarta jest podstawowa katecheza o modlitwie. Przypomina nam, że modlitwa jest dziełem Boga i że bez pomocy Ducha Świętego nie jesteśmy w stanie powiedzieć "Panem jest Jezus" (1 Kor 12,3). Bez poruszenia Bożego Ducha nie jesteśmy zdolni ani chwalić Boga, ani Mu dziękować, ani prosić Go i błagać o przebaczenie. On jest tym, który zstępuje do naszych serc, aby modlić się z nami i w nas. To Duch Święty otwiera nasze usta i serce, aby mogły wypowiedzieć to czego On sam dokonuje w intymności ludzkiego wnętrza. To On jest w nas sprawcą i chcenia i działania. Modlitwa nie jest bynajmniej darem człowieka dla Boga. Odwrotnie - to dar Boga dla człowieka. "Człowiek musi być gotów, uważny, otwarty, wrażliwy jak miękki wosk w Bożych dłoniach. Nieustannie musi od Niego przyjmować modlitwę" (W. Stinissen). Wychowanie do modlitwy będzie więc polegało przede wszystkim na wychowywaniu serca do przyjmowania modlącego się w nas Ducha.