Filozofia

Nikomu nie przyszłoby na myśl, że życie Świętego Franciszka z Asyżu będzie takie, jakie je dziś wszyscy znamy. Jako pierworodny syn w mieszczańskiej rodzinie z ambicjami powinien był pójść w ślady ojca, zająć się handlem i prowadzić życie pełne wygód. Historia Franciszka potoczyła się jednak inaczej. Pozwalając działać w sobie tej niespokojności, która zaprowadziła go daleko, bardzo daleko, w świetle miłosierdzia odmienił na zawsze los, nie tylko swój, ale także wielu braci i sióstr, ubogich i odrzuconych. Niniejsza książka jest zwięzłym opowiadaniem, które bierze pod lupę wszystkie podstawowe etapy życia Franciszka. Widzimy go jako młodzieńca, który ogałaca się z posiadanych rzeczy i wybiera drogę ubóstwa; spotykamy pierwszych towarzyszy, którzy przyłączają się do niego i jego przepowiadania; słyszymy o papieskim zatwierdzeniu jego wspólnoty, a także o otwarciu się na kobiety i ważnym spotkaniu z Klarą, o stygmatach, które nie powstrzymują go przed niesieniem światu orędzia Ewangelii aż do śmierci w 1226 roku. Ta biografia, opowiedziana przez brata Massima Fusarellego, generała Zakonu Braci Mniejszych, prowadzi nas przez życie Biedaczyny z Asyżu i odsłania przemieniającą moc Ewangelii, zdolną zmieniać nie tylko życie jednostek, ale i bieg historii.

John Milbank to jeden z najważniejszych współczesnych teologów, który z wielkim rozmachem i godną podziwu konsekwencją tworzy własną wizję teologiczną. Wizja ta po to, aby ukazać fundamentalne znaczenie i funkcję teologii dla współczesnej refleksji, programowo wykracza poza własne granice: podejmuje wysiłek genealogicznych badań nad kluczowymi przekonaniami człowieka nowoczesnego, odnajdując jej źródła w rozstrzygnięciach o charakterze teologicznym. Realizacja tego zamierzenia wiąże się u Milbanka z postulatem przekroczenia nowoczesności i uprawiania teologii sięgającej do źródeł neoplatońsko-augustyńskich.

Książka Piotra Popiołka jest pierwszą monografią poświęconą myśli Johna Milbanka ukazującą się w języku polskim. Stanowi ona niezwykle cenny komentarz do kluczowych wątków kształtujących oblicze tej bardzo inspirującej propozycji teologicznej, którą w obieg intelektualny wprowadził Milbank. Wydanie tej książki wpisuje się zarazem w inne działania Teologii Politycznej zmierzające do przybliżenia polskiemu czytelnikowi dorobku teologicznego Johna Milbanka, w tym nawiązuje zwłaszcza do wcześniej wydanego polskiego przekładu książki Przekroczyć rozum sekularny. Teologia i teoria społeczna.

Ewangeliarz Współczesny Klucz do Głębszego Zrozumienia Ewangelii

Ewangeliarz współczesny to wyjątkowa książka, która zawiera wybór fragmentów Ewangelii wzbogacony o szczegółowe komentarze biblijne. Jest to doskonała pomoc dla wszystkich, którzy pragną lepiej zrozumieć słowa Jezusa, wydarzenia opisywane w Piśmie Świętym oraz ich głębsze znaczenie w kontekście historycznym, kulturowym i teologicznym.

Komentarze zamieszczone w tej publikacji przybliżają czytelnikowi tło historyczne oraz kulturę czasów, w których żył Jezus, co pozwala lepiej zrozumieć Jego działania, słowa i nauki. Dzięki tym objaśnieniom, współczesny odbiorca z łatwością dostrzeże paralele między wydarzeniami sprzed dwóch tysięcy lat a dzisiejszą rzeczywistością. Ewangeliarz nie tylko umożliwia głębsze zrozumienie przesłania Chrystusa, ale także pozwala odnaleźć uniwersalne wartości, które wciąż mają zastosowanie w naszym codziennym życiu.

Autor analizuje podstawowe terminy teorii ewolucji: "ewolucja" i "dobór naturalny", wykazując, że są to nazwy puste, którym nic nie odpowiada w rzeczywistości. Proponuje oparcie wyjaśniania przyrody i całego świata na filozoficznej teorii partycypacji traktującej każdy byt jako narzędzie Boga, mające udział w Jego działaniu, dzięki czemu każdy byt i każde zdarzenie mają swój sens i cel, które można odkrywać za pomocą metod naukowych. Proponuje wprowadzenie do opisu przyrody terminu "energia celowa", rozumianego też jako "energia stwórcza", albo "aktywna informacja". W ten sposób uzasadnia możliwość odejścia od stosowania terminów teorii ewolucji w opisie przyrody oraz zastąpienia ich terminami wskazującymi na celowość i rolę kształtującej informacji w procesach przyrodniczych. Wskazuje przez to na potrzebę wyjścia poza obowiązującą w nauce zasadę naturalizmu metodologicznego w celu pełniejszego zrozumienia przyrody i przyjęcia właściwego stosunku do niej. Przedstawia w ten sposób nową wizję nauki wyzwoloną z ograniczeń tego naturalizmu, a przez to pozwalającą połączyć w jedną całość twierdzenia fizyki, biologii, psychologii oraz innych nauk.

Eseje o języku, działaniu i interpretacji, której część (cztery z jedenastu rozdziałów) zawarta była w poprzednim wyborze. Cenione przekłady Piotra Graffa zostały uzupełnione o nowe znakomite tłumaczenia Joanny Bednarek, dzięki czemu jedna z kluczowych i regularnie wznawiana na świecie praca wybitnego przedstawiciela fenomenologii hermeneutycznej ukazuje się w klasycznej i zgodnej z oryginalnym zamysłem autora formie.

Czy główne argumenty C.S. Lewisa broniące wiary chrześcijańskiej są przekonujące? W książce "C.S. Lewis jako apologeta. Mocne i słabe strony najważniejszych argumentów" zwolennicy i krytycy apologetyki Lewisa debatują nad wartością jego argumentów z Pragnienia, z rozumu, z moralności, trylematu dotyczącego Boskości Chrystusa, a także odpowiedzi Lewisa na problem zła. Dzięki tym żywym i szczegółowym debatom czytelnicy mają szansę na głębsze zrozumienie i docenienie najbardziej wpływowego współczesnego apologety chrześcijańskiego. Gregory Bassham Emerytowany profesor filozofii w King's College (Pensylwania). Jego zainteresowania badawcze obejmują teorię prawa, etykę środowiskową i relacje popkultury z filozofią. Jest autorem, współautorem lub redaktorem kilkunastu książek, między innymi: Hobbit i filozofia. Prawdziwa historia tam i z powrotem, The Chronicles of Narnia and Philosophy, The Lord of the Rings and Philosophy, Lewis i Tolkien o mocy wyobraźni, w: C. S. Lewis jako filozof. Prawda, Dobro i Piękno, pod red. Davida Baggetta, Gary'ego R. Habermasa i Jerry'ego L. Wallsa (Fundacja Prodoteo, 2024). Seria C.S. Lewis. Rozum i Wiara Wierzę w chrześcijaństwo tak samo jak we wschodzące słońce - nie tylko dlatego, że je widzę, ale także dlatego, iż dzięki niemu widzę wszystko inne (C.S. Lewis) Seria wydawnicza "C.S. Lewis. Rozum i Wiara" to zbiór publikacji dotyczących twórczości i życia Clive'a Staplesa Lewisa, uznawanego za największego współczesnego chrześcijańskiego apologetę. Prezentuje intelektualne walory teizmu oraz argumentację na rzecz tezy o racjonalności przekonań teistycznych, a w szczególności chrześcijaństwa. Choć Lewis zmarł w roku 1963, jego twórczość jest wciąż aktualna. Do jego argumentów i analiz dotyczących moralności oraz społeczeństwa wciąż odwołują się zawodowi filozofowie i teologowie, a także liczni przedstawiciele obu stron filozoficzno-teologicznego sporu ateizmu z teizmem. Na język polski zostało już przełożone wiele prac C.S. Lewisa, które cieszą się niesłabnącą popularnością. Wciąż jednak brakuje opracowań biograficznych i krytycznych oraz pogłębionych analiz jego poglądów. Seria "C.S. Lewis. Rozum i Wiara" ma wypełnić tę lukę. Publikowane w niej teksty odznaczają się naukową wnikliwością, a jednocześnie są przystępne dla szerokiego grona czytelników, tak jak twórczość samego C.S. Lewisa, który przekonywał, że dzięki chrześcijaństwu wszystko inne nabiera sensu. Seria książek "C.S. Lewis. Rozum i Wiara" została objęta patronatem Instytutu Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Pierwszym tytułem w serii jest "C.S. Lewis kontra nowi ateiści" Petera S. Williamsa.

Książka dotyczny antropologicznych i etycznych aspektów transhumanizmu, poddając je krytycznej analizie. Transhumanizm jest ruchem społecznym i kulturowym, a jego główną ideą jest radykalne ulepszanie ludzkiej istoty. Transhumaniści postrzegają stan człowieka jako niesatysfakcjonujący i niespełniający ludzkich marzeń i oczekiwań. Człowiek powinien uwolnić się od naturalnych granic i stać się kimś więcej niż jest.

Postulat ulepszania dotyczy takich aspektów, jak: długość życia, zależność od biologicznego ciała, poziom inteligencji, niedoskonałość moralności, dobrostan psychiczny. Transhumanizm proponuje zerwanie z ustalonym i akceptowanym ludzkim światem i stworzenie transludzkich, a potem postludzkich istot.

Seria Pisma Wybrane Władysława Stróżewskiego pod redakcją Sebastiana Kołodziejczyka Pierwszy tom wydawniczej serii Pisma Wybrane prof. Władysława Stróżewskiego inicjowany przez Wydawnictwo "Universitas", zatytułowany W stronę metafizyki, pod redakcją prof. Sebastiana Kołodziejczyka, studenta i ucznia Profesora Stróżewskiego, ma gwarancję najwyższej jakości edytorskiej i redaktorskiej, bo merytoryczna jest oczywista. Zostały tu zebrane teksty znane, pochodzące z książki Istnienie i sens, i te mniej znane lub wcale nieznane, pochodzące z niepublikowanych wcześniej manuskryptów. Władysław Stróżewski należy do grona najwybitniejszych polskich uczonych-filozofów, którego pisma i wywiady są uważnie czytane i podziwiane za rzadką umiejętność formułowania fundamentalnych pytań i wyjątkową wnikliwość udzielania na nie odpowiedzi. To jest forma jego etosu bycia człowiekiem i postać jego istnienia. W Ontologii dał temu metafizyczny wyraz: "Doświadczenie istnienia jest jak oddech: nie zastanawiamy się nad nim, póki normalnie oddychamy, tak samo jak nie zastanawiamy się nad naszym byciem, póki nie pomyślimy, że wcale nie jesteśmy z nim w sposób konieczny związani. Jeśli przeniknie nas na chwilę trwoga nieistnienia, zaczynamy nie tyle może rozumieć, ile odczuwać, co znaczy być". Z recenzji prof. dr. hab. Leszka Sosnowskiego

We wszystkich trzech prezentowanych tutaj i poświęconych myśli starożytnej rozprawach Cassirera otrzymujemy nie tylko przedstawienie jej dziejów, ale przede wszystkim ich interpretację, jako spójnej, systematycznej całości, której rozwój prowadzi w pewnym określonym kierunku, kierunku precyzowanym i określanym w jego własnej koncepcji. Nie znajdziemy tu jedynie relacji z tego, jak wyglądają poglądy poszczególnych filozofów greckich, ale przede wszystkim próbę określenia, jaka jest ich rola w całej późniejszej myśli. Autor nie analizuje treści stworzonych przez nich pojęć, lecz ich funkcję, nie zajmuje się nimi w ich gotowej, wykształconej już postaci, lecz woli ujmować je niejako in statu nascendi, bowiem w jego opinii tylko w ten sposób możemy sobie uświadomić żmudną i trudną pracę, jaką za pośrednictwem Heraklita, Parmenidesa, Platona czy Demokryta wykonała myśl, by pojęcia te ukształtować. Pokazuje je jako swego rodzaju narzędzia, swego rodzaju soczewki, za pomocą których starożytni myśliciele realizowali swe dążenia uchwycenia i skupienia nieprzebranej różnorodności otaczającego ich świata realizowali dążenia wspólne wszystkim przeszłym, przyszłym i w ogóle możliwym konceptualizacjom

Technokracjato zastąpienie wszelkich systemów ekonomicznych ekonomią wolnorynkową w postaci stworzonej w latach trzydziestych XX w przez naukowców i inżynierów w Uniwersytecie Columbia. Współcześnie technokracja ukrywa się pod różnymi nazwami jak na przykład zrównoważony rozwój, kapitalizm inwestorów, zielona ekonomia, kontrolowany wzrost itd. Wcześni technokraci zdefiniowali technokrację jakonaukę inżynierii społecznej, naukowe zarządzanie całością mechanizmów społecznych w celu tworzenia i dystrybucji dóbr i usług dla całej populacji. [] Po raz pierwszy w dziejach ludzkości będzie to kwestia nauki, inżynierii i techniki. [] Nie będzie tam miejsca dla polityki, polityków, finansów i finansistów, wyzysku i wyzyskiwaczy. [...] Technokracja dokonywać będzie dystrybucji za pomocą certyfikatów dystrybucji, dostępnych każdemu obywatelowi od chwili narodzin aż do śmierci.(The Technocrat, 1938). Technokracja postuluje likwidację prywatnej własności poprzez zgromadzenie wszelkich zasobów we wspólnym funduszu powierniczym, zarządzanym przez niewybieralnych i przed nikim nie odpowiadających naukowców, inżynierów i techników (to znaczy: technokratów), którzy będą kontrolowali wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji. Nie jest rzeczą przypadku, że promowany przez elitarne Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) tak zwanyWielki Resetświata zmierza właśnie do tego samego celu: Nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy.

Niniejsza "Historia filozofii współczesnej" ks. Rogera Verneaux kontynuuje jego "Historię filozofii nowożytnej", obejmując okres od Marksa do Sartre'a. We Wprowadzeniu do "Historii filozofii nowożytnej" Autor przedstawił główne założenia swego podręcznika: "Można by zasadnie dziwić się temu, że w dziele poświęconym historii filozofii zamieszczamy uwagi krytyczne. Przyznajmy, że jest to zabieg nietypowy i niebezpieczny. Jednak w naszych oczach historia filozofii nie jest celem samym w sobie. Jest środkiem do nauki myślenia i wydaje się nam nie tylko czymś normalnym, ale wręcz koniecznym, by po zrozumieniu jakiejś doktryny umysł zareagował na nią, starając się oddzielić jej mocne i słabe strony. Nie zgadzamy się bowiem z tym, że filozofia sprowadza się do historii filozofii: oznaczałoby to wprost zaprzeczenie filozofii jako poszukiwania prawdy, względnie uczynienie z filozofii czystego poszukiwania, to znaczy poszukiwania, które nie jest w stanie niczego odnaleźć. Taki historycyzm stanowi zamaskowaną formę sceptycyzmu. () Jest zresztą oczywiste, że krytyczny zamiar w niczym nie ujmuje metodologicznej sympatii, która jest warunkiem koniecznym do uprawiania historii idei, a która osobiście przychodzi nam bardzo łatwo w obliczu przejawów geniuszu. Dlatego schlebiamy sobie tym, że krytyka nigdy nie wpływa na przedstawienie treści". Ks. Roger Verneaux (1906-1997), wieloletni wykładowca Instytutu Katolickiego w Paryżu, wybitny znawca idealizmu i autor cenionej serii podręczników z filozofii tomistycznej, z której dotychczas w przekładzie polskim ukazały się: "Epistemologia ogólna czyli krytyka poznania", "Historia filozofii nowożytnej" oraz "Historia filozofii współczesnej". Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne

Do tej książki mam stosunek bardzo osobisty. Nie tylko dlatego, że jej autor był moim serdecznym przyjacielem, lecz również dla niej samej. Zresztą te dwa powody zlewają się ze sobą. Wszak autor i jego dzieło nie bardzo różnią się od siebie. Do tego dochodzi jeszcze trzeci powód - bohater tej książki, Joachim Metallmann. Janusz Mączka, poprzez swoją pracę habilitacyjną i kwerendy w krakowskich archiwach, zaprzyjaźnił się z Metallmannem na dobre, a - jak wiadomo - przyjaciele naszych przyjaciół są naszymi przyjaciółmi, więc i ja przejąłem coś z sympatii Janusza do Metallmanna. Gdyby danym było Januszowi ukończyć tę książkę, byłaby to książka o Metallmannie, ale to, że odszedł przedwcześnie, sprawiło, iż jest to książka o Metallmannie i Mączce. Dzielą ich dwa pokolenia, ale łączy fakt, że są dwoma rozdziałami krakowskiej filozofii przyrody. Oba rozdziały nie zostały dopisane do końca.

Michał Heller

Wstęp i opracowanie: Michał Heller

w sprzedaży 27 listopada

„Filozofia jest nieustannym buntem przeciwko schematom, przeciwko rzeczywistości (…); jest mądrością, bez której trudno jest żyć, a jeszcze trudniej być człowiekiem wolnym”.
ks. Józef Tischner Czym jest miłość?
Co to znaczy: zrozumieć drugiego?
Czy prawdziwa wolność istnieje?
Czy możemy tworzyć lepszą, mniej podzieloną wspólnotę?
Książka z tekstami ks. Józefa Tischnera na każdy dzień roku to nie tylko zbiór mądrych myśli, ale przede wszystkim przewodnik po świecie wartości, który pomaga odnaleźć sens i cel w codziennym życiu. Jest to lektura obowiązkowa dla każdego, kto szuka głębszego zrozumienia siebie i świata. Każdy dzień daje nam szansę na odkrycie czegoś nowego.

"Sokratesowa zasada gnoti s auton - zasada poznania samego siebie, poznania człowieka, pozostaje na zawsze podstawowym zadaniem prawdziwej filozofii. A zadanie to już samo z siebie jest zadaniem etycznym." (kard. Marian Jaworski). Idea ta jest również sednem filozoficznego myślenia Jana Galarowicza, autora wielotomowej filozofii człowieka pt. Antropodramatyka, który uważa, że realizacja tej doniosłej i pięknej zasady nie jest możliwa bez rozświetlenia przede wszystkim relacji interpersonalnych, czemu poświęcił poprzedni, V tom (Antropodramatyka. Nie jesteśmy samotnymi wyspami), i aksjologiczno - etycznego wymiaru człowieka. Opierając się na elementarnej intuicji aksjologicznej i etycznej oraz jej opisie przez fenomenologów, Galarowicz zasadniczo jednak nie analizuje istoty wartości, sposobu ich istnienia itp., lecz przede wszystkim pyta - idąc tropem ks. Józefa Tischnera - "jak ja wobec nich istnieję, czy je realizuję, czy się im sprzeniewierzam". Rozwija prawdę o człowieku jako arcycennym dobru oraz o sposobach jego uczestniczenia w wartościach, w szczególności zaś o etycznym stosunku do nich. Książka nie jest rozprawą akademicką, mimo że zawarte w niej rozważania są solidnie udokumentowane, lecz ma charakter eseistyczno - popularyzatorski i mądrościowy oraz została napisana "stylem Tatarkiewicza" - w sposób klarowny i komunikatywny, dzięki czemu jej czytelnikami mogą być nie tylko studenci filozofii i innych dyscyplin humanistycznych oraz nauczyciele i duszpasterze, ale także osoby, którym zależy na głębszym rozumieniu siebie i innych ludzi oraz na mądrzejszym, sensowniejszym i piękniejszym życiu.

W ostatnich zdaniach swojej książki Remi Brague przywołuje myśl z Platońskiego Timajosa: człowiek jest jak odwrócone drzewo, którego korzenie znajdują się w górze. Czy dziś, po tylekroć ogłaszanej śmierci Boga i zmierzchu metafizyki mamy jeszcze możemy mieć kotwice w niebie?

Francuski filozof bada przełomowe znaczenie kantowskiej krytyki metafizyki i kolejne etapy antymetafizycznej kampanii w dziejach zachodniej myśli, oraz jej filozoficzne, mentalne, kulturowe konsekwencje. Stawia pytania: czy ludzkość zmierza ku samodestrukcji? Czy narodziny są cudem ocalającym świat od upadku, czy raczej to samobójstwo jest, jak chce Camus, jedynym prawdziwym, poważnym problemem filozoficznym? I jakie racje metafizyczne mogą stać za wyborem przekazywania życia i powoływania nowego istnienia zamiast przerywania własnego?

Jak w każdej ze swych książek francuski filozof czerpie z doskonałej znajomości i głębokiego wyczucia myśli mistrzów swej dyscypliny, od jej antycznych korzeni do współczesności, ale mierzy się też z intuicjami największych twórców literatury pięknej: Dostojewskiego, Conrada czy Huxleya. Przywołuje Homera, Szekspira i Sartrea, trafnie i z wyczuciem odczytuje trendy we współczesnej kulturze, mentalne przemiany ostatnich stuleci i ostatnich dekad. Znakomite tłumaczenie Zofii Litwinowicz-Krutnik pozwala polskiemu czytelnikowi cieszyć się nie tylko głębią myśli francuskiego filozofa, ale także tak lubianą przez niego, subtelną grą językową, w ramach której prowadzi nas do odkrycia autentycznej, metafizycznej infrastruktury ludzkiego życia.

Ryba psuje się od głowy i dziś Kościół tylko w części przeżywa kryzys z tego powodu, że lud Boży podlega demoralizacji ze strony tego świata i poganizacji. Istotnym czynnikiem jest to, co dzieje się w umysłach biskupów i kapłanów, ich odejście od Doktryny i Tradycji, fakt, że w coraz większym stopniu podlegają protestantyzacji, judaizacji i poganizacji, fakt, że w coraz większym stopniu są bierni i nie realizują swoich podstawowych obowiązków.

Ta książka jest o złu, które dotyka tak świeckich jak i duchowych i o tym jak mu się przeciwstawić.

Nigdy jeszcze w historii ludzkości przeciętny człowiek nie cieszył się takim bogactwem materialnym, a przy tym nigdy wcześniej nie był tak niespokojny i nieszczęśliwy. Któż z nas nie zna ludzi, którzy mając wszystko, niczym się nie radują. Brak zadowolenia przenika każdy aspekt ich życia: wszystko, co posiadają, stało się dla nich ciężarem, który przynosi wprawdzie natychmiastową satysfakcję, ale ani trochę nie zbliża ich do szczęścia.

Możemy realizować swoje przyjemności, jednak żadna z nich niezależnie od swej intensywności nie jest w stanie zaspokoić pragnienia ukrytego w ludzkiej duszy. Człowiek bowiem jest stworzony do rzeczy większych.

Czy człowiek pochodzi od małpy?
Czy nauka i Pismo Święte zgadzają się w kwestii powstania życia?
Kreacjoniści – radykalni tradycjonaliści czy wrogowie Kościoła?
Czy Darwin odpowiada za obozy śmierci? Te i wiele innych pytań poruszają autorzy książki, postulując odnowę całej koncepcji nauki o Stworzeniu, prowadząc czytelnika ku ekscytującym poszukiwaniom w obrębie relacji pomiędzy stworzeniem i ewolucją, a także między wiarą i nauką. Zbyt często bowiem zarówno niewierzący, jak i katolicy przedstawiają tę relację jako konflikt „bezmyślnych” i głuchych na wszelkie argumenty fundamentalistów katolickich z jednej strony oraz odważnych naukowców i teologów z drugiej. Pomimo wypracowania rzekomo wspaniałej syntezy pomiędzy interpretacjami Księgi Rodzaju a neodarwinizmem, odnowa katolickiej nauki o Stworzeniu nie może się opierać na żadnym z uproszczonych rozwiązań. Wartościowa synteza wiary i nauki zakłada bowiem wierność oczywistemu i dosłownemu zamysłowi Księgi Rodzaju, a jednocześnie rzetelne i obiektywne spojrzenie na dane naukowe.

Życie i dzieło Boecjusza zaciekawiało i intrygowało późniejsze pokolenia. Późnośredniowieczny kalendarz z Pawii 23 października wspomina Boecjusza pod imieniem świętego Seweryna jako męczennika. Już w wieku IX Ado z Wenecji pisze w swojej kronice o Boecjuszu i Symmachu jako o tych, którzy oddali życie za katolicką wiarę. Dopiero w czasach późniejszych uczonych zaczął intrygować fakt, dlaczego Boecjusz, filozof i teolog, chrześcijanin, w ostatnim swoim dziele, stojąc w obliczu śmierci, szuka pocieszenia w filozofii. Usiłowano doszukać się w O pocieszeniu mniej lub bardziej wyraźnych aluzji do chrześcijaństwa. Wydaje się jednak, że dużo racji ma wybitny znawca Boecjusza, Henry Chadwick, gdy pisze, że O pocieszeniu, jakie daje filozofia to wyznanie wiary platonika, który ma za plecami dzieła św. Augustyna oraz Pismo święte. Jako dzieło wybitnego platonika O pocieszeniu było czytane i komentowane zarówno przez uczonych karolińskich, jak i przez myślicieli szkoły w Chartres, przez Jeana z Meun, Chaucera i Christine de Pizan. Każda epoka musi jak widać przełożyć i odczytać dzieło Boecjusza w języku swego czasu. Jestem przekonana, że to nowe polskie tłumaczenie tekstu O pocieszeniu, jakie daje filozofia znajdzie i dzisiaj swoich gorliwych czytelników.

Z Wprowadzenia Agnieszki Kijewskiej

Dla uczczenia 50. rocznicy śmierci C.S. Lewisa znany wykładowca oksfordzki dr Alister McGrath podarował nam przekonujący i definitywny portret autora słynnej serii książek o Narnii. Od ponad pół wieku Opowieści z Narnii przemawiają do wyobraźni milionów czytelników. W niniejszym opracowaniu dr McGrath odtwarza niezwykłą ścieżkę życia oksfordzkiego wykładowcy, który poświęcił życie nauczaniu literatury angielskiej najzdolniejszych studentów na świecie, a w wolnych chwilach tworzył bestsellerową serię powieści dla dzieci. McGrath wykorzystuje swoje rozległe badania i dogłębną analizę przeczytanych w porządku chronologicznym listów i archiwaliów Lewisa, aby ukazać nowy obraz jego życia. Nie wolno przegapić tego fascynującego portretu ekscentrycznego myśliciela, który stał się przekonującym, choć mimowolnym prorokiem naszych czasów.