Filozofia

Głównymi bohaterami Wprawki są św. Tomasz z Akwinu i Charles S. Peirce. Akwinata reprezentuje filozofię klasyczną w jej chrześcijańskiej odsłonie. W podręczniku nie ma nic na temat metafizyki Akwinaty, czego wcześniej nie powiedzieli by inni znani autorzy, niemniej faworyzowana przez nas interpretacja myśli Tomasza - z ideą stworzenia w jej sercu - odcina się od typowo szkolarskich przedstawień i skupia na teologii, podkreślając anagogiczny charakter metafizycznej konstrukcji Doktora Anielskiego.

Charles S. Peirce znany jest jako wybitny logik, twórca semiotyki, ojciec pragmatyzmu, a nawet jako filozof nauki, który idee rozpowszechnione w XX wieku sformułował ponad sto lat wcześniej. Jednak metafizyczny system Peirce'a, w którym idee naukowe, logiczne, estetyczne i religijne tworzą spójną całość, wymaga jeszcze dociekliwej pracy badaczy. W niniejszej prezentacji kładziemy nacisk na klasyczny wymiar myśli Amerykanina. Uważnego czytelnika jego pism zadziwia to, że jego nowoczesne(tj. nowożytne) podejście filozoficzne przyniosło "klasyczne" owoce, które ukazane z zaskakującej perspektywy wydają się bardzo atrakcyjne.

Książka dra Jakuba Prusia przynosi bardzo szeroko i wnikliwie zakrojone rozpoznanie nowego typu argumentu określonego przez Autora mianem argumentu semantycznego, przedstawia liczne przykłady zjawiska oraz kryteria oceny.

Dr Marcin Będkowski

Celem pracy jest rozwiązanie ważnych problemów wyrażonych w następujących pytaniach: Jak są zbudowane argumenty semantyczne (ich definicja i struktura)? Jak można uporządkować takie argumenty? Kiedy wolno je uznać za mocne, a kiedy za słabe (kryteria ich oceny)?

Dr hab. Robert Kublikowski

Książka Tymoteusza Mietelskiego pt. Koncepcja etyki fenomenologicznej Paola Valoriego. Studium analityczno-krytyczne powstała na kanwie rozprawy doktorskiej napisanej pod kierunkiem dr. hab. Piotra Duchlińskiego, prof. UIK i obronionej w czerwcu 2023 roku w Akademii Ignatianum w Krakowie (obecnie Uniwersytet Ignatianum w Krakowie). Recenzenci rozprawy zgodnie podkreślili w swoich opiniach znaczący wkład poznawczy tego opracowania i postulowali jego publikację w formie monografii naukowej. [] Drobiazgowe omówienie poszczególnych zagadnień, od recepcji metody fenomenologicznej w wymiarze historycznym i próby jej udoskonalenia przez Valoriego, poprzez odmienną analizę doświadczenia moralnego dokonaną przez Valoriego w perspektywie metody zaproponowanej przez Husserla, po krytyczną ocenę całości rozważań Valoriego, stanowi treść niniejszej książki, godnej polecenia polskiemu czytelnikowi.

Z przedmowy ks. prof. dr. hab. Ryszarda Monia

Książka ta jest drugą spośród trzech składających się na opracowanie wybranych zagadnień z logiki. Zagadnienia podjęte w rozważaniach są wybrane z logiki formalnej i ogólnej teorii mnogości. Najobszerniej jest omawiany klasyczny rachunek zdań, a zwłaszcza metoda założeniowa; spośród rachunków zdań nieklasycznych zostały wybrane rachunki logiki wielowartościowej, modalnej (rozumianej wąsko), deontycznej oraz logika intuicjonistyczna i tzw. logiki pośrednie.v Również charakterystyka logiki predykatów jest skupiona na rachunkach klasycznych ponownie z naciskiem na system założeniowy. Teoria wynikania zdań kategorycznych jest najpierw omówiona odrębnie, w sposób przyjęty w sylogistyce, uzupełniony o nowsze metody, po czym teoria ta jest zinterpretowana w rachunku predykatów.

W rozdziale poświęconym teorii mnogości są podjęte zagadnienia zwykle umieszczane w jej części zwanej ogólną: podstawowe pojęcia rachunku zbiorów i relacji, wybrane zagadnienia teorii liczb kardynalnych, zagadnienia związane z antynomiami klasycznej teorii mnogości oraz ze sposobami ich usuwania.

Wyniki prezentowane w niniejszej książce, poświęconej zagadnieniom logiki formalnej i ogólnej teorii mnogości, sformułowane w niej definicje, twierdzenia i dowody są co nieuniknione wzorowane na znanych opracowaniach. Nie są jednak ich kompilacją, ponieważ różnią się nie tylko układem definicji i twierdzeń, lecz także ich sformułowaniami zapisanymi w jednolitej notacji (symbolice), komentarzami i przykładami, a często także sposobem uzasadniania twierdzeń (sposobem dowodzenia). Są także w książce merytorycznie nowe propozycje, jak algorytmiczna metoda wyszukiwania zależności definicyjnych między funktorami prawdziwościowymi oraz uproszczone metody sprawdzania poprawności logicznej wnioskowań ze zdaniami kategorycznymi.

Autorka analizuje wpływ "jedynie słusznych" treści oraz wyjaśnia koncepcje i realizacje planów organizacji międzynarodowych, takich jak Unia Europejska, WHO czy ONZ. Omawia działania rządzących, którzy wydają się jedynie wykonawcami globalnych planów, m. in. dążenia do "zrównoważonego rozwoju" czy wprowadzenia "zielonego ładu". Dokąd doprowadzi nas ten "nowy, wspaniały świat"? Autorka z "chirurgiczną" wnikliwością analizuje mapę wpływów tej rewolucji kulturowej na narody i państwa, środowiska naukowe i polityczne, na organizacje społeczne i międzynarodowe, na sztukę i gospodarkę, na technikę i media, w tym również na wspólnotę Kościoła Chrystusowego z hierarchią na czele. (ks. prof. Tadeusz Guz)

Prawda o duchowym wymiarze człowieka została podjęta przez chrześcijaństwo, które pierwotnie kształtowane przez tradycję Platońską, twierdziło, że człowiek jest nieśmiertelną duszą żyjącą w śmiertelnym ciele. Prawda o istnieniu duszy weszła do kanonu prawd wiary, jak też stała się twierdzeniem bronionym w filozofii. Nieustanny rozwój nauk przyrodniczych i filozofii sprawia, że ta ważna kwestia posiada ciągle nowe odsłony i domaga się nieustannego dookreślania. Jak rozumieć współcześnie duchowy wymiar człowieka?

Niniejsza książka, będąca w głównej mierze owocem ogólnopolskiej konferencji naukowej "Człowiek istotą duchową", dedykowanej ks. prof. Michałowi Hellerowi z okazji 85. rocznicy urodzin, jest próbą aktualnego spojrzenia na zagadnienie duchowego wymiaru człowieka z perspektywy różnych dyscyplin: nauk szczegółowych, filozofii i teologii.

Po ontologicznej orientacji filozofii klasycznej (starożytnej i średniowiecznej) paradygmat filozofii nowożytnej staje się mentalistyczny, a jednym z podstawowych pojęć filozofii pokantowskiej, jeśli nie podstawowym, organizującym jej myślenie, jest pojęcie świadomości. Niewątpliwie jest też tak w wypadku fenomenologii Edmunda Husserla. Przejście od paradygmatu ontologicznego do mentalistycznego jest związane z utratą naiwnego zaufania do bytu, wynikiem autorefleksji nad tym, co wydawało się dotychczas oczywiste. Po drugiej wojnie światowej takim podstawowym pojęciem organizującym refleksję filozoficzną w jej całokształcie, jej nowym paradygmatem, staje się znowuż pojęcie języka. Wszelka filozofia jest krytyką języka stwierdza L. Wittgenstein (Tractatus logico-philosophicus, 40031). Dobitnie tę nową pozycję języka wskazuje cytat z dzieła E. Tugendhata: Wiodącym pytaniem naszych dociekań jest pytanie, co to znaczy rozumieć zdanie. Pytanie to chcemy rozumieć jako podstawowe pytanie filozoficzne, które ma zająć miejsce tradycyjnego podstawowego pytania o to, czym jest byt, względnie co to znaczy przedstawiać przedmiot. Można też użyć formuły: Jak słowa łączą się ze światem , jako określenia najbardziej doniosłego problemu filozofii. Badanie języka staje się tu rozwiązywaniem zasadniczych problemów filozoficznych, dawaniem podstaw samej filozofii, tak że filozofia staje się jak pisze Karl-Otto Apel prima philosophia współczesności (fragment Wstępu Autora).

"Wydawcy naukowi książki z sukcesem podjęli się zadania odczytania i opracowania tekstów, które nie były dotąd znane nauce historycznej ani dyskutowane. Ojciec Jacek Woroniecki podejmował, podczas swej pracy badawczej i dydaktycznej, szereg kluczowych dla kultury chrześcijańskiej kwestii filozoficznych, teologicznych i społecznych. Owoce tej pracy warto badać i promować. W skład recenzowanej książki wchodzi opracowanie na temat istoty filozofii (podzielonej na pięć kwestii), studium nad tomizmem w Polsce, obszerne rozważania nad istotą i znaczeniem konserwatyzmu, omówienie poświęcone nacjonalizmowi w jego różnych formach, a także refleksje nad nauczaniem religii w szkole, nad pracą człowieka oraz krótka uwaga nad poglądami Henryka Sienkiewicza. W pismach dominikańskiego profesora widzimy precyzję, jasność, tomistyczne rozróżnianie kluczowych kwestii i ich ocenę w świetle historii, istoty, ich znaczenia i oddziaływania. Mimo trudności, wynikających z języka, oddalonego od współczesnej polszczyzny o wiele dziesięcioleci, badacz, filozof, historyk, jak również katolik zatroskany o formację religijną, znajdą w niej sporo cennych, wręcz proroczych, uwag, wniosków i przemyśleń." Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Marcina Karasa (UJ). Pierwsze wydanie niepublikowanych dotąd tekstów wybitnego polskiego tomisty i pedagoga, o. Jacka Woronieckiego OP (1878-1949). Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne, Tygodnik DoRzeczy, Polonia Christiana.

Pochodzący z Lotaryngii, wykształcony być może w Paryżu i we Włoszech Georges de La Tour osiedlił się w Lunville, gdzie dość szybko doceniono jego talent. W późniejszym czasie udało mu się pozyskać paryską klientelę (m.in. kard. Richelieu, Andr Le Ntre'a), zdobył też tytuł nadwornego malarza Ludwika XIII. Po śmierci jednak zupełnie wymazano go z pamięci.

Jean-Pierre Cuzin, skrupulatnie badając dzieła Lotaryńczyka, podejmuje próbę rekonstrukcji twórczości artysty w powiązaniu z jego biografią. Rzuca nowe światło na dorobek malarza (dzieła przypisane, kopie, prace studyjne czy naśladowców) i dokonuje bilansu najnowszych badań. Monografię uświetnia obfita i wysokiej jakości ikonografia, a także liczne detale dzieł, co choć w części oddaje głębię ciszy, poruszającą prostotę, intensywność przekazu i perfekcję warsztatu autora Nowo narodzonego, Hioba, Marii Magdaleny pokutującej czy Świętego Jana Chrzciciela.

Jak przeciwdziałać starzeniu się? Dlaczego mieszkańcy niektórych rejonów świata cieszą się dwa razy dłuższym życiem niż inni? Dlaczego optymiści później się starzeją?

Próbując znaleźć odpowiedzi, Nicklas Brendborg zabiera nas w ekscytującą podróż dookoła świata: od Morza Grenlandzkiego przez Wyspę Wielkanocną po afrykańskie królestwa golców piaskowych. Na naszej drodze spotkamy komórki zombie, młodniejące meduzy oraz rekina, który widział zatonięcie Titanica.

Dowiemy się, dlaczego warto używać nici dentystycznej i oddawać krew, dlaczego warto wypić rano podwójne espresso i dlaczego spotkanie z irytującym kuzynem wbrew pozorom wcale nie skraca naszego życia, tylko je wydłuża.

"Niech tylko ten, co teraz powstrzymuje (qui tenet nunc), ustąpi miejsca, wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust i wniwecz obróci [samym] objawieniem swego przyjścia (2 Tes, 2, 7-8). Wyrazy "ten, co teraz powstrzymuje" (lub "trzyma" - tenet) to po grecku "katechon" ()". Ten fragment listu św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan, od początku niejasny, od początku nie wiadomo bowiem, kogo Apostoł miał na myśli, od początku też wywoływał zainteresowanie filozofów, a współcześnie interesuje historyków idei, politologów, teoretyków prawa. Jednym z tych, którzy go w XX wieku przypomnieli był wybitny niemiecki prawnik i filozof prawa Carl Schmitt. Ujęciu tej kwestii w systemie prawno-filozoficznym wybitnego niemieckiego konserwatysty poświęca niniejszą rozprawę Adam Wielomski. ..."w latach czterdziestych ten wybitny niemiecki prawnik uwierzył w Adolfa Hitlera i postrzegał go jako ową tajemniczą siłę, która ma uchronić III Rzeszę przed klęską wojenną i okupacją. Ta część rozprawy ma kapitalne znaczenie nie tylko dlanauki polskiej, ale i światowej, gdyż rzuca zupełnie nowe światło w toczącej się od lat dyskusji o stosunku Carla Schmitta do nazizmu" (z recenzji prof. dr hab. Marka Kornata, UKSW) Jak pisze autor: "Schmittiański Katechon etatystyczny to dyktatura bezwzględna i zdecydowana bronić porządku wszelkimi środkami, konserwatywna, prawicowa i chrześcijańska, być może z pewnym rysem mistycznym, która powstrzymuje rewolucję. W oryginalnym rozumieniu jest to władza uniwersalna (monarchia Konstantyna Wielkiego, następnie cesarstwo karolińskie i germańskie). Po rozkładzie europejskiej jedności w epoce Reformacji, Katechon może mieć już tylko charakter terytorialny, etatystyczny"…

Co Clive Staples Lewis, jeden z najważniejszych filozofów chrześcijańskich XX wieku, myślał o Prawdzie, Dobru i Pięknie? C.S. Lewis jako filozof. Prawda, Dobro i Piękno to zbiór dwudziestu esejów badających te trzy naczelne zagadnienia filozoficzne obecne w pismach Clive'a Staplesa Lewisa. Czytelnik znajdzie tu rozważania o tym, czym według Lewisa jest piekło, jaka jest natura zła i czy możemy zasadnie twierdzić, że Bóg jest dobry, jeśli na świecie dzieją się różne okropieństwa. Autorzy esejów zastanawiają się też, jakie idee łączyły Lewisa i Tolkiena oraz czy spełniło się proroctwo Lewisa o końcu człowieczeństwa. Koncepcja wielkiej triady: Prawdy, Piękna i Dobra stanowi ośrodek nie tylko klasycznej filozofii, tradycji, z którą Lewis zapoznał się jako student podczas zajęć w Oksfordzie, lecz ma także kluczowe znaczenie dla przyjętej przez niego chrześcijańskiej wizji rzeczywistości. Przed swoim nawróceniem autor Opowieści z Narnii szukał prawdy, był oczarowany pięknem i dążył do dobra, ale trudno było mu znaleźć sposób na to, by te wszystkie cele realizować jednocześnie. Prawdziwy mit, piękną opowieść przemawiającą nie tylko do wyobraźni i tęsknoty człowieka za dobrem i sensem, ale także zakorzenioną w historii, odkrył dopiero w chrześcijaństwie. [recenzje] Jakość i różnorodność esejów w tym tomie stanowią istotny wkład w badania nad Lewisem jako popularnym filozofem oraz intelektualistą. Prezentują one filozoficzne elementy jego rozważań za pomocą zwykłego języka oraz rozwijają wiele argumentów filozoficznych jego autorstwa. Dzięki temu zbiór ten przyczynia się do zainicjowania nowej i ożywionej dyskusji na temat miejsca Lewisa w historii intelektualnej XX wieku. - James P. Helfers, profesor literatury angielskiej i przewodniczący Wydziału Humanistycznego, Grand Canyon University, Phoenix, Arizona Ta książka powinna znaleźć się na półce każdej biblioteki akademickiej. Zawiera cenny materiał do zajęć poświęconych filozofii Lewisa. - David L. O'Hara, profesor filozofii i literatury klasycznej oraz dyrektor ds. zrównoważonego rozwoju w Augustana University

Pytanie o wielość (wszech)światów nie jest nowe, ale we współczesnej fizyce powróciło ze zdwojoną siłą. Od kosmologii przez mechanikę kwantową po teorię strun, uczeni coraz śmielej kreślą obraz rzeczywistości, w której oprócz naszego uniwersum istnieją także inne, równie realne wszechświaty. Czy jednak hipoteza wieloświata mieści się jeszcze w granicach nauk empirycznych? Idąc tropem fizyków i filozofów, a także matematyków i logików, Michał Heller przygląda się kontrowersyjnemu, ale metafizycznie prowokującemu pojęciu, a właściwie różnym odmianom pojęcia wieloświata. Jak zauważa, pytanie o realność innych wszechświatów, balansujące na krawędzi metody naukowej, jest jednocześnie pytaniem o tożsamość fizyki.

Co się dzieje w świecie kwantów? to owoc wyjątkowej na polskim rynku współpracy pomiędzy fizykiem i filozofem. Autorzy wprowadzają czytelnika w dwa klasyczne eksperymenty fizyczne, rekonstruując je drobiazgowo, krok po kroku, odwołując się przy tym do serii specjalnie dedykowanych książce, szczegółowych ilustracji.

To doskonałe wprowadzenie w świat fizyki kwantowej dla każdego. Przedstawia świeże i głębokie spojrzenie na kwantowy świat, jakże inne od dominującego w tradycyjnych, opartych na naukowym formalizmie publikacjach.

Eseje Michała Hellera na temat nauki, wznowione i po raz pierwszy zebrane w jednej książce: od Spotkań z nauką – naznaczonych zachwytem młodego naukowca, przez Jak być uczonym – przemyślenia mistrza, który nigdy nie przestał być uczniem, aż po Sztuczne oddychanie bezlitośnie wytykające błędy w konstrukcji naszego systemu edukacji. Nawet najbardziej logicznie myślącym ludziom zdarzają się okresy poplątanego myślenia. Zdobywanie wiedzy i uprawiane nauki mogą być sposobem na życie tylko wtedy, gdy są w stanie przyczynić się do rozplątywania myśli, to znaczy czynienia ich bardziej przejrzystymi.

Rozpoczęła się kolejna wielka wędrówka gatunków. Strefy klimatyczne zaczęły się przesuwać z równika w kierunku obu biegunów. Zwierzęta i rośliny wyruszają więc w drogę w poszukiwaniu lepszych warunków do życia. Nadchodzi całkiem nowy świat. A co będzie z nami?

My, ludzie, mamy większe możliwości adaptacji niż pozostałe gatunki. Możemy wycofać się do klimatyzowanych domów, uprawiać rośliny odporne na wysokie temperatury i opracowywać zaawansowane systemy nawadniania szklarni. Potrafimy przemieszczać się na duże odległości w krótkim czasie. Wiemy też dokładnie, dokąd się udać, aby znaleźć chłodniejsze obszary na wyższych szerokościach geograficznych, gdzie będziemy mogli rozpocząć nowe życie. Jakie ono będzie?

To Bóg stworzył seksualność, a zatem jest ona dobra, bo Bóg jest dobry. Erotyczny wymiar miłości, nie jest złem ani ciężarem, który należałoby tolerować, ale darem upiększającym spotkanie małżonków. Właściwe jego wykorzystanie ukazuje wielkość człowieczego serca, daje szczęście, wiąże się z dążeniem do pełni miłości.

Niniejsza książka to próba ukazania ludzkiej seksualności z perspektywy kobiecej i męskiej, medycznej i psychologicznej, teoretycznej i praktycznej, teologicznej i świeckiej. To próba opowiedzenia o niej w ludzki, piękny i niebanalny sposób, w przystępnej dla każdego formie.

Związek wolności z odpowiedzialnością był i jest przedmiotem wyczerpujących analiz etyków i filozofów prawa. Rzadziej bierze się pod uwagę podstawowy – jak mi się wydaje – związek denotacji słowa „wolność” z denotacjami słowa „prawda”. Związek ten przybiera różną postać w zależności od tego: po pierwsze, o jaki sens słowa „prawda” chodzi, po drugie, jaka jest natura owej relacji. O jednym powiązaniu, na które zwrócili uwagę stoicy była już mowa. Podstawową wolnością człowieka w myśl tej koncepcji jest wolność od fałszu w znaczeniu błędu, a zatem możność trafnego rozpoznawania i akceptowania prawdy w znaczeniu prawdziwego o rzeczy sądu. W tym rozumieniu wolność jest warunkiem poznania. Poznanie zaś odsłaniające rzeczywisty stan rzeczy czyli prawdę w znaczeniu ontologicznym jest dobrem istoty rozumnej a w konsekwencji wolność jako warunek nabiera wartości instrumentalnej środka osiągania naczelnej wartości, jaką jest prawda. Ale wolności ludzkiej towarzyszyć też może fałsz jako świadome naruszanie wartości prawdy, fałsz w sensie kłamstwa narzucanego człowiekowi przez innych, w szczególności przez wroga, przez nieodpowiedzialną władzę, przez propagandę polityczną itp. Wolność od fałszu w tym rozumieniu i równoczesna możność demaskowania go i głoszenia prawdy jest podstawą moralności społecznej. Nie ma społecznej moralności bez prawdy w sensie negacji kłamstwa obliczonego na ujarzmienie ludzi przez uniemożliwienie im wydawania prawdziwych sądów o sytuacji ich społecznego bytu. Zakłamanie życia społecznego wyrażające się między innymi w używaniu słów bez pokrycia lub w dowolnym zmienianiu ich znaczeń celem wprowadzenia w błąd, a tym samym ogłupianiu ludzi, narusza podstawową wolność człowieka jako istoty rozumnej (Izydora Dąmbska, Gdy myślę o słowie „wolność” – fragment).

Z przyjemnością informuje, ze mylą się ci, którzy utrzymują, ze O obrotach sfer niebieskich Mikołaja Kopernika to książka, której nikt nie przeczytał. Na uzyskanie pewności w tej sprawie potrzebowałem blisko dziesięć lat, trzydzieści lat zajęło mi staranne udokumentowanie wpływu tego dzieła. Koniec końców miałem do czynienia z egzemplarzami, których właścicielami byli: święci, heretycy, nicponie, muzycy, gwiazdy filmowe, lekarze i maniakalni bibliofile. Jednak najbardziej interesujące są te kopie należące niegdyś do astronomów i pokryte ich notatkami. Ukazują one długotrwały proces akceptowania heliocentrycznego kosmosu jako fizycznie realnego opisu świata. Są świadectwem fascynujących bitew, prowadzonych przez astronomów miedzy sobą, jak również działań Kościoła, próbującego pogodzić się z nowa rzeczywistością. "Wyłania się z nich pasjonującą opowieść o tym, w jaki sposób bardzo zaawansowany matematycznie traktat z XVI wieku rozpoczął rewolucje może nawet większa niż reformacja i jak egzemplarze tego dzieła przeobraziły się w symbole kultury warte miliony dolarów."

Owen Gingerich.

Autorzy większości współczesnych dzieł apologetyki chrześcijańskiej wychodzą z założenia, że nadal żyjemy w kulturze i cywilizacji chrześcijańskiej, a nasze społeczeństwo wciąż opiera się na zasadach ewangelicznych. Tymczasem, jak przekonuje Peter Kreeft, epoka ta zakończyła się wraz ze średniowieczem i obecnie mamy na powrót do czynienia z mentalnością człowieka niewierzącego - współczesnego poganina. Kreeft nie ma wątpliwości, że Blaise Pascal był najlepszym apologetą od czasów średniowiecza, wyprzedził bowiem swoje pokolenie o przeszło 300 lat, dostrzegając nowy porządek zdechrystianizowanego, sekularnego świata. Spośród wszystkich Myśli Pascala, Kreeft wybrał najbardziej wybitne, intrygujące i najlepiej odpowiadające potrzebom współczesnego czytelnika. Książka ta stanowi swego rodzaju wirtualny kurs, w którym czytelnik interpretuje i rozważa najistotniejsze treści zawarte w Myślach, odkrywając ich dynamikę i bogactwo merytoryczne, a zarazem ich liryczny wydźwięk i głębię skłaniającą do refleksji. To niejako wspólne dzieło Pascala i Kreefta skierowane jest zarówno do sceptyków, niewierzących, jak i do współczesnych chrześcijan. Stanowi ono przy tym czytelne świadectwo prawdy i dobra, które są wpisane w chrześcijaństwo. Myśli Błażeja Pascala to jedno z najwybitniejszych dzieł filozofii i teologii chrześcijańskiej na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. Jednak arcydzieło to zawiera w sobie pewien paradoks. Z jednej strony wywarło ono wielki wpływ na myśl chrześcijańską, z drugiej zaś nigdy nie zaistniało w pełnej postaci. Dostępne jest jedynie w formie notatek i błyskotliwych aforyzmów. Peter Kraaft daje nam do ręki znakomite narzędzie pogłębionej lektury Myśli. Fragmenty dzieła Pascala zostały dobrane tak, aby prowadzić czytelnika przez główne tematy: nędza i wielkość człowieka, rozrywka i obojętność jako pseudorozwiązania zagadki egzystencji, słynny zakład Pascala jako strategia dochodzenia do wiary oraz Chrystus jako wypełnienie sensu życia. Bazując na wieloletnim doświadczeniu badań uniwersyteckich Peter Kreeft przedstawia znakomite wprowadzenie do lektury najważniejszego dzieła Pascala - Myśli. Dobór cytatów i komentarze, zarówno własne, jak i św. Pawła, św. Augustyna, Srena Kierkegaarda oraz C.S. Lewisa, stanowią niezwykle udany przewodnik, pozwalający uchwycić najważniejsze tematy niedokończonej apologii chrześcijaństwa. dr Grzegorz Chrzanowski OP, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie To pierwsza książka, którą kupiłbym ponownie, gdyby mój dom spłonął. Jeff Cook, profesor filozofii na University of Northern Colorado, autor Seven: the Deadly Sins and the Beatitudes Piękno i potęga tej książki polega między innymi na tym, że spostrzeżenia Kreefta są często równie sugestywne i potężne, jak spostrzeżenia Pascala. Cały czas próbowałem sobie wyobrazić, jak by to było, gdyby ta dwójka kiedykolwiek ze sobą rozmawiała. Ta książka jest kopalnią złota dla apologetów i każdego, kto nie tylko chce znaleźć odpowiedzi, ale także uzyskać wgląd w to, jak skonstruować spójną i przekonującą prezentację ewangelii. - Liam Thatcher, pastor, krytyk literacki