Urodził się 6 V 973 r. w Abbach. Tron książęcy objął w 955 r., następnie został królem niemieckim, włoskim, wreszcie w 1014 r. koronowany w Rzymie na cesarza rzymskiego. Wiele zdziałał dla szerzenia chrześcijaństwa, fundował kościoły i klasztory. Troszczył się o utrzymanie dyscypliny wśród przedstawicieli hierarchii kościelnej. Pokorę i ducha sprawiedliwości łączył z żarliwością religijną. Wszystko co czynił, służyć miało przede wszystkim chwale Bożej. Zmarł w 1024 r. Wspomnienie 14 lipca.